Daily Archives: ජූනි 24, 2011

2011 ජුනි 24 : අවසානයේ සියල්ල යථා තත්ත්‍වයට පත් විය………


පසුගිය දවස් වල හරියට එක දිගට දිනපොත ලියන්නට බැරි වුනා. හේතු ගොඩක් නිසා. ඇල්කෙමි පැටියා හදිස්සියේම ගිය සෙනසුරාදා අසනීප වූ නිසා හැම දෙයක්ම පස්සට දාලා පැටියව යථා තත්ත්‍වයට ගන්න උත්සාහ කළා. ඒ නිසා වෙනත් කිසිම දෙයක් පිළිබඳ අවධානය යොමු කළේ නෑ…. ඒ නිසාම තවත් ගොඩක් ප්‍රශ්න ඇති වුනා… ඒත්… ඒ සියල්ල විසඳිලා සියල්ල යථා තත්ත්‍වයට පත් වුනා…

අපි සියළුම දෙනා අරුණි අක්කා වෙසෙන Ocean City කියන සංචාරක ප්‍රදේශයට චාරිකාවක් යොදාගෙනයි හිටියේ. අපිට නවතින්න ඉඩ දෙන්නට අරුණි අක්කාත් සුදු අප්පුහාමිත් බොහොම කැමැත්තෙන් හිටියේ. ඉතින් අපි එහි යනවිට පැටියා අසනීප වුන බව පෙරත් කීවා නේ. ඉතින් අපි හනි හනිකට අරුණි අක්කාගේ ගෙදරින් ආවේ පැටියට සහනයක් ලබාදෙන්න හිතාගෙන. ඒ වගේම නිවසට පැමිණි විට පැටියා ටිකක් සනීපෙන් හිටියේ. ඉරිදාත් තරමක සනීපෙන් හිටිය ඔහු සඳුදා උදෑසන වනවිට තරමක් දැඩි රෝගී ලක්‍ෂණ පෙන්නුම් කළා. ඒ නිසාම පැටියව පවුලේ ළමා වෛද්‍යවරයා වෙත රැගෙන ගියා. ඔහුගේ නිගමනය වුනේ පැටියව විජලන තත්ත්‍වයකට පත් වීමට ආසන්න බවයි. ඒ නිසාම ඔහු රෝහලේ හදිසි රෝගී අංශයට (ER) ඇතුලත් කර මා නැවත රසායනාගාරයට ගියා. මා මුලින් දන්වා වුවත්, ප්‍රමාද වී රසායනාගාරයට පැමිණීම ගැන මගේ ප්‍රධානියා සිටියේ සතුටකින් නොවේ. පැය කීපයක ප්‍රතිකාර වලින් අනතුරුව ඔහු නැවතත් රෝහලෙන් නිදහස් කළා. ඔහු සහ ඇල්කෙමිච්චිව රෝහලෙන් නැවත ගැනීමට මා රසායනාගාරයෙන් යනවිට පවා ඔහු ඇසුවේ මා නැවත රසායනාගාරයට එනවාදැයි කියා පමණයි. ඔහු ඒ තරමටම ආත්මාර්ථකාමී වෙලා.එදා රෑ 11.30 වනතුරු රසායනාගාරයේ මා වැඩ කළේ මගේ අතපසු වූ වැඩකටයුතු සම්පූර්ණ කිරීමටයි.

දවසක් සාමාන්‍ය තත්ත්‍වයේ සිටි පැටියා නැවතත් බඩ රිදෙන බව පැවසීම නිසා රෝහලට රැගෙන ගොස් තබා මා නැවත රසායනාගාරයට පැමිණියා. ඒ වුනත් ලොක්කා හිටියේ හිත හොඳින් නෙවෙයි. ඒ වගේම මගෙන් පැටියාගේ තත්ත්‍වය පිළිබඳ වචනයක් වත් විමසුවේ නැති එක ගැන රසායනාගාරයේ හැමෝටම පුදුමත් හිතුනා. පොඩි ළමයෙක් වගේ මූණ එල්ලගෙන ඉන්නවා…. ඉතින් මට අවස්ථාවක් ආපු වෙලේ මම එයාට පැහැදිලි කරලා දුන්නා පවුලක් වශයෙන් ජීවත් වෙත්දී දරුවන්ගේ දේ වලට අපි කැප වෙන්න ඕන විදිය… ඔහුගේ ගති පැවතුම් අනුව නම් පවුලක් වශයෙන් ජීවත් වෙන්න හැකියාවක් නැති බොහොම ආත්මාර්ථකාමී බවකුයි පේන්නේ… ඔහු සිය විවාහ ගිවිසගත් පෙම්වතිය සමග වූ ගිවිසුමත් කටුගාපු පුද්ගලයෙක්… ඒ නිසා ඔහුගෙන් මීට වඩා දෙයක් බලාපොරොත්තු වෙන්න බැහැ. නමුත් මා කියා සිටියේ අපි සියළු දෙනා සමාජයීයි සත්ත්‍වයන් වශයෙන් ජීවත් වීමේදී යම් යම් බැඳීම් වලට යටත් විය යුතු බව. ඔහු තේරුම් ගත්තත් නැතත්, මා කිව යුතු දේ කිව්වා…

ඒ සියල්ල දැන් අවසානයි…. සියල්ල යථා තත්ත්‍වයට පත් වෙලා… අපේ ජීවිත නැවතත් සුපුරුදු පරිදි ගෙවෙනවා. ජීවිතයත් හරියට ගංගාවක් වගේ නේ… ටික කාලයක් නිසලව ගලනවා… ආයෙම ගල් පර්වත හමු වෙලා හැල හැප්පීම් වලට ලක් වෙලා කඩා වැටිලා නැවතත් නිසලතාවයට පත් වෙනවා…

අපි ආයෙත් සුපුරුදු පරිදි හැමදාම හමුවෙමු…

%d bloggers like this: