2011 ජනවාරි 26 : සැනසීම ලැබෙන්නේ ඉවසන්නාටය….

අද 26 යි අද අපේ නගාගේ  උපන්දිනේ… ඈට සුභ උපන් දිනයක්…..

උදෑසන ඇහැ ඇරෙනවිට නැවතත් හිම කන්දක් වැටිලා… කාළගුණේ මහත්තය හිම වැටෙන කතාවක් කිවුවෙත් නෑ… ඒත් අඟල් 3 ක විතර හිම තට්ටුවක් හැමතැනම… පොඩි එකාගේ ඉස්කෝලෙත් වහලා… ඉතින් ඒකාවත් පංගාර්තු කරගෙන කාර් එක පිරිසිදු කළා.. ඊට පස්සේ රසායනාගාරය බලා වාහනේ පැද්දා, බොහොම හෙමින්…… හිම වැටුන නිසා අද වොලිබෝල් තරඟයත් කල් දාලා… කොහොම වුනත් අද අපත් එක්ක ක්‍රීඩා කරන්න නියමිතව තිබුණේ බොහොම දුර්වල කණ්ඩායමක්… ලබන සතියේ දෙනවා වැඩේ…

රසායනාගාරයේ වැඩත් කරදරයක් නැතිව ගත වුනා.. ඊට පස්සේ තමයි ආයෙම හිම වැටෙන්න පටන් ගත්තේ.. ඒ වතාවේ නම් හිම වැටුනේ වැස්සත් සමඟ… මේ නිසාම වාහනය පැදවීම තරමක් අපහසුයි… ඒත් සමහර කලබල කාරයෝ හයියෙන් යන්න ගිහින් අනෙක් වාහන වලත් ලයිට්කණු වලත් තාප්ප වලත් හප්පගෙන ඉන්නවා දකින්න පුළුවන්…

මොකක්ද මේ කළබලේ ? හිම වැටෙන විට පාරවල් ලිස්සන බව දැන දැනත්, ඔවුන් පිස්සන් වගේ පාරේ වාහන එළවන්නේ… මේක ලංකාවෙත් බොහොම පොදු ලක්‍ෂණයක්… වාහනේ පදවන්නේ හෝන් එකට එක අතක් තබාගෙන.. මෙසේ කලබලෙන් ගියත් වැඩිම වශයෙන් විනාඩි 5 කට වඩා වෙලාවක් ඉතිරි කරගන්න වෙන්නේ නැහැ. ඊට වඩා භයානකයි අනතුරුදායක ලෙස වාහන පැදවීම… වේලාසනින් කොතැනකට හෝ යාමට අවශ්‍ය නම් කළ යුත්තේ තරමක් කල් වේලා ඇතිව නිවසින් පිටත් වීම විනා සියල්ලන්ම කරදරේ දමාගෙන අනතුරුදායක ලෙස වාහනය පැදවීම නොවෙයි.. පුද්ගලික බස් එලවන අයට මේ බ්ලොග් එක බලන්න වෙලාවක් නැති නිසා ඒ අය ගැන කියන්නේ නැහැ මෙතන…

අනුන්ට ඉවසන්න කියලා බණ කියන මට අද මගේ පුතාම කියනවා.. තාත්තා… Be patient… කියලා… ඒ ඒකව නිදි කරවන්න ඇඳට ආවෙ නැති වුනාම මම කෑගැහුවා කියලා… ඔන්න දැන් හැදෙන එවුන්…..

ඉතින් පොඩ්ඩක් ඉවසලා හෙමින් යන්න පුරුදු වෙන්න… පරක්කු වෙනවා නම්, ගෙදරින් පොඩ්ඩක් වේලසනින් පිටවෙන්න…. ඒක හිතටත් ඇඟටත් ගුණයි..

අර ඉස්සර සන්ෆ්ලවර් ලාගේ සින්දුවක් තියෙන්නේ…

අපේ ගමන අපි යනවා අපේ පාඩුවේ…………. කියලා….