2012 ජනවාරි 29: ලාංකීය සරසවි සිසුවා ඉගෙන ගන්න කන කට්ට, විදේශීය සරසවි සිසුවාගේ ගොබ්බකම සහ අපේ අධ්‍යාපනයේ වැදගත්කම…. පෙර කතාවේ ඌණ පූර්ණය…
පෙරේදා 25 වෙනිදා මම ලිවුවේ විදේශීය සරසවි සිසුවා ඉගෙන ගන්න කන කට්ට, ශ්රී ලාංකීය සරසවි සිසුන්ගේ මානසිකත්‍වය සහ අපේ ඇමතිවරුන්ගේ නොහැකියාව ගැන ලිපියක්… මේ ලිපිය දැකපු සමහරකට බොහොම හිතට රිදිලා තිබුණේ අපේ අධ්‍යාපනය පහත් කොට සලකනවා කියලයි.. ඇත්තෙන්ම මම මෙතැන අදහස් කළේ අපේ අධ්‍යාපන මට්ටම පහත දමන්නට හෝ අපේ විශ්ව විද්‍යාලවලින් බුද්ධිමතුන් බිහි නොවනවා යැයි කියන්න නොවෙයි. ඒ ලිපියෙන් මම අදහස් කළේ අපේ සිසුන්ට කොපමණ ඉහළට යන්න අවස්ථාවන් තිබෙනවද, ඔවුන් ඒවා කොයි තරම් නොසලකා හැරලා තියෙනවා ද කියලා පෙන්වන්නයි. ශ්රී ලංකාවෙ දෙන නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් බොහොමයක් දෙනා ඉහළ තනතුරු වලට ගොස් තිබෙනවා. ඒ වගේම ලෝකයෙත් ලොකු ලොකු දේවල් කරලා තියෙනවා. ඒකෙ දෙකක් නැහැ. නමුත් දැන් යන විදියට මේ වගේ බුද්ධිමතුන් ඉදිරියට බිහි වේවිද ? කියන ප්‍රශ්නය නිතැතින්ම මතු වෙනවා. කෝ ඉස්සර තිබූ විචාර බුද්ධිය, කෝ ඉස්සර තිබූ බුද්ධිමත් සංවාද ? උසස් ගණයේ නාට්‍ය – චිත්‍රපටි සංදර්ශන… අවම වශයෙන් තවමත් ඒවා විශ්ව විද්‍යාලවල සංවිධානය වනවා ද? වැඩිපුරම ඇහෙන්නේ වර්ජන – ගර්ජන සහ තර්ජන, ගහ ගැණිලි – මරා ගැණීම්….. ඉස්සරත් තිබුණු නවක වදය දැන් අමානුෂික තත්ත්‍වයටම පත් වෙලා…. කාට හරි මතකද කරන්දෙණියේ රූපා රත්නසීලි ? ඇය තමයි පේරාදෙණියේ නවක වදයට බයෙන් නේවාසිකාගාරයේ උඩ තට්ටුවෙන් පැනලා ආබාධිත වුන තරුණිය…(මේ පිළිබඳ වෙනත් අදහසක් දැක්වෙන ප්‍රතිචාරයක් පසුගිය ලිපියේ පහලින් ඇති…) ඇය මෑතකදී මිය ගියා.. මේ නවක වදයෙන් අනතුරට පත්වෙලා ප්‍රසිද්ධ වුන පළමු සරසවි ශිෂ්‍යාව. දැන් දැන් හැම අවුරුද්දකටම වගේ දෙතුන් දෙනෙක් ආබාධිත වන්නෙත් මැරෙන්නෙත් ඒ කාලෙ තිබුණ නවක වදය වැඩි දියුණු වීම නිසාම තමයි.
මගේ පසුගිය ලිපියට ප්‍රතිචාරයක් දක්වන රෙශාන් මෙහෙම අහනවා…“ඇමරිකානු පාසල් සිසුවා (පහසුව තකා සිසු-සිසුවියන් දෙපිරිසම සිසුවන් ලෙස හඳුන්වනවා) විශ්ව විද්යාලයට යාම වෙනුවෙන් පිළියෙල වෙන්නේ කුඩා කාළයේ සිටමයි”
දැන් එතකොට ලංකාවේ සිසුවා කුඩා කල සිටම විශ්ව විද්යාලයට යාමට සුඋදනම් වෙන්නේ නැද්ද? “
ලංකාවෙ සිසුවා සරසවි යන්න පෙරුම් පුරන්නේ සාමාන්‍යයෙන් පහ වසර සමත් වෙලා සාමාන්‍ය දැනුමක් තමන්ට ලැබෙනකොට.. පුංචි කාලෙ අපි කියනවා අපි ලොකු වුනාම දොස්තර කෙනෙක්, ඉංජිනේරුවෙක්, වෙනවා කියලා.. නමුත් අපි ඒ කියන්නෙ හරියටම දැනගෙනද ? නැහැ.. කියන්නන් වාලෙ කියනවා. නමුත් තරමක් දැනුම් තේරුම් යනකොට, විශ්ව විද්යාලයට ගියපු කෙනෙකු දකිනකොට අපිටත් ඉබේම අර සිහිනය සිත තුළට කා වදිනවා. මට නම් විශ්ව විද්යාල සිහිනය ඇරඹුනේ හය හත වසරෙදී… ඊට පෙර මට ඒ පිළිබඳ අවබෝධයක් තිබුණෙ නැහැ… නමුත් ඉතිං සමහර උනන්දුව ඇති අය මවගේ ගර්භාෂයේ ඉඳලාම විශ්ව විද්යාලයට යන්න පාඩම් කරනවා ඇති…
“මේක අපේ සරසවි සිසුවාගේ ජීවිතයට සැසඳීමේදී මා සිතන පරිදි ඔවුනට ක්‍රියාකාරකම් අඩුයි, ඇගැයීම්, ගෙදර වැඩ, ව්‍යාපෘති ආදිය දෙනවා මදි…”
ලංකාවේ සරසවියක ශිෂ්‍යයෙක් හැටියට වසර 4 ක් ගතකරලද මේ කියන්නේ? lol”
ඔබ සමහරවිට නොදන්නවා වන්නට පුළුවන්… නමුත් මේ විශ්ව විද්‍යාලවල දෙනු ලබන ක්‍රියාකාරකම් හා සැසඳීමේදී ලංකාවේ සරසවි වල දෙන ක්‍රියාකාරකම් ප්‍රමාණය 25% ක් වත් නැහැ.. මේ රටවල උසස් පෙළට සමාන වයසේ ළමයින්ට ඊට වඩා වැඩි ක්‍රියාකාරකම් ප්‍රමාණයක් ලැබෙනවා. මෙහේ ළමයි ඒ Assignment කරන්න විඳින දුක් දැක්කාම අපේ විශ්ව විද්යාල ළමයි කරන්නේ මොනවාද කියලා හිතෙනවා… ඒ වගේමයි ඒක ළමයින්ට දොස් කියලා බැහැ.. අපේ විෂය මාලා අනාගතයට සරිලන අයුරින් වෙනස් වෙන්න ඕන…
අනෙක් අයටත් පුළු පුළුවන් විදියට මම උත්තර බැඳලා ඇති… ගිහින් බලන්න…
ක්සැන්ඩරයා මෙන්න මෙහෙමත් කියලා තිබුණා. ඒකත් බලාගෙනම යන්න…
I'mPossible
ඉතිං කතාවට බහිමු… ලංකාවෙ සරසවි සිසුවා තරම් කටු කන (සහ සමහරු කටු ලෙවකන) ජාතියක් තවත් නැත්තේමය… ඔවුන් සරසවි යාමට පෙර උසස් පෙළ කරන අවධියේ, උදෑසන හතරේ සිට නැගිටගෙන පාඩම් කර, පාසැලට ගොස් පාසැලේ හරියට උගන්වන්නේ නැති නිසා දහසකුත් එකක් පෞද්ගලික පංති වලට ගොස් ගෙදර එන්නේ රෑ හත අට පහු වී… මෙසේ පැමිණෙන පාසැල් සිසුවා මානසිකව හෙම්බත් වී ගෙදර පැමිණියත්, යන්තම් කෑමකින් සප්පායම් වී නැවත පාඩම් වැඩවලට බසින්නේ සරසවි යෑම පරම අධිශ්ඨානය කරගෙන.. ගම්බද තත්ත්වය මීට වඩා වෙනස් ඔවුන්ට සමහර විට පෞද්ගලික පන්ති යන්න වත්කමක් නැහැ… ගෙදර දොරේ වැඩට උදවු වෙන්න, දෙමාපියන්ගෙ පවුල් බර කර ගහන්න වගේ දහසකුත් එකක් වැඩ… ඒ කෙසේ වෙතත් මේ සියළු බාධක මැඬගෙන ඔවුන් උසස් පෙළට මුහුණ දෙනවා. අගෝස්තුවේ පවත්වන උසස් පෙළ ප්‍රතිඵල එන්නේ දෙසැම්බර් වල… අපේ රාජ්‍ය අංශයේ කාර්යක්‍ෂමතාවය මොනවට ඔප්පු කරමින් ප්‍රතිඵල ලැබෙනවා කිසිම වැරැද්දක් නැතිව… අපේ අධ්‍යාපන ඇමතිවරු ඉක්මනින්ම නිවන් දකින්න ඕන මේ වගේ කාර්යක්‍ෂමව වැඩ කරනවාට.. විභාග දෙපාර්තමේන්තුවෙ මහත්වරුන්ටත් ඒ පින අයිතිවේවා.. වාසනා වේවා..!
මෙහෙම විභාගය සමත් වන ලාංකීය සිසුවා සරසවි යන්න තවත් කලක් බලා ඉන්න අතරේ තමයි එස් බී ඇමති තුමා නායකත්ව පුහුණුව ලබා දෙන්න තීරණය කළේ… සමහරු ගියා.. සමහරු ගියේ නෑ.. ගියපු සමහරු හොඳ කිවුවා.. තවත් සමහරු නරක කිවුවා.. සමහරු ලෙඩ වුනා ඒ පිට දාලා තවත් සමහරු බොර දියේ මාළු බෑවා… යම් කිසි හොඳ චේතනාවකින්, යහපත් අභිප්‍රායකින් කළා නම් මේ නායකත්ව පුහුණාව ඉතාම සාර්ථක සහ ඵලදායක දෙයක් වන්නට තිබුණා.. සමහර විට ඉදිරියේදී එහෙම වෙයි… නමුත් අපේ ඔක්කොම මිනිස්සු තේ කෝප්පෙ කිඹුලන් දකින උදවිය… ඒ වගේමයි ඉන්න දේශපාලනඥයොත් දෙයියනේ කියලා මේ තත්ත්වය දිගටම පවත්වාගෙන යන්න පුළුවන් උපරිම විදියට වැඩ අවුල් කර ගන්නවා… ඒ නිසා ඉතින් කිසිම දෙයක සාර්ථකත්‍වයක් තිබුණත් පේන්නෙ වැරැද්දම තමයි… මේ නායකත්ව පුහුණුව ගැන ලියැවිච්ච දේවල් ගැන මේ බ්ලොග් අවකාශය පීරලා බලන්න… සබැඳි නම් දැන් හොයාගන්න වෙලා මදි.
ඉතින් කවදා විශ්ව විද්යාලයට යන්න හැකි වේද කියා බඩේ බිත්තර තම්බ තම්බ ඉන්න උසස් පෙල සමත් සිසුවා නායකත්ව පුහුණුවෙන් ජීවිතය බේරගෙන සරසවියට යනවා දෙමාපියො එක්ක… පළමු වසරේ අයියලා අක්කලා දෙමාපියෝ ඉදිරියේ තමන්ගෙ නංගිලා මල්ලිලා පිළිගන්නෙ බොහොම ආදරයෙන්.. “තොරන් ගහලා රබන් බැඳලා“. ඒ පළවෙනි දවසෙ.. දෙවන දවසෙ ඉඳලා තත්ත්වය වෙනස්.. (මේ සම-හරක් ඉන්න විශ්ව විද්‍යාලවල පමණයි) එදින ඉඳලා අළුත් සිසුන් කියන්නේ තමන්ගෙ බයිට් එක, ඒ ගැන ඉතිං දැන් විශ්ව විද්‍යාලවල ඉන්න නංගිලා මල්ලිලා ලිපියක් දානවා නම් වටිනවා… මා අසා ඇති අන්දමට මේ කාළයේදී ළමයින්ට දේශනවලට යාමට, පුස්තකාලය පරිහරණයට අවස්ථාව ලැබෙන්නෙ නැහැ… වෙනත් ශාරීරික හා මානසික පීඩා සහ පර පීඩා කාමුකත්‍වයට අදාල සියළු දේවල් සිදු වෙන්නෙත් මේ කාළයේ තමයි… මෙයට විරුද්ධ වෙනවා කියන්නේ එක්කෝ මරණය බෙල්ලේ එල්ලා ගැනීම, දෙතුන් පාරක් වත් ගුටි කෑමට සිදු වීම වගේ බොහොම සුන්දර දේවල් අත්විඳින්න ලැබීම…. මේ පීඩනයට හසුවන සිසුන් සමහරක් මොළ ශෝධනයට ලක් වෙලා අර කණ්ඩායමට වැටෙනවා.. තවත් සමහරු මානසිකව අඩපණ වෙනවා.. තවත් සමහරු ඉදිරියට යනවා…
මෙසේ ඉගෙන ගන්නා දරුවන්ට නොයෙකුත් දුක් ගැහැට විඳින්නට ලැබෙනවා… හරි හැටි ඉන්න තැනක් නැතිව, කන්න පෝෂ්‍යදායක ආහාරයක් නැතිවයි මේ දරුවන් ඉගෙන ගන්නේ… කෙනෙක් කාලා ඉවර වුන පිඟාන රැගෙන ගිහින් රුපියල් දෙකේ අඩු බත් පිඟාන අරගෙන කාපු සිසුන් කොළඹ විශ්ව විද්යාලයේ හිටියා….ඒ දරිද්‍රතාවයේ උපරිමය.. ඔවුන් සමහරු ඉතා දියුණු වුනා.. තවත් සමහරු එහෙම වුනේ නැහැ. මේ අතර තරමක කාළයක් විශ්ව විද්යාලය වහලත් තියෙනවා… මහාචාර්ය තුමෙකුට අවිවිශිබමයේ උත්තමයෙක් ඉස්සරහ පඩයක් ගියාම ඒ උත්තමයා තරහ අවසර අරගෙන ජනාධිපති මන්දිරය දක්වා පෙළපාලියකින් ගිහින් ජනාධිපතිතුමාට ඒ අවනඩුව කියනවා… අනධ්‍යයන සේවක මණ්ඩලයත් අර තරම්ම ලාමක ටිං ටිං ලා නොවුනත් සමහර වෙලාවට ඩෝං ගිහින් වර්ජන කරනවා… මහාචාර්ය තුමන්ලාත් ඉතිං තමන්ට නොලැබෙන දේවල් ගැන පොඩි සද්දයක් දානවා… මේ විදියට වසරේ කිසියම් ම දවසක ටික කාලයක් විශ්ව විද්යාලය වහලා තියෙන නිසා උපාධි අපේක්‍ෂකයෙක් උපාධිය හදාරන වසර තුනෙන් හෝ හතරෙන් අවම වශයෙන් මාස කිහිපයක්වත් ගෙදර ඉන්නවා…
මේ අපේ අය කියන විදිය
මේ සියල්ල සාර්ථක කරගෙන විශ්ව විද්‍යාලයෙන් පිටවන දේ උපාධිධාරියා ඊලඟට වැටෙන්නේ රැකියා විරහිත උපාධිධාරී කණ්ඩායමට… අවිවිශිබමයේ මහතුන්ට නම් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ දේශපාලන කටයුතු වලට සම්බන්ධ වෙන්න ටිකට් එක ඉබේම ලැබෙන නිසා වැඩිය අවුලක් නෑ.. (ඒ අය නම් කියනවා අපිට පක්‍ෂයක් නෑ කියලා… හැබැයි ඔක්කොම නවතින්නේ ජවිපේ දේශපාලන මණ්ඩලයේ… අපිට නේ මේ කියන්නේ) නමුත් අනෙක් අය නිකම්ම නිකං සාමාන්‍ය උපාධිය විතරක්ම ලබාගෙන සමත් වුනොත් ලිප්ටන් වටරවුමේ තමයි..
නමුත්, තමන්ගේ අනාගතය ගැන සිතා ඉංග්‍රීසි ටිකක්, පරිඝණක දැනුම, සංඛ්‍යානය (ජ්‍යාමිතිය නෙවෙයි – ඒක දන්නෙ එස් බී), කළමණාකරණය වැනි තමන්ව මාකට් කරන්න පුළුවන් දක්‍ෂතා වර්ධනය කරගන්න උදවිය බඳවා ගැනීමට ඕනතරම් සමාගම් ඉන්න බව කවුරුත් දන්නා කරුණක්.. නමුත් අපේ විශ්ව විද්යාල සිසුවාගේ මනසට කාවද්දා තිබෙන – හැමදේම නිකං හෝ රජයෙන් ලබා දිය යුතුය – යන සංකල්පය නිසා බොහෝ දෙනෙක් බලන් ඉන්නේ විශ්ව විද්‍යාලයෙන් පිට වූ වහාම රජයෙන් තමන්ට ලොකු රැකියාවක් ලබා දිය යුතුය යන්නයි. මා දන්නා මගේ මිතුරෙක් රජයේ විශ්ව විද්‍යාලයෙන් රසායන විද්‍යා විශේෂ උපාධිය ඉගෙන ගන්න අතරේ වරලත් ගණකාධිකරණ පාඨමාලාවක්, පරිඝණක පාඨමාලාවක් හදාරලා විශ්ව විද්‍යාලයෙන් පිටවන විටම ඉතාම ඉහළ රැකියාවකට ගියා..
දැන් පවතින ආර්ථිකය හමුවේ රජයේ ආයතන හැර, කිසිම සමාගමක් පෞරුෂත්‍වයක් නොමැති, කණ්ඩායම් හැඟීමක් හෝ කණ්ඩායම් ක්‍රියාකාරකම් නොදන්නා, ඉංග්‍රීසි හෝ පරිඝණක දැනුම නොමැති තරුණ ශ්‍රම හමුදාවක් බඳවා ගැනීමට කැමැත්තක් නැහැ. එය ඒ සමාගම් වලට අවාසියි, මේ නිසා බොහොමයක් රජයේ උපාධි ධාරීන්ට පෞද්ගලික සමාගම්වල රැකියා ලැබෙන්නෙත් නැහැ. ඒ වගේමයි, මෑතකදී කළ සමීක්‍ෂණයකින් කියැවුනේ අපේ උපාධිධාරීන් සියයට 55 කට වඩා කැමැත්කත් දක්වන්නේ රාජ්‍ය අංශයේ රැකියාවක් කිරීමට බව.. මට නොතේරෙන කරුණ මෙයයි.. රාජ්‍ය අංශයේ සිදුවන බව ඇසෙන අකාර්යක්‍ෂමතාව, දේශපාලන උසස්වීම් ආදි දහසකුත් එකක් දේ ද මේ ළමයි මෙතැනට යන්න පොළඹවන්නේ ? නැතිනම් අඩු වැඩ ප්‍රමාණයක් කර වැඩි වැටුපක් ලැබීමටද ?
මේ අපේ උපාධිධරයාගේ තත්ත්වය..
විදේශීය සිසුන් බහුතරයක් අමු මොට්ටයෝ…(ඔන්න ඒ පාර තවත් කවුරුහරි මට බනියි ලෝකේ හොඳම සොයාගැණීම් කළ විදේශිය විද්‍යාඥයන් මොට්ටයො වෙන්නෙ කොහොමද කියලා ) සමහරුන්ට 10 න් වැඩි කරන්නත් කැල්කියුලේටර් අවශ්‍යයි… විද්‍යා අංශයේ මුල් වසරේ විද්‍යාගාරවල උගන්වන්නේ අපේ එකොලහ වසරේ කළ පර්යේෂණ- සහ උසස් පෙළ පර්යේෂණ. නමුත් ඉගෙන ගන්න එකා හරියට ඉගෙන ගන්නවා.. දෙවන තුන්වන වසර වෙනවිට බොහෝ දෙනෙකු හොඳ මට්ටමකට ඇවිත්… සමහරු පර්යේෂණ කරන්නත් පටන් ගන්නවා… ඒ සෑම සිසුවෙකුටම උපදේශනය සපයන්නට මහාචාර්යවරු පත් කර සිටිනවා.. ඒ සියළුම දෙනාගේ ප්‍රගතිය සමාලෝචනය වෙනවා.. බොහෝ දෙනාට තමන් කැමති විෂය ධාරාව හැදෑරීමට නිදහස තියෙන විදියටයි පාඨමාලා සකස් කර ඇත්තේ… වානිජ්‍යමය පැත්තෙන් සාමාන්‍ය උපාධිය කරන කෙනෙකුට පසුකාලීනව වෛද්යවරයෙකු වීමට පවා පුළුවන්. නමුත් ඒ සඳහා ඉගෙනගත යුතු අනිවාර්යය විෂයයන් තිබෙනවා… මේ වගේ සෑම විශ්ව විද්‍යාලයකම එක්නෙකට වෙනස්, තරඟකාරී අධ්‍යාපන රටාවක් සකසා තිබෙනවා. නමුත් බොහොමයක් සිසුන් සිටින්නේ සාමාන්‍ය මට්ටමේ. උසස් තලයක සිටින සිසුන් සිටින්නේ අර සාමාන්‍ය සිසුන්ට වඩා ගවු ගණනක් දුරින්… ඒ අය අති සාර්ථක පිරිසක් බවට පත් වෙනවා.. බොහෝ දෙනා ආචාර්ය උපාධිය, වෛද්ය විද්යාලය, කළමණාකරණය, නීති විද්යාලය වැනි ආයතන කරා ඇදෙනවා. තවත් සමහරු රැකියා සඳහා යනවා. දැන් දැන් ආර්ථික අවපාතයත් සමග සිසුන් දෙවන උපාධිය හැදීරීමෙ සම්භාවිතාවය වැඩි වී තිබෙන බවයි කියැවෙන්නේ. එයට හේතුව සමහර පශ්චාත් උපාධි පාඨමාලා (විශේෂයෙන් විද්‍යා සහ ඉංජිනේරු අංශයේ) ආචාර්ය උපාධිය හදාරන්නන්ට කිසියම් වේතනයක් විශ්ව විද්යාල මගින් ගෙවනවා. මේ නිසා බොහෝ දෙනාගේ ආර්ථිකය අවම වශයෙන් වසර පහක් වත් ස්ථාවරව පවතිනවා පමණක් නොවෙයි ආචාර්ය උපාධියකටත් හිමිකම් කියන්නට හැකි වෙනවා. එවිට තමන්ව මාකට් කර ගැනීමේ අවස්ථා, සුදුසුකම් තවත් වැඩි වෙනවා.
නමුත් බහුතරය Below Average – සමහරුන්ට තමන්ගෙ රටේ තියෙන දේවල් ගැන දැනුමක් නෑ… පිට රටවල් තියෙන්නේ කොහේද කියලා දන්නෙ නෑ.. ආදී වශයෙන් සමහරක් මැටි කඳන්..
මම කොපමණ දේවල් මෙහේදි ඉගෙන ගත්තත් මහාචාර්ය එස් පී දැරණියගල, එස් ඒ දැරණියගල, ජේ එන් ඕ ප්‍රනාන්දු, ඩබ් එස් ප්‍රනාන්දු, එම් ඩී පී කොස්තා, එච් ඩී ගුණවර්ධන, ආර් පී ගුණවර්ධන, උපාලි සමරජීව, ගාමිණී රාජපක්ෂ, කමල් බණ්ඩාර ගුණහේරත්, සහ තවත් මහාචාර්යවරුන්ගෙන් ලංකාවෙදි ලබා ගත් මූලික දැනීමේ අගය නම් අඩු වුනේ නැහැ කවදාවත්.. ඒ වගේමයි ඒ අයගෙන් ඉගෙනගෙන මෙහේ ආ අනෙක් ළමයිනුත්, ඒ අයගේ සාර්ථකත්‍වයේ රහස අපට ලැබුණ මූලික දැනුම.. දැනුමට සම කරන්න දැනුමක් නැහැ… ඒ නිසාම තමයි තවමත් ශ්රී ලාංකිකයෝ බොහෝ දෙනෙක් පිටරටවල වුනත් බොහෝ ලොකු තනතුරු දරන්නේ… නාසා ආයතනය වගේ ස්ථානවල ශ්රී ලාංකික විද්‍යාඥයෝ රාශියක් සේවය කරනවා. විවිධ විශ්ව විද්යාල මහාචාර්යවරු විවිධ සමාගම් අධ්‍යක්‍ෂ, කළමණාකාර වරුන් මේ අතර ප්‍රධානයි… නමුත්… අපේ විෂය මාලා තවමත් එකතැන පල් වෙනවා.. සංවර්ධනය වෙන අළුත් දැනුම එකතු වෙන ප්‍රමාණය අඩුයි.. උගන්වන අය අළුත් දැනුමින් සන්නද්ධ වෙනවා අඩුයි.. මේ නිසා අළුත් දෑ ඉගැන්වෙන්නේ හරිම අඩුවෙන්.. මෙන්න මේ අඩුපාඩුව සම්පූර්ණ කරගන්න පුළුවන් නම් අපට බුද්ධිමත් තරුණ කැළක් තනන්න බැරි වෙන එකක් නැහැ.
දැන් බලමු දැනට පවතින පෞද්ගලික අධ්‍යාපන ආයතන ගැන.. ඒවාට ළමයින් එන්නේ සල්ලි ගෙවලා… සෙල්ලම් කරලා හරියන්නේ නැහැ.. ගෙවපු මුදලට හරියන උපාධියක්, ඩිප්ලෝමාවක් ගන්න ඕන. පෞද්ගලික ආයතන නිසා රැග් නැහැ.. සමහර කට්ටියක් පොඩ්ඩක් වෙන්න පොෂ් වගේත්..(අපි නං බඩේ ගොයියො ඒ කාලෙත්) සමහරු නං සුද්දගෙ භාෂාවෙන් තමයි බුදු අම්මෝ කියන්නෙත්… මේ අයගේ Market Value එක රජයේ උපාධිධාරීන්ට වඩා වැඩි වන්නේ ඔවුන්ගේ ඉංග්‍රීසි දැනුම, පරිඝණක දැනුම සහ ආකල්ප (Attitude) මත…. උදාහරණයක් වශයෙන් 1998 දී යුනිලීවර් සමාගමේ රසායනඥයන් බඳවා ගැනීමේ සම්මුඛ පරීක්‍ෂණය සඳහා අයැදුම්පත් 250 කට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් ලැබී තිබුණා. ඒ අතර සියළුම පිළිගත් විශ්ව විද්‍යාලවල රසායන විද්‍යා විශේෂ උපාධිය හැදෑරූ අය, විවෘත විශ්ව විද්යාල උපාධිධාරීන් හිටියා. නමුත් තේරී පත් වුනේ රසායන විද්‍යා ආයතනයෙන් පැමිණි මමත් මගේ මිතුරෙකුත් පමණයි.. අපි දෙදෙනාගේම ආකල්ප, දැනුම, ඉංග්‍රීසි දැනුම සහ ඉදිරිපත් කිරීමේ හැකියාවන් කරට කර තිබුණේ.. අපි දෙදෙනා අවසාන වටයේ පස් දෙනා අතරට තේරුණ පසු අපි දැනගත්තා අපි දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙකු එතැනට යන බව..(හිතුනෙ නෑ දෙදෙනාම ගනියි කියා).. එතැන සිදු වුනේ සමහර විට පිළිගත් විශ්ව විද්‍යාලවල සමහරවිට අපටත් වඩා සුදුසුකම් ඇති අය අභිබවා අපේ Total Package එක ඉදිරියට පැමිණීම වෙන්න ඇති…
මෙයයි සිදු නොවන්නේ… අපි දකින සමහරු අධ්‍යාපනයෙන් පරතෙරට ගියත් පුද්ගල සබඳතා පැත්තෙන් අන්තිම දුර්වලයි.. සමාජගත වන්නට, පිරිසක් ඉදිරියේ කතා කරන්නට, ඉදිරිපත් වීමට, ඉදිරිපත් කිරීමේ හැකියාවන්, නිර්භයව ප්‍රශ්න ඇසීම ආදියෙන් බොහෝ දෙනා පිටුපසින් ඉන්නේ.. මේ නිසා අවස්ථා ලැබෙනවා අඩුයි.. මට හිතෙන විදියට රජයේ විශ්ව විද්‍යාලවල පෞරුෂත්‍ව වර්ධන පාඨමාලාවකුත් තිබුණොත් තත්ත්වය මීට වඩා හොඳ වන්නට පුළුවන්….
ඉතින් දිග හෑල්ලක් ලිවුවා… දිග වැඩි වුනාද මන්දා… ඉතින් කෙටියෙන්ම කියනවා නම් අපේ කොල්ලන්ට කෙල්ලන්ට හිරි හැටි ඉගෙන ගන්න අවස්ථාවන් සලසලා දුන්නොත් ලෝකෙම හොල්ලන්න පුළුවන් වේවි. නමුත් උන්ගේ ආකල්ප වෙනස් කරන්න ඕන.. උන්ට පහසුකම් සලසන්න ඕන…. අළුත් දෑ කියලා දෙන්න ඕන.. අන්තර්ජාලය තියෙන්නේ ෆේස්බුක් බලන්නයි බ්ලොග් ලියන්නයි චිත්‍රපටි ඩවුන්ලෝඩ් කරන් බලන්නයි විතරක් නොවෙයි, දැනුම හොයාගෙන යන්න අනන්තවත් පාරවල් තියෙනවා කියලා මතක් කරලා දෙන්න ඕන. අන්න එදාට සමහර විට මේ රට අපි පතන ආසියාවේ අනාගත ආශ්චර්යය බවට පත් වේවි… නැත්නම් ඉතින් අපි අනාගත්ත ආශ්චර්යය බවට පත් වෙන එක ගැන නම් කතා දෙකක් නැහැ.. අධ්‍යාපනය රටක ජීවනාලියයි කියලා මේ ලොක්කන්ට කවදා තේරෙයිද මන්දා…
Posted on ජනවාරි 28, 2012, in ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත and tagged අධ්‍යාපනය, ආකල්ප, නවක වදය, විශ්ව විද්යාල, සිසුවා. Bookmark the permalink. ප්‍රතිචාර 19.
ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත | Alchemist's Diary 
Although I do not agree with the content in your previous article I do have to agree with most the the things in this one. Thank you for responding to my comments but theres a small problem. You mentioned that srl lankan students rely on the government to give them jobs but Americans dont. And american students work hard while Sri lankan students go for strikes. But I showed that americans also protest due to high tution fees and unemployment. So isnt that the same as asking the government to provide job opportunities? Are you trying to say when american college students protest they do it with a good cause and when sri lankas protest they are always being fooled by unions working for a political agenda? You didnt answer this question. I beleive not only students but people in general have to protest IF there is a good reason. Think what will happen if everyone shuts up and let the government do whatever it wants. This is the cause for most of the problems in Sri lanka i think. People do not care as long as they are safe with there jobs, income , degree etc. Whenever someone protests they say “look they are disturbing the whole society… cant they do anything else than causing trouble to the public?” No one tries to understand that people protest due to a reason.
Sorry for commenting in English. I didnt have time to comment in sinhala.
කැමතියිකැමතියි
ඔබ බ්ලොග් ලිවීම සහ පේස්බුක් ගැන කතා කල නිසා මං පොඩ්ඩක් කියන්නම්…බ්ලොග් ලියන්නෙ තුන්දාහක් විතර කස්ටියක්..මුලු ලංකාවෙ ඒ ලෙවල් කරන ගානම වරකට ලක්ෂ දෙකක් විතර වෙනවා.
පේස් බුක් හිටියත් එකවුන්ට් තිබුනත් ස්ටේට් අප්ඩේට් කරන්නෙ එහෙමත් එකෙක්..
ඔහේ අරකෙ මේකෙ තියෙන ඒව ෂෙයා කරනව විතරයි..
මට හිතෙන විදියට මුලු ලෝකෙම මේ ආකාරයේ ආර්ථික අවපාතකට යන්න මේ අසාර්ථක අධ්‍යාපන ක්‍රමවේද බලපාල තියෙනවා. ඉතාම සුලු කාර්යයක් කරන්න තියෙන තැනකට යන්න මිනිහෙක් වර්ශ ගානක් ඉගෙනගන්නවා. නමුත් ඒ අදාල කාර්යයට අදාල දැනම බොහොම ලේසියෙන් අන්තර්ජාලයෙන් ගන්න පුලුවන්..
ඉගෙනගත්ත අය වැඩිවීම ලෝකෙට ඉස්සරහට ප්‍රශ්ණ වෙයි…දැනුමෙන් සීයට සීයක් භාවිතා වෙන්නෙ නැති පස්නෙ නෙමෙයි තියෙන්නෙ..ගොඩක් ජොබ්ස් වලදි දැනුමෙන් දශමයක්වත් භාවිත වෙන්නෙ නෑ..
මේ වගේ වැඩකට නැති දැනුමක් පැක් කරගන්න ලෝකයක් විදියට මිනිස්සු වියදම් කරන මුදල් අපරාෙද වෙයි කියල තමා මට හිතෙන්නෙ…
කැමතියිLiked by 1 person
Great post..
Thanks…
කැමතියිකැමතියි
එලකිරි ලිපිය…නියමයි..මේ වගේ දේවල් ලියන එක බොහොම වටිනව…
කැමතියිකැමතියි
@Reshan
Sorry for interfering into your discussion with the author. Unemployment is an issue that should be taken care by any government. If the unemployment rate is high in a given country, it indicates that the government is not taking necessary actions to develop the infrastructure to generate adequate employment opportunities. That’s what students in most developed countries question. However, the solution to unemployment is not employing those unemployed to government jobs, which are most of the time created just to make them employed. I agree with the author of this article that Sri Lankan students have the attitude that the government should give them “government jobs”. Had they developed necessary skills, there are opportunities for at least few more in the private sector, if not for all. But are they ready for that? In 2004, we even saw some people quit the jobs they were doing in the private sector to join the graduate employment scheme of the government. Why? job security, less work, pension and few to mention.
කැමතියිකැමතියි
ලංකාවේ ප්‍රාදේශීය ආයතනයක සේවය කරද්දී මං ලද අත්දැකීමක් කියන්නම්. 1990 මැද භාගයේදී මා සේවය කරපු පළාතේ දේශපාලන ප්‍රධානියා සමග එම පලාතේ රැකියා විරහිත උපාධිධාරී සංගමය රැස්වීමක් සංවිධානය කලා. මට පැවරුනේ තොරතුරු එකතු කරන්න. පොඩි ෆෝම් එකක් ආව හැමෝටම දුන්නා..කැමති රස්සාව..රජයේද, පුද්ගලිකද, තමන්ගේම ව්‍යාපාරයක්ද යන්නද ලියන්න කියලා. 500 ක් විතර හිටියා එයින් 454 පමණ විස්තර ලබා දීලා තිබුණා. 90% ක්ම කියලා තිබුනේ රජයේ රැකියාවක්..වැඩි කැමැත්ත ගුරු හෝ ලිපිකරු රකියාවන්ට කියලාත් සඳහන් කරලා තිබුනා. අදහාගන්න බැරි කාරණයක් තමයි…9 දෙනයි පුද්ගලික අංශයට කැමැත්ත ප්රකාශ කරලා තිබුනේ. 3න් දෙනයි තමන්ගේම ව්‍යාපරයක් කරන්න කැමැත්ත ප්රකාශ කරලා තිබුනේ.
කැමතියිකැමතියි
විදේශීය සරසවි සිසුවාගේ ගොබ්බකම ? Our Universities are worse than the African Universities
Our students are no match forforeign universities that is the truth. I think we should accept the truth and the reality
Please read this article (extracted from boondhi)
| ගුණාත්මක බවින් තවත් පහළට වැටෙන ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල – [සුපුන් පෙරේරා]
POSTED BY BOONDIONLINE 7.07.2011
වර්තමානයේ මතු වී ඇති සරසවි අර්බුදය සමග ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල ගුණාත්මක බවින් තවත් පහළට ඇද වැටී ඇති බව පෙනී යයි. අධ්‍යාපනික තත්ත්වය, විශ්ව විද්යාල ආචාර්ය මණ්ඩලයේ අධ්‍යාපන සුදුසුකම්, සිදු කරන ලද පර්යේෂණ සහ විද්‍යාත්මක ලිපි හා ග්‍රන්ථ පළකිරීම වැනි කරුණු සමාලෝචනයෙන් සෑම වසරකම ලෝකයේ විශ්ව විද්යාල වල ගුණාත්මකභාවය පිළිබඳව ඇගයීමක් සිදු කරන කරන අතර සෑම විශ්ව විද්‍යාලයකටම නිශ්චිත ඇගයුම් අංකයක් ලැබේ. එය World University Ranking නමින් හැඳින්වෙන අතර පසුගිය වසර 30 ඇතුලත ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල ඉතා අඩු ලකුණු ලබාගනිමින් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් පහතට ම වැටී තිබේ.
2010 වසරේ ලෝකයේ හොඳම විශ්ව විද්යාලය ලෙස තේරී ඇත්තේ ඇමරිකාවේ හාවර්ඩ් විශ්ව විද්‍යාලයයි. හාවර්ඩ් විශ්ව විද්යාලය ලබා ඇති දළ ලකුණු ප්‍රතිශතය 96.1 කි. බ්‍රිතානයේ සුප්‍රකට ඔක්ස්ෆර්ඩ් විශ්ව විද්යාලය ලකුණු 91.2 ලබා ගනිමින් හය වන ස්ථානයට පත් වී තිබේ. යුරෝපයේ විශ්ව විද්යාල අතරින් ප්‍රථම ස්ථානය නියෝජනය කරන ස්විට්සර්ලන්තයේ Swiss Federal Institute of Technology Zurich ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම් අනුව ලකුණු 83.4 ලබා 15 වන ස්ථානයට පත් වී ඇත.
ආසියානු විශ්ව විද්යාල අතරින් ප්‍රථම ස්ථානය ලබාගෙන ඇත්තේ ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම් අනුව 21 වන ස්ථානය නියෝජනය කරන University of Hong Kong ය. ලබාගෙන ඇති ලකුණු ප්‍රමාණය 79.2 කි. ටෝකියෝ විශ්ව විද්යාලයට ලැබී තිබෙන්නේ 26 වන ස්ථානයයි. ටෝකියෝ විශ්ව විද්යාලය ලබාගෙන ඇති ලකුණු ප්‍රමාණය 75.6 කි. දකුණු කොරියාවේ Pohang University of Science and Technology විශ්ව විද්යාලය ලකුණු 75.1 ලබා 28 වන ස්ථානයට පත් වී තිබේ. 37 වන ස්ථානයට චීනයේ චීනයේ පීකිං විශ්ව විද්යාලය පත් වී තිබෙන්නේ ලකුණු 70.7 ලබා ගනිමින්. අප්‍රිකානු රටවල් අතර ප්‍රථම ස්ථානය ලබාගෙන තිබෙන්නේ ඊජිප්තුවේ අලෙක්සැන්ඩේරියා විශ්ව විද්‍යාලයයි. ලබාගෙන ඇති ලකුණු ප්‍රමාණය 51.6 කි. ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම් අනුව ඊජිප්තුවේ අලෙක්සැන්ඩේරියා විශ්ව විද්යාලය147 වන ස්ථානය නියෝජනය කරයි. 2009 ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම් අනුව රුසියාවේ ලොමනසොව් මොස්කව් රාජ්‍ය විශ්ව විද්යාලය ලෝකයේ හොඳම විශ්ව විද්යාල අතර 155 ස්ථානය නියෝජනය කරයි. යුරෝපිය විශ්ව විද්යාල අතරින් ලොමනසොව් මොස්කව් රාජ්‍ය විශ්ව විද්යාලය 24 වන ස්ථානය දරයි. ඉන්දියාවේ Indian Institute of Science Bangalore විශ්ව විද්යාලය 2011 ජගත් විශ්ව විද්යාල අතර දරන්නේ 559 වන ස්ථානය යි.
අප්‍රිකාවේ නොදියුණු රටක් ලෙස සැලකෙන උගන්ඩාවේ මකිරෙරේ විශ්වවිද්‍යාලය ( Makerere University ) 2011 ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම් අනුව 1062 ස්ථානයට පත් වී තිබේ. පනහේ සහ හැටේ දශකයේ ලෝකයේ හොඳම විශ්ව විද්යාල වලින් එකක් ලෙස සලකුණු කොළඹ විශ්ව විද්යාලය අද අර්බුද සහිත අසාර්ථක රාජ්‍යයක් බවට පත් වී තිබෙන අප්‍රිකාවේ සිම්බාබ්වේ රාජ්‍යයේ අධ්‍යාපනික හා ගුණාත්මක භාවයෙන් අඩු සිම්බාබ්වේ විශ්ව විද්‍යාලයටත් වඩා පහතට වැටී තිබේ. ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම් අනුව සිම්බාබ්වේ විශ්ව විද්යාලයට 2246 වන ස්ථානය ලැබී තිබෙන අතර කොළඹ විශ්ව විද්යාලයට ලැබී තිබෙන්නේ 2690 ස්ථානයයි.( උපුටා ගැනීම webometrics.info ) 2011 ලෝක විශ්ව විද්යාල ශ්‍රේණිගතකිරීම් අනුව මොරටුව විශ්ව විද්යාලය 2324 ද , පේරාදෙණිය විශ්ව විද්යාලය 2615 ද රුහුණ විශ්ව විද්යාලය 2552 ස්ථානය නියෝජනය කරන අතර ශ්රී ලංකා විවෘත විශ්ව විද්යාලය (Open University of Sri Lanka) ඉතාමත් පහළ 4189 ස්ථානයට පත්ව තිබේ. සාක්ෂරතාවයෙන් ශ්රී ලංකාවට වඩා බොහෝ පහළින් සිටි අප්‍රිකානු, ආසියානු සහ ලතින් ඇමරිකානු රටවල විශ්ව විද්යාල ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල පරාජය කොට තිබෙන අතර ලතින් ඇමරිකාවේ පහතින්ම සිටින වෙනුසිලාවේ Universidad Simón Bolívar Venezuela විශ්ව විද්‍යාලයද ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල වලට වඩා බොහෝ ඉදිරියෙන් සිටියි.
ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල ගුණාත්මක බවින් පහළට වැටීම පිළිබඳව අදහස් දක්වන කොළඹ විශ්ව විද්යාලයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්යවරයෙක් ප්රකාශ කරන පරිදි මේ සඳහා ප්රධාන හේතු වන්නේ විශ්ව විද්යාල ආචාර්ය වරුන් බඳවා ගැනීමේ දී සුදුසුකම් නොව ඥාති සබඳතා, මිත්‍රකම් බැලීම නිසා දක්ෂයන් විශ්ව විද්යාල වලින් ඉවත් වී යාමත් අදක්ෂයන් කථිකාචාර්යවරුන් වීමත් ය. එසේම දේශීය චින්තන ලේබල් ගසා සරසවි සිසුන් ලිං මැඩියන් කිරීමේ ව්‍යාපාරයත් ලංකාවේ සරසවි වලට රිංගා ඇති අන්තවාදී දේශපාලනයත් නිසා ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලවල ගුණාත්මකභාවය සීඝ්‍රයෙන් පිරිහී ගිය බව ඔහු වැඩි දුරටත් පවසයි. මෙම තත්වය තව දුරටත් පැවතුනහොත් දේශීය විශ්ව විද්යාල අන්තර්ජාතිකව ගණන් ගැනීමකට ලක් නොවන හා නොසලකා හැරෙන මට්ටමකට පත් විය හැකි බව උක්ත මහාචාර්යවරයා පෙන්වා දෙයි.
සුපුන් පෙරේරා
කැමතියිකැමතියි
විදේශීය සරසවි සිසුවාගේ ගොබ්බකම කියන කියමනට අපට එකඟ විය නොහැක මෙය සෙනෆෝබියා තත්වය නිසා අපේ මිනිසුන්ට විදේශිකයන් පෙනේන්නේ ගොබ්බයන් ලෙසටයි නමුත්සැබෑවටම විදේශීය සරසවි සිසුවාගොබ්බයෙක්ද ? පිටරට ගිහින් නැති ලංකාවේ ළිං මැඩියන් මේවා විශ්වාස කලාට පිටරට සරසවි දැක ඇති අය මිට එකඟ නොවේ. අපේ සරසවි අද අප්‍රිකාවේ සරසවි වලටත් පහලින් ඇති බව S:LG ලිපියෙන් බලන්න
ලංකාවේ හොඳම විශ්ව විද්යාලය ලෙස සැලකෙන පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලය අප්‍රිකාවේ නොදියුණු රටක් ලෙස සැලකෙන උගන්ඩාවේ මකිරෙරේ විශ්වවිද්‍යාලයටත් වඩා පහලින්
| සුපුන් පෙරේරා
ලංකාවේ හොඳම විශ්ව විද්යාලය ලෙස සැලකෙන පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලය අප්‍රිකාවේ නොදියුණු රටක් ලෙස සැලකෙන උගන්ඩාවේ මකිරෙරේ විශ්වවිද්‍යාලයටත් වඩා ගුණාත්මක භාවයෙන් පහලින් සිටින බව හෙළිවේ. ලෝකයේ තිබෙන විශ්වවිද්යාල අතර 2011 වසරේ පේරාදෙණිය විශ්වවිද්යාලයට හිමිවී තිබෙන්නේ 2200 වන තැන බව පේරාදෙණිය විශ්වවිද්යාලයේ උපකුලපති එස්. බී. එස්. අබේකෝන් මහතා විසින්ම පිළිගෙන තිබේ. පේරාදෙණිය විශ්වවිද්යාලයේ නියෝජ්ය උපකුලපති මහාචාර්ය වෛද්ය වජිර වීරසිංහ, ඉංජිනේරු පීඨාධිපති මහාචාර්ය එස්.බී. වීරකෝන්, ශාස්ත්ර පීඨාධිපති මහාචාර්ය අනෝමා අබේරත්න යන මහත්ම මහත්මීන්ගේ සහභාගිත්වයෙන් පැවැති මාධ්ය සාකච්ඡාවකදී උපකුලපතිවරයා මේ බව අනාවරණය කරනු ලැබිය.
අධ්‍යාපනික ගුණාත්මක භාවය , විශ්ව විද්යාල ආචාර්ය මණ්ඩලයේ අධ්‍යාපන සුදුසුකම්, සිදු කරන ලද පර්යේෂණ සහ විද්‍යාත්මක ලිපි හා ග්‍රන්ථ පළකිරීම වැනි කරුණු සමාලෝචනයෙන් සෑම වසරකම ලෝකයේ විශ්ව විද්යාල පිළිබඳව ශාස්ත්‍රඥ ඇගයීමක් සිදු කරන කරන අතර සෑම විශ්ව විද්‍යාලයකටම නිශ්චිත ඇගයුම් අංකයක් ලැබේ. එය World University Ranking නමින් හැඳින්වෙන අතර පසුගිය වසර 30 ඇතුලත ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල ඉතා අඩු ලකුණු ලබාගනිමින් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් පහතට ම වැටී තිබේ. ජගත් විශ්ව විද්යාල ශ්‍රේණිගත කිරීම් අනුව ශ්රී ලංකා විශ්වවිද්යාල ලෝකයේ සාක්ෂරතාවයෙන් අඩු රටවල් වලටත් වඩා පහල මට්ටමක තිබෙන අතර අප්‍රිකාවේ උගන්ඩා රාජ්‍යයේ සහ සිම්බාබ්වේ රාජ්‍යයේ විශ්වවිද්යාල ලංකාවේ විශ්වවිද්‍යාලද අභිබවා ගොස් තිබේ. 2011 ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම් අනුව උගන්ඩාවේ මකිරෙරේ විශ්වවිද්‍යාලය 1062 ස්ථානය දරන අතර කොළඹ විශ්ව විද්යාලය 2690 ස්ථානයද රුහුණ විශ්ව විද්යාලය 2552 ස්ථානයද නියෝජනය කරයි. ශ්රී ලංකා විවෘත විශ්ව විද්යාලය ඉතාමත් පහළ 4189 ස්ථානයට පත් වී තිබේ.
අන්තරය වැනි අන්තවාදී සිසු සංවිධාන විසින් දිගින් දිගටම ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල අධ්‍යාපනය අඩාල කිරීමද අඩු සුදුසුකම් ඇති පුද්ගලයන් විශ්ව විද්යාල කථිකාචාර්යවරුන් ලෙස බඳවා ගැනීම වැනි ක්රියා නිසාද ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල මෙසේ පහත් මට්ටමකට වැටී තිබේ. දැනට ශ්රී ලංකා විශ්ව විද්යාල ආසියාවේ විශ්වවිද්යාල ශ්‍රේණිගත කිරීම් අනුව දරන්නේ අන්තිම ස්ථානයයි. මෙම තත්වය තව වසර කිහිපයක් පැවතුනහොත් ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල උපාධි වල වටිනාකම අන්තර් ජාතික වශයෙන් ක්ෂයවී යනු ඇති බව ඇතැම් විශ්වවිද්යාල මහාචාර්යවරු පෙන්වා දෙති.
කැමතියිකැමතියි
ඉතින් කවුද ගොබ්බයො ?
කැමතියිකැමතියි
මේ ලියපු මම තමයි ගොබ්බයා…
ඉස්සෙල්ලා ලිවුවා පිට රට එවුන් හොඳයි අපේ එවුන් නරකයි කියලා…
එතකොට කට්ටිය මට කිවුවෙ ලංකාවෙ විශ්ව විද්යාල හොඳයි, අපේ උගත්තු උසස් ය… මම වැරදි ය කියලා…
දැන් ඊලඟට ලිවුවා පිටරට එවුන් ගොබ්බයි අපේ එවුන් හොඳයි කියලා….
ඒ පාර කට්ටිය කියනවා පිටරට විශ්ව විද්යාල වලට වඩා අපේ විශ්ව විද්යාල නරකයි කියලා…
මට වුනේ අර බූරුවා කරේ තියාගෙන ගිය තාත්තටයි පුතාටයි වුන එකේ අනිත් එක..
මම මේ ලිපි දෙකම Back-to-back ලිවුවේ අපේ කට්ටියගෙ ප්‍රතිචාර දැනගන්න…
පරීක්‍ෂණය සාර්ථකයි… නමුත් පරහකට තියෙන්නේ අර ඉස්සෙල්ලා ප්‍රතිචාර දක්වපු කවුරුවත් දෙවනි ලිපියට ප්‍රතිචාර දැක්වූවෙ නැති එක…. එක උපකල්පනයක් පොඩ්ඩක් වැරදුනා…
කැමතියිකැමතියි
your experiment may be a success , but I have travelled around the world and been to many universities, our universities are not the best I know this as a fact because I did my fist degree in a Sri Lankan University. Our Universities are declining and we are far behind african universities. Our university degrees are called 3ed world degrees in the West. (you live in the West and you know what I am talking) Most of our university students have no multilingual ability, creativity and abstract thinking. Our university education has no good standards. This is fact.
Please read these comments by various people and these comments reflect the general opinion of the public about our universities .
comment one (extracted from the web~~ ඔයයි මමයි ~~~
My Mind Is A Detonator)
බටහිර විශ්ව විද්‍යාලයක ඉගෙනුම ලබන ශ්රී ලංකික සිසුවාගේ යාච්ඥාව.
Posted on 2012 ජනවාරි 15 by Shan
දෙවියනි ලංකාවේ උසස් පෙළ සමත් වූ වහාම මාව සයුරෙන් එතර විශ්ව විද්‍යාලයකට යැවීමට දෙමාපියන්ට මුදල් ලබා දීම ගැන මා ඔබවහන්සේට ස්තුතිවන්ත වෙමි
දෙවියනි මාව ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලයකට නොයවා අන්තර්ජාතිකව පිළිගත් විශ්ව විද්‍යාලයකට යොමු කිරීම ගැන මා ඔබට තුති පුදමි
දෙවියනි ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලයකට ගියේ නම් අන්තරයේ තිරිසන් සිසුන් අතින් මා හිංසනයට ලක් වීමට තිබුණි මට එවැනි අවාසනාවක් උදා නොකර දීම ගැන මා ඔබට තුති පුදමි
දෙවියනි ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලයකට ගොස් විශ්ව විද්යාල දින නියමයක් නොමැතිව වසා දමන විට ඇතිවන කාලකන්නි හැඟීමෙන් මා මුදවාලීම ගැන මම ඔබ වහන්සේට ස්තුතිවන්ත වෙමි
දෙවියනි ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලයකට ගියේ නම් එහි සිටින හීනමානකාරයන් , දේශපාලන උන කරට ගැසූ පිස්සන්ගේ තෙල් බෙදීම් ඇසීමට සිදුවන කම්පනයෙන්මා ගලවා ගැනීමට ස්තුති වෙමි
දෙවියනි ලංකාවේ උපාධියක් කොට රැකියා නොමැතිව රැකියාවක් ඉල්ලා පිකටින් වර්ජන කිරීමට පාරවල් දිගේ රස්තියාදු කිරීමට නොසලස්වීම ගැන මම ඔබවහන්සේට ස්තුතිය පුදමි.
දෙවියනි මාව ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලයකට නොයවා මගේ ජීවිතය කාලකන්නි නොකොට මට මාර්ගය පෙන්වීම ගැන මම ඔබට අනේකවාරයක් කෘතඥ වෙමි
ආමේන්
comment 2extracted from the web~~ ඔයයි මමයි ~~~
My Mind Is A Detonator)
අන්තරය සහ ජෙප්පෝ ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල වල අධ්‍යාපනය අල කරලා දාන එක හොදයි , ඒ නිසා අපිට පිටරට යුනිවර්සිටි වලට ගිහිල්ලා ඉගනගෙන ඇවිල්ලා මෙහෙ ඉක්මනට ජොබ් හොයා ගන්න පුළුවන්. මගේ යාළුවෙක් ඕස්ට්‍රේලියාවේ යුනිවර්සිටි එකක අවුරුදු 3 ක මැනේජ්මන්ට් ඩිග්රියක් කරලා ඇවිල්ලා මාස 3 ඇතුලත ඩයලොග් එකේ ජොබ් එකක් හොයාගත්තා , ලංකාවේ විශ්වවිද්යාල වලට ගිය මිනිහගේ බැචාලා තාම පොල් ගානවා. දැන් ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල වලට යන්නේ ඉංග්‍රීසි බැරි සමාජයේ , හීනමානය ඔළුවට ගහපු හිඟන ගම් බයියන්. උන්ව කොහොමටත් ප්‍රයිවෙට් සෙක්ටර් එක ජොබ් වලට ගන්නේ නැහැ. උන්ට මහපාරේ උපවාස , ජෙප්පන්ගේ ලනු ගිල්වපු විප්ලවය සහ අන්තිමට මරණය තමයි හිමි. අන්තරය සහ ජෙප්පන් ලව්වා තව තවත් විශ්ව විද්යාල කොල්ලෝ මහපාරට ඇදලා දාලා , ස්ට්‍රයික් කරවලා , ලෙක්චර් හෝල් වල පුටු මේස කඩවලා කාලකන්නි ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල වහලම දාන්න ඕනේ. අන්තරය ලවා ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල වලට ඉක්මනට පාන්සුකූලය දීලා මේක ඉවරයක් කරන්න ඕනේ එතකොට අපේ ළමයින්ට යන්න ප්‍රයිවෙට් විශ්ව විද්යාල අරින්න ආණ්ඩුවට සිද්ද වෙනවා.
අන්තරය සහ ජෙප්පන්ට ජය වේවා ,
These comments tell us a big story about the social dynamics in Sri Lanka with relate to the Higher Education.
Never say විදේශීය සරසවි සිසුවාගේ ගොබ්බකම , we are the gobbayas in the eyes of international standards
කැමතියිකැමතියි
ඔය කතාවට මම සීයට සීයක් එකඟයි. වෙන්න ඕනේ රටේ අධ්‍යාපන රටාව වගේම චින්තන රටාවත් ඒ එක්කම විශ්වවිද්යාල වෙලාගත් දේශපාලනෙත් වෙනසක්. එදාට අපේ උන් ආපහු ලෝකේ නම තියයි .
කැමතියිකැමතියි
ඇල්කෙමි කියපු නැති පැත්තක් ගැනත් පොඩි සඳහනක් කරන්න හිතුනා; සරසවි ගුරුවරු ගැන.
මගේ පෞද්ගලික අදහස නම්, සරසවි ගුරුවරයා කියන්නෙත් ලොකු සාධකයක් සරසවි සිසුන්ගේ මානසිකත්වයට. තමන්ගේ විෂය ගැන මනා අවබෝධයක් වගේම සමාජය ගැන පුළුල් දැක්මක් තියන ගුරුවරුත් අද ගොඩක් අඩුයි ලාංකික සරසවි පද්ධතියේ. මම උගන්නපු ගුරුවරුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් කරේ note එකක් කියවන එක විතරයි. බොහෝ වෙලාවට සරසවි ගුරුවරු කරන්නේ දවසකට දේශන දෙක තුනකට යන එක විතරයි. පරීක්ෂණ, නව සොයාගැනීම් කෙරෙන ප්‍රවනතාවය නම් ඇත්තෙම නැති තරම් කියල තමයි මගේ හැගීම. (මම වැරදිනම් නිවැරදි කරත්වා). මේක ගැන ගුරුවරුන්ට කිසි ලෙසකින් වත් දොසක් කියන්න අමාරුයි.
නමුත් ඒ අතරේ ඉතාම දක්ෂ ලෙස විෂය වගේම අනෙකුත් දේවල් ගැන උගන්නපු සහ මග පෙන්නපු ගුරුවරුත් ටික දෙනෙක් ඉන්නවා. ඉතින් ඒ වගේ කෙනෙක් දකිනකොට සිසුවන්ට උනත් වෙනස් විදිහකට හිතන්න ගැම්මක් එනවා.
නමුත් අල්කෙමියා ඉන්න රටේ තත්වය ගැන පොඩ්ඩක් බැලුවොත්:
පළමු උපාධිය අරගෙන ඊළඟ පියවරට යන එක රැකියාවකට සම්මුක පරීක්ෂණයකට යනවට වැඩිය අමාරු කාරණාවක්. අධ්‍යාපන ආයතන බර ගණනකට ඉල්ලුම් කරලා, ඒ ඒ ආයතන වල ඉල්ලලා තියන සුදුසුකම් සම්පූර්ණ කරගෙන ලොකු නැටුමක් නටන්න ඕනේ දෙවන උපාධියකට ඇතුලත් වෙන්න. ඒක සිසුවන්ගේ පැත්ත.
ගුරුවරුන්ටත් නිකන් ඉන්න විදිහක් නැහැ. හැම ගුරුවරයෙක්ම තමන්ගේ program එකට දක්ෂ සිසුන් බඳවාගන්න සැහෙන වැඩ කොටසක් කරන්න ඕනේ. නවක ආචාර්ය වරයෙක් නම් මේ අවස්ථාව සංක්‍රාන්ති සමයක්. ආචාර්ය වරුන්ට ඉගැන්වීමට අමතරව තමන්ගේ විෂය ගැන නව සොයාගැනීම් කරන්න ඕනේ. ඒ වගේම ඒ පරීක්ෂණ වලට මුදලුත් තමන්ම හොයාගන්න ඕනේ. රජයෙන් හෝ සරසවියෙන් ලබාදෙන්නේ මුල ටික පටන්ගැනීමට සුළු ප්‍රාග්ධනයක් විතරයි. එතන සිට තමන්ගේ ව්යාපාරයක් කරනවා වගේ මුදල් හොයාගන්න ඕනේ. නවක ආචාර්යවරුන්ට මේ සඳහා තියෙන්නේ බොහොම සීමිත කාලයක්. සරසවියෙන් වෙන් කල මුදල් වලින් නවක සිසුවන් තමන්ගේ වැඩසටහනට බඳවාගෙන, ඔවුන්ට පඩි ගෙවමින් පරීක්ෂණ කටයුතු කරමින් සාර්ථක ප්‍රතිඵල සීමිත කාලයක් තුල පෙන්විය යුතු වෙනවා. නැත්නම් ආචාර්ය වරයාට වෙන්නේ තමන්ගේ රැකියාවට ආයුබෝවන් කීමට. මේ නිසා ඔවුන්ට බොහෝ වෙහෙස මහන්සි වී විවිධ grants වලට තමන්ගේ පරීක්ෂණ ප්‍රතිඵල ඉදිරිපත් කරමින් අයදුම් කල යුතු වෙනවා.
අන්තිමේ ආචාර්ය වරයෙක් උනහම සිසුවෙකුට වැඩිය වැඩ කරන්න වෙනවාල යම්කිසි ස්ථාවරත්වයක් ලබාගන්න.
කැමතියිකැමතියි
Deplorable Conditions of the Sri Lankan Universities
| by Darshani Wimalasuriya
( February 09, Colombo, Sri Lanka Guardian) Today Sri Lankan Universities are facing a huge dilemma. The quality of university education is declining and according to the World ranking Sri Lankan universities are lower than the universities in Uganda – a country that has a lower literacy rate than Sri Lanka. Sri Lankan universities are filed with violence, extremist student politics, strikes , low productivity, and moral decay.
Who is responsible for this fiasco?
Recently three students from the Faculty of Arts, University of Peradeniya were arrested by the Police and produced before the Kandy additional Magistrate Mr. Ravindra Premaratne for sexually assaulting a fresher. Three second year students named Charith Lakmal, Ruchira Madushanka and Yohan Sandaruwan of the Faculty of Arts, University of Peradeniya where remanded until the 9th of February 2012. According to the investigations the student offenders had taken the victim to a lonely area of the university and they had stripped the victim by force and sodomized him. The victim sustained physical and psychological injuries and later treated at the hospital. DIG Sudath Nagahamulla of the Sri Lanka Police Department conducted the investigation.
In another incident three second year female students of the Faculty of Arts, University of Peradeniya were charged with ragging a group of female freshers in a lavatory. These female freshers were stripped naked during the ragging and they were forced to perform indecent acts of sexual nature. The University authorities imposed three week suspension on these three female students. According to an unofficial internal report these three senior female students sexually molested a newcomer female student from Gampaha District. The internal report further reveals that the victim was afraid to lodge a complaint to the university authorities. Therefore no further charges were brought against the perpetrators. Although these senior female students had committed a serious sexual offence they will be able to participate in lectures soon after the 3 week suspension.
Sexual violence has been increased in the Peradeniya University and the authorities are reluctant to take adequate measures and sometimes a turn a blind eye says a new student who has second thoughts of leaving the university and applying for an Australian university to continue his higher studies. A considerable number of new students were subjected to various types of sexual harassments and brutal ragging but many are maintaining silence he further says.
Sexual violence and brutal physical ragging is a hidden malady in the Sri Lankan universities and Perdeniya University has the worst reputation. The most infamous and horrible case of sexual violence was reported in 1975 from the Peradeniya University. A young 22 year old female student named Rupa Rathnaseeli of the Faculty of Agriculture, University of Peradeniya jumped from the second floor of the hostel -Ramanathan Hall when a group of seniors tried to insert a pen in to her vagina as a part of sadistic physical ranging. She sustained serious injuries to her spinal cord and became paralyzed and confined to a wheel chair for many years. Her dreams were shattered and young life was wasted. In 1997 Rupa Rathnaseeli committed suicide. Upon this incident the Peradeniya University Authorities made a cover-up story and concealed the evidence. After her death they conveniently forgot about Miss Rupa Rathnaseeli. Those who attempted to administer sexual violence on her working as administrators today. Some are university professors.
The second prominent victim of Peradeniya University was Selvanayagam Varapragash – a first-year engineering student who was murdered on the campus in 1997. He was subjected to sadistic ragging and in the post-mortem a large quantity of tooth paste were found in his rectum. Selvanayagam Varapragash was just 21 years old. For brutally murdering Selvanayagam Varapragash a group of seven Engineering faculty seniors were indicted but many of them were acquitted due to inadmissible evidence. Today his murders are free and some are living in Canada and Australia working as professionals but hiding their murky murderous past.
University of Ruhuna is one of the leading Universities in Sri Lanka. In 1993 an innocent student named Chaminda Punchihewa of the Ruhuna University died as a result of cruel ragging. He was viciously beaten and forced to perform vigorous exercises by senior students. In 1997 a first year female student of the University of Ruhunu committed suicide following unbearable ragging. She was subjected to unbearable sexual harassments. In 2011 Professor Susirith Mendis head of the Ruhuna University informed the media that a group of students administered physical ragging on a female student – Vathsala Kumudini De Silva and as a result of physical ragging she became semi-paralyzed in one limb. Before she faced physical ragging she was forced to repeat 10 filthy words in Sinhala to her group mates by the seniors.
Sri Lankan Universities have student political groups that are manipulated by the extremists. When a new batch of students arrives at the University, they are intimidated and threatened to use physical ragging by the seniors. Often the new students are not allowed to have a dialog with the university lecturers, not allowed ask questions at the lectures , not allowed to take part in the English courses and not allowed to use the university library by these extreme student unions. The freshes have to wear non expensive clothes and for them it is prohibited to wear shoes. In some universities they are not allowed to take baths or clean themselves after using the toilet for a number of weeks. In some universities the students are not allowed to drink beverages like coca cola. This sanction was vigorously implemented at the University of Colombo and University of Kelaniya.
The senior students of the Sri Lankan universities use physical and sexual harassments to control the newcomers. Among the sexual violence forcefully stripping naked, forced masturbation, forced to perform oral or anal sex, sexual act simulation, urinating on victim, inserting pens and candles to the victim’s anus or vagina, smearing tooth paste or marmite in the victims genitals, forcing to wear clothes without undergarments (without panties or jockstraps ) , bucketing or throwing dirty water with animal and human feces, swearing with utter filth, interrogating the victim with thousands of vulgar questions, forced to repeat filthy words or sing filthy songs infant of a group etc. are quite common. Although rape and sodomy are rare the recent reports indicate that these types of extreme form of violence are slowly emerging in the Sri Lankan Universities.
The student political groups use ragging as a weapon to control the new students and to indoctrinate them. There are unspeakable human right violations occurring inside the Sri Lankan universities and many university professors and other authorities maintain silence. Many of the sexual and physical harassments are covered by the university establishment and the general public is unaware of most of the horrible events that occur in these educational institutions. Majority of the university lecturers do not want to get involved in internal politics or to have grudges with the extremist student groups. Sometimes inhuman form of ragging is happening infant of their eyes and still they do nothing to stop it. Many university teachers pretend that they did not see the incident and move away. The professors and lecturers openly opposed ragging were subjected to numerous types of violence and some were compelled to leave the universities for their safety.
Sri Lankan Universities are virtually dead says a senior lecturer attached to the University of Colombo. According to him qualified professors go to the overseas universities seeking prosperous job opportunities. Only the old and inefficient academics are trapped in the local universities. Majority of the Sri Lankan University Professors and senior lecturers do not want to improve the quality of the local universities or stop sadistic ragging. They never send their children to the Sri Lankan Universities. Their children go to the universities in United Kingdom, United States, Canada, Australia, New Zealand etc. These irresponsible actions have created a huge academic void in the local universities.
When the academics and university authorities were avoiding their responsibility several student leaders took courageous measures to stop ragging and sexual harassments in the Sri Lankan Universities. Ovitigala Vithanage Samantha was a third year Management student of the University of Sri Jayewardenepura. He was a charismatic student leader who launched anti-ranging champagne at the university and soon other universities were inspired by his humane crusade. A group of student extremists killed him on the 7th of November 2002. He was inhumanly assaulted at the university premises and attacked with a computer monitor and smashed his head. One of his killers and one who masterminded the murder – Sujith Kuruwita used his political backings to evade the charges and today he is at large. After Ovitigala Vithanage Samantha’s death his humane campaign had a lesser voice and again violence and sadism took control of the Sri Lankan universities.
Regrettably Sri Lankan Universities are facing moral and educational degradation especially in the last four decades. One time Sri Lankan universities were the shining examples of higher education and academic leadership. Unfortunately the quality of education and research work in the Sri Lankan universities have gone down drastically. Today Sri Lankan universities are lagging behind. According to the 2011World University Ranking Sri Lankan universities have a lower position and some African countries with low literacy rate than Sri Lanka have far more better educational ranking than the Sri Lankan Universities.
Urgent measures must be taken to stop physical and sexual violence in the Sri Lankan Universities and the quality of education must be improved. Recently the Minister of Higher Education Mr. S.B Dissanayake told the media that he intends to invite overseas students to the Sri Lankan Universities. With current low grade of education quality, massive violence and frequent strikes in the Sri Lankan universities the foreign students might think twice to come to further their education in Sri Lanka. Higher education is the only hope and salvation to the Sri Lankans and do not let anyone to destroy it.
References
Ragging: History and Evolution by Harsh Agarwal
The Fundamental Threat to Sri Lankan University Education – Prof. Shantha K. Hennayake
Ragging in Sri Lankan Universities and Anti-Ragging Act of Sri Lanka
ගුණාත්මක බවින් තවත් පහළට වැටෙන ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල – සුපුන් පෙරේරා
පේරාදෙණිය උගන්ඩාවටත් පහලින්- සුපුන් පෙරේරා
පේරාදෙණිය විශ්වවිද්යාලයේ කාන්තා සමලිංගික හිංසනය – ඩී සුගත් රාජපක්ෂ (http://andarademala.blogspot.com/2012/02/blog-post.html)
කැමතියිකැමතියි
වෙනස බලාපල්ලා දැන්වත් ළිං මැඩියන් නොවී
ලෝකේ දිහා බලපන්
( 15.02.2012 | lankaguardian.com) ලංකාවේ විශ්විද්‍යාල වල අධ්‍යාපනික ගුණාත්මකභාවය දැන් සැසදෙන්නේ ඇවිදින ඇටසැකිලි සිටින අප්‍රිකාවේ අසාර්ථක රජයන්ගේ අධ්‍යාපනික ආයතන වලට සාපේක්ෂවය. ලංකාවේ උසස් අධ්‍යාපනය බේරා ගැනීමට පොරමඩුල්ලේ එස්බියාවත් , අන්තරේ හීනමාන චාටර්කාරයන්වත් , තුන්වේල යහමින් කා කිරෙන් අත සෝදාගන්න නාමල් බෙබිවත් එන්නේ නැත. ලංකාවේ උසස් අධ්‍යාපනය උසස් මට්ටමකට ගෙන ආ හැක්කේ එහි අධ්‍යාපනය ලබන සිසු සිසුවියන්ට පමණි. පිකටින් යාම, දේශපාලන පක්ෂ වලට කඩේ යාම, පර පිඩක ආතල් එකෙන් නවක වදය දීම, ලිංගික අතවර කිරීම මේ සෑම දෙයක්ම කරන මොවුන් කරන නමුත් නොකරන එකම දෙය හරි හැටි අධ්‍යාපනයේ නියැලීම පමණි.
නරඹන්න කොළඹ විශ්ව විද්යාලයේ සිසුන් පොලු පිහි අතැතිව උසස් අධ්‍යාපනයේ නියැලෙන අයුරු
(කොහොමද ලී කෙලි සෙල්ලම සහ පිහිය? කොහොමද ඩිග්‍රිය කරනකම් සිවුර පටලවාගෙන පිරිවෙනෙන් පිනට ලඩා ගහගෙන පින් බත් කෙලින ගරුතර සංගරත්නය හැසිරෙන හැටි )
මෙන්න රජරට විශ්ව විද්යාලයේ සිසුන් පිකටින් කරන හැටි
(අයියලා එන්න කීවාම යන්න ඕනේ , නැත්තනම් පෝරියල් තමයි)
මෙන්න අර නලින් ද සිල්වා සීයා නිතර කියන ගර්හිත ජරාජීර්ණ බටහිර (ඇමරිකාවේ ) විශ්ව විද්‍යාලයක ඉගෙන ගන්නා ලංකාවේ ළමයි සාමකාමිව උත්සවයක් සමරන හැටි.
(පේනවද මුන් කොකා කෝලද මොනවාද බොන හැටි , ඕවා ඉස්සර කොළඹ විශ්ව විද්යාලයේ බොන්න තහනම් )
දැන් ඉතින් මේවා වලට ඉරිසියා නොවී එක්කෝ උඹලගේ හරක් මඩු ටික හොඳ තත්වයකට අරගෙන වරෙල්ලා නැත්නම් ලබන ආත්මෙවත් උඹලා දැන් ඉන්න වදකාගාර වලට යන්න නොලැබී මේ වගේ එල තැන වල උසස් අධ්‍යාපනයේ දීමට හැකි වේවා කියා කටපුරා සාදුකාරයක් දීපන්.
මීට සුදු සීයා
කැමතියිකැමතියි
වාචික, කායික සහ ලිංගික හිංසනයෙන් සපිරි ශ්රී ලාංකික විශ්වවිද්යාල (Cont…)
නවකයන්ට කුණුහර්ප කීම
ලංකාවේ සෑම විශ්ව විද්‍යාලයකම නවකයන්ට ජේෂ්ඨයන් විසින් කුනුහර්පයෙන් බැනීම, අසභ්‍ය වචන කීම, තර්ජනය කිරීම කරන බව වගකීමෙන් සහ අවදාරණයෙන් යුතුව අප ප්රකාශ කරමු. මෙය අසත්‍යක් නම් ඕනෑම කෙනෙකුට මෙම ප්‍රකාශය අභියෝගයට ලක් කල හැකිය. ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලයක ඉගෙනුම ලැබූ සහ ජේෂ්ඨයන් ගෙන් කුණුහර්ප නොඇසූ මහත්මයෙකු හෝ මහත්මියක සිටි නම් කරුණාකර ඉදිරිපත් වන්න. මෙම කුණුහර්ප කීමේ සම්ප්රදාය දැනට අවුරුදු 30 අධික කාලයක් පුරා ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල වල ස්ථාපිත වී තිබේ. මෙය ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල බලධාරීන්ගේ අවදානයටවත් ලක් නොවන කරුණකි. හේතුව ඔවුන්ද නවකයන් ලෙස කුණුහර්ප හා තර්ජන අසා ජේෂ්ඨයන් ලෙස නවකයන්ට කුණුහර්ප කියා තර්ජනය කල අතීතයකට හිමිකම් කීමය. ඒ නිසා මෙය බරපතල වරදක් ලෙස ඔවුන් නොදකිති.
උසස් සදාචාරයක් සහ අධ්‍යාපනික සංස්කෘතියක් ඇති ලෝකයේ වෙනත් විශ්වවිද්යාලයක සරසවි සිසුවෙකු විසින් තවත් සිසුවෙකුට අසභ්‍ය වචනයෙන් බැන වැදීම , තර්ජනය කිරීම වැටෙන්නේ අපරාද හෙවත් ක්‍රිමිනල් වර්ගයේ වරදකටය. සංවර්ධිත අධ්‍යාපන සංස්කෘතියක් ඇති පිටරට විශ්ව විද්‍යාලයකට අඩියක් තබා ඇති ඕනෑම ලාංකිකයෙක් එය දනියි. එවැනි ක්‍රියාවක් කල තැනත්තාට එරෙහිව පොලිසියට හෝ අධිකරණයට යාමට පහසුකම් තිබේ. සරසවි බලධාරීන්ද මෙවැනි වර්ගයේ සුළු අපරාදයක් වුවද යට නොගසා නිතිය ක්‍රියාත්මක කරති. නමුත් තවමත් එවැනි අන්දමේ උච්ඡ අධ්‍යාපනික සහ සංස්කෘතික මට්ටමක් නැති ශ්රී ලංකික විශ්ව විද්යාල වල කුනුහර්පයෙන් බැනීම, අසභ්‍ය වචන කීම, තර්ජනය කිරීම සාමාන්‍ය සිදුවීම්ය. ජේෂ්ඨයෙකු විසින් තමන්ට ශාරීරික හිංසනයක් , ලිංගික අපරාදයක් නොකොට කුනුහර්පයෙන් බැනීම ශ්රී ලංකික විශ්ව විශ්ව විද්යාලයට ඇතුළුවන නවකයා සලකන්නේ වාසනාවක් හැටියටය. නවක වදයෙන් ලත් බේරීමක් ලෙසටය. මෙවැනි පුළුල්ව පැතිරී ගිය වාචික හිංසනයක් ඇති ග්‍රී ලංකික විශ්ව විද්යාල ජගත් විශ්ව විද්යාල මට්ටමෙන් කොතරම් පහත් ද සහ කොපමණ තිරිසන් මට්ටමක තිබෙන්නේද යන්න අවබෝධ කර ගත හැක්කේ සංවර්ධිත රටක විශ්ව විද්‍යාලයකට අඩිය තැබූ ලාංකිකයෙකුට පමණි. එවැනි අත්දැකීමක් නොලද , බාහිර ලෝකය ගැන අවබෝධයක් නොමැති ලංකික සරසවි සිසුවා තමා අධ්‍යාපනය ලබන්නේ මඩ ගොහොරුවක බව නොදැනීම කෙතරම් අභාග්‍ය සම්පන්නද ?
පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලයේදී දී කුණුහර්ප අත්දැකීමකට මුහුණ දුන් සිසුවියක් මෙසේ පවසන්නීය. (උපුටා ගැනීම නවක වදයෙන් තොර සරසවි දිවිය)
එදින සඳුදාවකි. රැග් නොවන මාගේ මිතුරියන් 5-10ක් පමණ හා එක් මිතුරෙක් විශ්ව විද්යාලයට පැමිණියේ එදා විශේෂ ප්‍රවේශය යටතේ සිසුන් ඇතුළත් කරගන්නා දිනය වූ බැවින්ම පමණක් නොවේ, දෙවන වර උසස් පෙළට මුහුණ දී සරසවි වරම් ලබා ගත් අපගේ මිතුරු මිතුරියන් බොහෝ දෙනෙක්ද එදා පැමිණීමට නියමිතව තිබූ බැවිනි. උසස් පෙළ උපකාරක පන්තියකදී මුණ ගැසුනු මිතුරියක මට අවුරුදු දෙකකට පමණ පසුව මුණ ගැසුණි.අවුරුදු ගණනකට පසුව ඇයගේ මව හා පියාද මුණ ගැසුණු නිසා සුහදව ඔවුන් සමග කතා කලෙමි.ටික වේලාකින් මාගේ මිතුරියන් දෙදෙනෙක්ද එතැනට පැමිණි නිසා දෙමාපියන් මඳකට ඉවතට ගියේ අපට ඕනෑ දෙයක් ඕනෑ ආකාරයකට කතා කරගැනීමට නිදහස ලබා දෙමිනි.විනාඩි දහයක් ගතවන්නට ඉඩ ලැබුනේ නැත. දෙවන වසර සිසු සිසුවියන් පිරිසක් රුදුරු ඇස් දල්වා අප වටකරගත්හ. ඇඟේ මයිල් කෙලින් වූයේ ඔවුන් ගේ හැටි දන්නා නිසාවෙනි. එනපොට හොඳ නැති බව තේරුණු නිසා නවක සිසුවියගේ දෙමාපියන් නැවත අප අසලට කැඳවා ඔවුන්ට නිවෙස් බලා යෑමට කීවෙමු. ඔවුන් විශ්ව විද්‍යාලයෙන් පිට වන තුරු එක්තරා ශිෂ්ය කණ්ඩායමක් ඔවුන් පසුපසින් පැමිණි බව පසු දිනක ඈ මට පැවසීය. සමහර විට ඒ ඇය නැවතත් රැග් නොවන සිසු සිසුවියන් සමඟ කතා කරනවාද යන්න නිරීක්ෂණය කිරීමට විය හැක.
නවක සිසුවිය පිටවී ගිය පසු මගේ මිතුරෙක් මා සිටි තැනට පැමිණියේ ඒ වනවිට මා වටකරගෙන සිටි සිසු සිසුවියන්ගේ මුහුණු වල හැගීම් එතරම් දරුණු වූ නිසාවෙනි.ඔහු සමඟ මා එම සිසු සිසුවියන්ගෙන් ඈතට ආවෙමි. එසේ පැමිනෙණ විට විට එක් ශිෂ්යාවක් “ආ දැන් වැඩේ හරි කියලද හිතං ඉන්නේ” යැයි ඇසුවේ මන්ද කියා මට තාම සිතාගත නොහැක. මා කලේ මාගේ මිතුරියක් සමඟ කතා කිරීම පමණක් බැවින් ගත හැකි එකම තීරණය නම් නවක සිසුන් සමග කතා කිරීම ඇන්ටි- රැග් සිසු සිසුවියන්ට තහනම් බවයි.නමුත් එසේ නීතියක් නම් විශ්ව විද්‍යාලීය නීති පද්ධතියේ මා දන්නා තරමින් ඇතුලත් වී නොමැත. ටික වේලාවක් ගතවන විට ටිකින් ටික අප සිටි තැනට පෙර මා වට කරගත් සිසු සිසුවියන් පිරිස ළංවිය.අප ඔවුන්ව නොසළකා සිටින බව වැටහුණු විට ඔවුන් කලේ අපගේ අවධානය ඔවුන් වෙත යොමු කරගැනීමට කුණුහරුප යොදා ගැනීමයි.අමුතිත්ත කුණුහරුප කීවද අප ඒවා එක් කණකින් අසා අනික් කණින් පිටකිරීම ඔවුන්ට දරාගත නොහැකි බව පසක් වුයේ ඉන්පසු එක් එක් සිසුවියට පෞද්ගලිකව අපහාස කිරීමෙනි.
රූමත් සිසුවියෙක් දෙස බැලූ එක් ජේෂ්ඨ උතුමකු “උඹේ හම සුදු වුනාට වැඩක් නෑ තන් පොඩියි. උඹලාගේ කොල්ලෝ දන්නේ නෑ ඕවා ලොකු කරල හදලා ගන්න. වරෙන් අපි හදලා දෙන්නම්” යැවි පැවසීම කෙතරම් උත්තම කමක්දැයි තෝරා බේරා ගැනීම කියවන ඔබට භාර කරමි.එසේම “උඹලා අරූට විතරක් පෙන්නනවා නම් අපි බැලුවාම මොකද” කියා අප ඉදගෙන සිටින විට අපට පිටිපසින් පැමිණ සිටගෙන අපගේ පපු ප්රදේශය දෙස බලන උතුමන් සමග පෙම් සබදතාවක් ආරම්භ කිරීම පිලිබඳව දෙවරක් සිතා බලන මෙන් ආදරණීය සහෝදරියන්ගෙන් ඉල්ලා සිටිමි. සිසුවන් මෙසේ අපට අපහාස කරද්දී සිසුවියන් අප සමග සිටි මිතුරාටද මෙසේ අපහාස කර ඇති බැව් දැන ගත්තෙමි. ඔහුට එම උත්තමාවියන් පැවසූ වදන් බ්ලොග් සටහනේ යෙදීමට කෙසේවත් සුදුසු නොවන නිසා නොලියමි.
සියලුම කුණුහරුප පවසා අවසාන වන තුරු නිශ්ශබ්දව සිටි ඔවුන් අපෙන් ඇසූ ඊලඟ ප්‍රශ්නය
“උඹලට අපි කියපුවා තේරුනාද?”
අපගේ පිළිතුර “නිශ්ශ්බ්ද තාවය”
නිශ්ශබ්දතාවයට ඔවුන්ගේ පිළිතුර
“මුන් මේවා දන්නේ නෑ මචං. අපිවත් කියලා දෙමු”
ඉන්පසු ආරම්හ වූයේ කුනුහරුප කියා දීමේ පන්තියකි
යකෝ, **** කියන්නේ කොල්ලොන්ට තියන එකට, ***** කියන්නේ කෙල්ලොන්ට තියන එකට. ***** කියන්නේ ******ක ******කට දාන එක. එයින් නොනැවතී තම ඇඟිලි පාවිච්චි කරමින් අදාල කටයුතු සිදුකරන ආකාරයද පැහැදිලි කිරීමට තරම් පරාර්ථකාමී මේ උතුමන් ඉදිරියේ තව දුරටත් රැදී සිටීම නුවණට හුරු නැති නිසා,මුවින් නොබැන සරසවියෙන් පිටවීමට සුදානම් වීමු.
ශාරීරික නවක වදය
Physical Ragging හෙවත් ශාරීරික නවක වදය සෑම ශ්රී ලංකික විශ්ව විද්‍යාලයකම ක්‍රියාත්මක වෙයි. ඉන්දියාව හැරුණු කොට බරපතල ශාරීරික නවක වද සිද්ධීන් වැඩිපුරම වාර්තා වන්නේ ශ්රී ලංකික විශ්ව විද්යාල පද්ධතිය තුල පමණි. මෙය ඉතා දරුණු අන්දමේ මානව අයිතීන් උල්ලන්ඝනයකි. නවක සිසුන්ට ශාරීරික අභ්‍යාස බලෙන් කරවීම, අවනත නොවන සිසුන්ට පහර දීම, තර්ජනය කිරීම අපහාස කිරීම, කොන් කිරීම, අලයන් , අපතයන් ලෙස නම් කොට ලේබල් ගැසීම බහුලව කෙරේ. මෙවැනි ශාරීරික නවක වදය නිසා 1997 වසරේදී පේරාදෙණිය විශ්ව විද්යාලයේ වරප්‍රගාෂ් නම් ඉංජිනේරු පිඨයේ සිසුවා මිය යන ලදී.
මෙම යූ ටියූබ් විඩීඕ පටයෙන් ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල සිසුන් පිරිසකට ජේෂ්ඨයන් විසින් ශාරීරික නවක වදය දීම නැරඹිය හැක. (http://www.youtube.com/watch?v=nuMCsBx2FyI )
පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලයේදී බලහත්කාරයෙන් ස්වයං වින්දනයේ යෙදවූ අයුරු හිටපු සිසුවා හෙළි කරයි.
මිට වසර කීපයකට පෙරදී තමන් නවක සිසුවෙකු ලෙස පේරාදෙණිය විශ්ව විද්යාලයට ඇතුළු වූ කාලයේදී ජේෂ්ඨ සිසුන් පිරිසක් විසින් අක්බාර් ශාලාවට තමා ඇතුළු තවත් සිසුන් පිරිසක් බලෙන් ගෙන ගොස් කලිසම් පහත් කොට තම තමන්ගේ පුරුෂ ලිංග හස්තයට ගෙන ස්වයං වින්දනයේ දීමට බල කල බව පේරාදෙණිය විශ්ව විද්යාලයේ හිටපු සිසුවෙකු හෙළි කරයි. ඔහු පවසන පරිදි ස්වයං වින්දනයේ දීමට අකමැති වූ සිසුන්ට සහ ලිංගය ප්‍රාණවත් කරගැනීමට නොහැකි වූ සිසුන්ට නපුන්සකවාදයෙන් ජේෂ්ඨ සිසුන් විසින් අපහාස කොට ඇත. මෙම හිටපු සිසුවා පවසන පරිදි මුලදී බියට පත්ව සිටි සමහර නවක සිසුන් ටික වෙලාවකට පසුව ජේෂ්ඨ සිසුන් සමග එකඟතාවකට එමින් සහ ඔවුනට කීකරු වෙමින් ස්වයං වින්දනයේ දී තිබේ. සමහර නවකයන් ස්වයං වින්දනය කලේ සිනාසෙමිනි. ඔවුන් ධාතු පිට පිටකරගනිමින් ජේෂ්ඨ සිසුන්ගේ ප්‍රසාදය දිනා ගත්හ. ස්වයං වින්දනයේ දීමට අකමැති වූ සිසුන්ට සහ පිරිසක් ඉදිරියේ ලිංගය ප්‍රාණවත් කරගැනීමට නොහැකි වූ සිසුන්ට දිගින් දිගටම අපහාස වලට ලක් වීමට සිදු විය. මෙම සිසුවා නිරීක්ෂණය කල පරිදි ජේෂ්ඨ සිසුන් සමග එකඟතාවකට එමින් ස්වයං වින්දනයේ යෙදුනු සිසුන් ඉන්පසු එළඹී වසරේදී අලුතින් පැමිණි සිසුන්ට නවක වදය දීමේදී දරුණු වදකයන් ලෙස ක්රියා කොට තිබේ.
කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේදී නවකයන්ට සිදු කල ලිංගික හිංසන ගැන අනෝමා ජනාදරී කියයි.
පුනරුක්ති නම් තම ස්වයං චරිතාපදානයේ කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේදී නවක සිසුවියන්ට මුහුණ දීමට සිදු වූ ලිංගික හිංසන පිළිබඳව අනෝමා ජනාදරී හෙලිකරන්නීය. මෙම ලිංගික හිංසන අතර සිසුවියන්ට අසභ්‍ය වචනයෙන් ආමන්ත්‍රණය කිරීම, කුණුහරප කීමට බල කිරීම , කුණුහර්ප පදවැල් ඇති ගීත ගැයීමට බල කිරීම මෙන්ම සිසුවියන්ට වතුර ගසා ඇඟට ඇලුණු ඔවුන්ගේ වස්ත්‍ර දෙස කාමුකව බැලීම සිදු කොට තිබේ. (මෙවැනි ලිංගික හිංසන තවමත් කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේදී සිදුවේ) නවක වද අවසන් අදියරේදී පැවති ෆ්රෙෂස් නයිට් සාදයේදී එවකට කොළඹ විශ්වවිද්යාලයේ ජේෂ්ඨ සිසුවෙකු වූ කහවත්ත නොහොබිනා අන්දමට ලිංගික බලපෑම් කල අයුරු ගැනද අනෝමා ජනාදරී පවසයි. මෙම කහවත්ත නම් පුද්ගලයා අනෝමාගේ අත බලෙන් ගෙන ඔහුගේ රහසඟ උඩ තබාගැනීමට තැත් කොට තිබේ. 1980 දශකයේ කොළඹ විශ්වවිද්යාලයේ ඉගෙනුම ලැබූ සහ ඝාතනය කරන ලද දයා පතිරණ ගේ සමකාලිනයෙකු වූ කහවත්ත දැන් රජයේ දෙපාර්තමේන්තුවක උසස් නිලයක් දරයි. මෙවැනි පුද්ගලයෙකු අද ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලයක සේවය කලේ නම් ඔහු නවක වදය නැවැත්වීමට ක්රියා කරයිද ? ශ්රී ලංකා විශ්ව විද්යාල වල කථිකාචාර්යවරු , අංශ ප්‍රධානින් ලෙස සේවය කරන බහුතරයක් කහවත්ත වැනි අතීත කියාකලප තිබූ පුද්ගලයන්ය. එම නිසා ඔවුන් නවක වදය නැවැත්වීමට පෙරට නොඑති.
කොළඹ විශ්වවිද්යාලයේ නවකයන්ට මිනිස් අසුචි සහ කුණු මස් දියර බකට් කල අයුරු
කොළඹ විශ්වවිද්යාලයේ අධ්‍යනය ලැබූ සිසුවෙකු හෙළි කල පරිදි නවකයන්ට බකට් කිරීම සඳහා ජේෂ්ඨ සිසුන් විසින් කොළඹ රීඩ් මාවතේ පිහිටි රහිමා හෝටලයේ කුස්සියට ගොස් ඉවත් කරන ලද කුකුල් මස් හම් කෑලි ඉවත ලූ බත් ගෙන ආවේය. මේවා විශාල බැරල් එකකට දමා වතුරද එකතු කොට පල් කරන ලදී. දින දෙකකට පමණ පසු මෙම බැරල් එකේ වතුර වලින් දුර්ගන්දයක් හමන්නට විය. එක් ජේෂ්ඨ සිසුවෙකු එයට මළපහ කළේය. ඉන්පසු එය කිව නොහැකි තරම් දුගඳ විය. පසුව මේ කුණු දියරය ප්ලාස්ටික් භාජන වලට දමා නවක සිසු සිසුවියන් බකට් කරන ලදී. දුර්ගන්දය සහිත දියර ශරීරයට වැදීම නිසා ඔවුන්ගේ ඇඳුම පවා යලි භාවිතා කල නොහැකි තත්වයට පත් විය. එක සිසුවියක් සැරසී සිටියේ ඇයගේ බෝඩිමේ අයිතිකරියගෙන් ඉල්ලාගත් සාරියකිනි. එම සාරිය කුණුවී ගිය මස් කැබලි සහ අසූචි වැදී කළු වර්ණ විය. එම සිසුවිය බොහොවෙලාවක් යනතුරු කඳුළු සැලුවාය. මෙම සිද්දිය හෙළි කල සිසුවා වර්තමානයේදී ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ තම ආචාර්ය උපාධියට ඉගෙනුම ලබයි. ඔහු පවසන පරිදි මෙවැනි සිදුවීමක් ඇමරිකාවේ විශ්ව විද්‍යාලයක සිදු වුයේ නම් එවැනි අමානුෂික ක්‍රියාවක් සිදු කල සිසුන් නවතින්නේ හිර ගෙදරය. ඇමරිකානු විශ්වවිද්යාල සිසුන්ගේ හැසිරීම් , ඔවුන්ගේ ආකල්ප, සිසුන් එකිනෙකා කෙරෙහි දක්වන ගරුත්වය, ඔවුන් තුල ඇති මිනිස් වටිනාකම් ගැන සලකන විට තමන් මුලික උපාධිය නිමා කල කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය කොතරම් ප්‍රාථමික ස්ථානයක්ද යන්න කියා දැන් තමන්ට වැටහෙන බව ඔහු වැඩිදුරටත් කියා සිටියි. තමා ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාලයක ඉගෙනුම ලැබූ බව කීමට පවා ලැජ්ජා වන බව ඔහු පවසයි.
රජරට විශ්වවිද්යාලයේ නවක වදය සහ දේපල හානි කිරීම්
රජරට විශ්ව විද්යාලයේ වෛද්ය පීඨයට 2011 දෙසැම්බර් මස 12 වැනිදා ඇතුළත් කර ගන්නා ලද නවක සිසු සිසුවියන් හට ජේෂ්ඨ ශිෂ්ය ශිෂ්යාවන් විසින් බරපතල ලෙස නවක වදය ලබා දුන් බව වාර්තා විය. මෙම නවක වද අතර අසභ්‍ය වචනයෙන් බැන තර්ජනය කිරීම, ශාරීරික පිඩා , ඉඳුල් බත් අනුභව කිරීමට බල කිරීම, වැසිකිලි යාමට නොදී රඳවා ගැනීම, සිසුවියන්ට කුණුහරුප කවි කීමට බල කිරීම වැනි ක්රියා සිදු වූ බව නවක සිසුහු පවසති. නවක සිසුන් ලවා ජෙෂ්ඨයන්ට බලහත්කාරයෙන් උතුමා යැයි කියවා ගැනීම සහ එසේ නොකියන සිසු සිසුවියන්ට අඩන්තේට්ටම් කිරීමද රජරට විශ්ව විද්යාලයේ සිදු වූ බව වාර්තා වේ. එසේම රජරට විශ්ව විද්යාලයේ සිසුන් පිරිසක් අනුරාධපුර සාලියපුර පිහිටි වෛද්ය පීඨ පරිශ්‍රයේ බලහත්කාරයෙන් රැඳී සිටිමින් එහි දේපළවලට හානි සිදු කරන ලදී. එසේම එම විශ්ව විද්යාලයේ සිසුන් පිරිසක් විසින් උපකුලපති හා ලේඛකාධිකාරී බලෙන් රඳවා ගත්හ. උපකුලපති මහාචාර්ය කේ.ඒ. නන්දසේන මහතා ප්රකාශ කල අන්දමට නවක වදය ඉතා දරුණුවට සිදු වීම නිසා ද රජ රට විශ්ව විද්යාලයේ සිසුවෙකුට පිහියකින් ඇන තුවාල කිරීමේ සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් චෝදනා ලැබුවන්ට ද මෙලෙස පන්ති තහනම පැන වු බවයි. පන්ති තහනමට ලක්වු සිසුන් අතර රජරට විශ්වවිද්යාලයේ වෛද්ය පිඨයේ දෙවන වසරේ සිසුන් සිසුන් 7 දෙනෙකු සහ රජරට විශ්ව විද්යාලයේ මහා ශිෂ්ය සංගමයේ සභාපතිවරයා ද සිටින බව වාර්තා විය. මෙම පන්ති තහනමට ලක් වූ පිරිස අතර සිසුවියක ද සිටින්නීය. ඔවුන්ට එදිරිව අධිකරණ ක්රියා මාර්ගයක් ගනු ලැබිය. පසුව මෙම රජරට සරසවියේ ශිෂ්ය සංගම් ක්‍රියාකාරීහු හය දෙනෙක් අනුරාධපුර ප්රධාන මහේත්‍රාත් රුවන්තිකා මාරපන මහත්මිය ඉදිරිපිට උපකුලපති මහාචාර්ය කේ.ඒ නන්දසේනගේ දෙපා මුල දණ ගසා වැඳ සමාව ගත්හ. මෙම නවක වද සිද්ධීන් වලින් පසුව ජේෂ්ඨ සිසුන් පිරිසක් විසින් රජරට විශ්ව විද්යාලයේ නවක සිසුන් ලවා ජේෂ්ඨයන් තමන්ට කිසි විටකත් නවක වදය ලබා නොදුන් බව කියමින් පළමු වසර සියලු සිසුන්ගේ අත්සන් සහිත ලිඛිත ලිපියක් පාලනාධිකාරියට ලබා දී තිබේ. මෙම ලිපියට අත්සන් කරන ලෙසට නවක සිසුන්ට දැඩි බලපෑම් එල්ල විය. මෙම ලිපියට අත්සන් නොකරන නවක සිසුන්ට විශ්ව විද්යාලයේ ඉගෙන ගැනීමට ඉඩ නොතබන බවට තර්ජනය කිරීම නිසා රජරට විශ්ව විද්යාලයේ නවක සිසුන් බොහෝ දෙනෙකු මෙම ලිපියට අත්සන් තැබුහ.
සබරගමුව විශ්ව විද්යාලය
සබරගමුව විශ්ව විද්යාලය තුල පැවති දරුණු නවක වදය නිසා විශ්ව විද්යාලයේ අධ්‍යන කටයුතු අඩාල වී එම විශ්වවිද්යාලයේ සිසුන් 58 ගේ පන්ති තහනම් කිරීමට පාලනාධිකාරියට සිදු විය. නවක වද අවස්ථාවලදී නවකයන්ට වැලි සහිත මාළු කටු වැනි නොයෙකුත් අපද්‍රව්‍ය දමා අනන ලද බත් කෑමට දීම, බලහත්කාරයෙන් රැස්වීම් වලට ගෙනයාම , පන්ති වර්ජනය කිරීමට බල කිරීම වැනි දේ සිදු කල බව සබරගමුව විශ්ව විද්යාලයේ නවකයන් පවසති. මේ අතර කලහකාරී ලෙස හැසුරුණු සබරගමුව විශ්ව විද්යාලයේ සිසුන් පිරිසක් විසින් එම විශ්ව විද්යාලයේ ශිෂ්ය උපදේශක මහාචාර්ය ප්රසාද් සංජීව මහතාගේ නිවෙසට හා වාහනයට පහර දී අලාභහානි කරන ලදී.
රුහුණු සරසවිය
රුහුණ සරසවියේ මානව ශාස්ත්ර හා සමාජ විද්‍යා පීඨයේ පළමු වසරේ සිසුවියක වූ වත්සලා කුමුදුනි ද සිල්වා රුහුණු සරසවියේදී දරුණු නවක වදයට පත්‍ර වුවාය. ජේෂ්ඨයන් විසින් ඇයට කුණුහරුප 10 ක් කටපාඩම් කොට ඒවා පාඩම් දීමට බල කළහ. ඉන් පසුව පසුව ඇයව නවකයන්ගේ පෝලිමකට දමා ඉස්සරහටත් පසුපසටත් තෙරපන ලදී. මේ හේතුවෙන් වත්සලා කුමුදුනිගේ තුනටිය බිඳී සිහිසුන් වුවාය. මෙම සිසුවිය සිහිසුන්වීමෙන් අනතුරුව සිද්ධියට සම්බන්ධ ජ්‍යෙෂ්ඨ සිසුන් අසත්‍ය ප්රකාශ කරමින් වත්සලා කුමුදුනි ද සිල්වා පඩි පෙළකින් ඇද වැටී අනතුරකට පත් අයෙකු ලෙස පෙන්වා දෙමින් රෝහල් ගත කර ඇත. ඇයගේ තුනටියේ වේදනාව තවමත් සුව නැත. රුහුණු සරසවියේ අමානුෂික නවක වදය නිසා 1993 වසරේ චමින්ද පුන්චිහේවා යන සිසුවා මිය යන ලදී. 1997 වසරේ ද නවක වදය නිසා රුහුණු සරසවියේ සිසුවියක් දිවි නසා ගත්තාය. ජේෂ්ඨයන් විසින් මෙම සිසුවිය ලිංගික හිංසනයට ලක් කොට තිබූ බව පසුව හෙළි විය.
ලංකාවේ වෛද්ය පීඨ වල පවතින නවක වදය
ශ්රී ලංකාවේ වෛද්ය පීඨ වලද අති දරුණු අන්දමින් නවක වදය ක්‍රියාත්මක වේ. නිරුවත් කරවීම, අසභ්‍ය ඉරියව් අනුකරණයට බල කිරීම, සිසුවියන්ට කුණුහර්ප කීමට බල කිරීම , අසභ්‍ය කතා සහ සින්දු ලියා දී ඒවා සමුහය ඉදිරියේදී කියවීමට බල කිරීම, බලහත්කාරයෙන් වියායාම කරවීම බොහෝවිට සිදු වේ. ශ්රී ජයවර්ධනපුර විශ්ව විද්යාලයේ ප්රධාන වෛද්ය නිළධාරී දොස්තර ශාන්ත හෙට්ටිආරච්චි පවසන අන්දමට (උපුටා ගැනීම ලක්බිම පුවත්පත) කොළඹ වෛද්ය පීඨයේ 1978 වසරේදී දී වෛද්ය සිසුන් නැවතී සිටි ජීවක නේවාසිකාගාරයේ නවක සිසුන් සම්පුර්ණයෙන්ම නිරුවත් කොට පිරිමින්ගේ ලිංගේන්ද්රියෙහි පෙර සම ඉවත් කිරීමේ සැත්කම බොරුවට රඟ දක්වා තිබේ. මෙවැනි නිරුවත් කිරීම් ලංකාවේ වෛද්ය පීඨ වල සෑම වසරකම සිදු වන බව කොළඹ වෛද්ය පීඨයේ ජේෂ්ඨ වෛද්යවරයෙකු අප සමග පැවසිය. වැඩි දුරටත් කරුණු දැක්වූ ඔහු 2004 වසරේදී කොළඹ වෛද්ය පීඨයේ නවක වද සමයේදී නවකයන්ට මතක ශක්තිය වැඩි කිරීමට කියමින් ජේෂ්ඨ සිසුවෙකු විසින් හස්ත ක්‍රමයෙන් මෝචනය කරන ලද ශුක්‍රානු කහට තේ වලට දමා බීමට බළ කල බව හෙළි කරයි. මෙම ශුක්‍රානු මුසු කහට තේ සිසුවියන් අප්‍රසාදයෙන් බොන විට ඔවුන් නවක වදයට ලක් කල ජේෂ්ඨ සිසුන් කොක් හඬ නගමින් සිනාසී තිබේ.
ශ්රී ලංකාවේ වෛද්ය පීඨ වල පවතින අමානුෂික ක්ෂිතිමය නවක වද නිසා වෛද්ය විද්යාල වලින් පිටවන්නේ මිනිස්කම නොහඳුන නරුමයන් බව මෙම ජේෂ්ඨ වෛද්යවරයා පවසයි. ඔහුගේ කතාවේ යම් සත්‍යයක් තිබේ. ලංකාවේ වෛද්ය පීඨ වලින් බිහි කල ඇතැම් වෛද්‍යවරුන් සිතාගත නොහැකි අන්දමේ අපරාධ කොට තිබේ. උදාහරණයක් ලෙස ශ්රී ජයවර්ධනපුර වෛද්ය පිඨයේ ඉගෙනුම ලැබූ සුදර්ශන බාලගේ නම් සීමාවාසික වෛද්යවරයා මීගමුව රෝහලේ දී තමාගෙන් බෙහෙත් ගැනීමට පැමිණි චමිලා නමැති වෙළඳ කලාපයේ තරුණිය දුෂණය කොට රෝහලේ 6 වෙනි මහලින් බිමට ඇද දමා මරා දමන ලදී , කරාපිටිය වෛද්ය පිඨයේ දොස්තර ජී.පී.එම් චන්දන සෙවනගල රෝහලේ ප්රධාන වෛද්ය චාමින්ද විතාරණ සහ ඔහුගේ දරුපවුල මරා දැමීමේ අදහසින් නිල නිවසේ වතුර ටැංකියට වස (එම්.සී.පී.ඒ නම් වල් නාශකය ) රෝහල් සේවකයෙකු ලවා දැමුවේය. කොළඹ වෛද්ය පිඨයේ ඉගෙනුම ලැබූ පොළොන්නරුව රෝහලේ ප්‍රසව හා නාරිවේද ඒකකයේ ජේෂ්ඨ වෛද්ය සංජය චමින්ද සෙනෙවිරත්න ස්ත්‍රී දූෂණ චෝදනා ලැබ මෑතකදී රක්ෂිත බන්ධනාගාරගත විය, කෑගල්ල හෙම්මාතගම රෝහලේ උපුල් හැන්දලගේ නම් වෛද්යවරයා (පේරාදෙණිය වෛද්ය පීඨය ) බෙහෙත් ගැනීමට පැමිණි තරුණ රෝගී කාන්තාවන්ගේ නිරුවත් පින්තුර ගන්නා ලදී. මෙම පුද්ගලයන් නිරෝගී මානසිකත්වයකින් ක්රියා නොකළ අය බව ඔවුන් විසින් කරන ලද අපරාධ වලින් පෙනී යයි. මොවුන් අපරාධකරුවන් බවට පත් කිරීමට ශ්රී ලංකාවේ වෛද්ය පීඨ වල පවතින නවක වදය හේතු කාරනා නොවිද ?
නවක වදය නැති කිරීම
නවක වදය යනු වසරකට වරක් උඩ එන මාතෘකාවකි. නවක වදය පවතින කාලය තුල ඒ ගැන මාධ්ය කථා කරන අතර ඉන්පසු කතිකාව යට යයි. යලි මාතෘකාව කරලියට එන්නේ එලඟ වසරේදීය. මෙය දැන් චක්‍රයක් සේ අපගේ සමාජය ඉදිරියේ නොවිසඳුනු ප්‍රශ්න ගොන්නට වැටී තිබේ. ශ්රී ලංකා විශ්ව විද්යාල පද්දතිය තුල නවක වදය දේශපාලන ක්‍රමවේදයක් ලෙස පවත්වාගෙන යාම සම්බදයෙන් ජවිපෙ සහ ජවිපෙ මොන්ටිසොරිය වන අන්තරය චෝදනා ලබා තිබේ. නමුත් නවක වදය සඳහා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට , අන්තරයට පමණක් දොස් කියා පලක් නැත. අන්තරයේ මුලික අභිලාශය සිසුන්ගේ අධ්‍යාපනය අඩපන කොට එම අසහනය විරෝධතාවක් ලෙස රජය කෙරෙහි යොමු කිරීමය. විශ්ව විද්යාල බලධාරීන් , උසස් අධ්‍යාපන අමාත්යංශය මේ පිළිබඳව නිසි ලෙස විශ්ව විද්යාල සිසුන් දැනුවත් කිරීමක නිරත වන්නේ නම් සිසුන් නවක වදය කරා යොමු වීම අඩු කර ගත හැකිය. එසේම නවක වදය පිළිබඳව විශ්ව විද්යාල ආචාර්යවරුන්ගේ ආකල්ප වෙනස් කල යුතුය.
විශ්ව විද්යාල වල නවක වදය සම්බදයෙන් වාර්තා කිරීමට හොට් ලයින් දුරකථන අංකයක් තිබීම අවශ්‍ය කෙරේ. පැමිණිලිකරුවන්ට නිසි ආරක්ෂාව රැකවරණය ලබා දිය යුතුය. සිසුන්ගේ විශ්වාසය දිනා ගැනීමට විශ්ව විද්යාල බලධාරීන් කටයුතු කිරීම වැදගත් වේ. උදාහරණයක් ලෙස පේරාදෙණිය විශ්ව විද්යාලයේ බොහෝ වින්දිතයන්ට විශ්ව විද්යාල බලධාරීන් කෙරෙහි විශ්වාසයක් නොමැති නිසා ඔවුන් පැමිණිලි නොකරති. එම නිසා නවක වදය එළිපිටම ක්‍රියාත්මක වේ. පැමිණිලි කල විට නීතිය ඉදිරියේ වරදකරුවන් වන පුද්ගලයන්ට නීතිය තදින් ක්‍රියාත්මක විය යුතුය. නමුත් ලංකාවේ නීතිය ක්‍රියාත්මක වනුයේ ඉබි ගමනිනි. නවක වදය යනු සාපරාධි අපරාධයක් බව ලංකික සමාජයට තේරුම් කල දිය යුතුය. අහේතුවකට මෙන් නවක වදය යනු සාපරාධි අපරාධයක් බව අපගේ විශ්ව විද්යාල ආචාර්යවරුන්ගෙන් වැඩි ප්‍රතිශතයක් පවා විශ්වාස නොකරති. උසස් සදාචාරයක් ඇති මානව හිමිකම් වලට ගරු කරන අධ්‍යාපනික වශයෙන් උසස් ලෝකයේ වෙනත් විශ්වවිද්යාල වල මෙවැනි පහත් නවක වද සිදු නොවන බව ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්යාල වල ඉගෙන ගන්න සිසුන් බහුතරයක් දන්නේ නැත. එම නිසා ඔවුනට ශ්රී ලංකා විශ්ව විද්යාල බාහිර රට වලට පෙනෙන අන්දම ගැන අවබෝදයක් නොමැත. ශ්රී ලංකික විශ්ව විද්යාල අන්තර්ජාතික තලයේ කුජිත වී ඇති බව පවා මොවුන් නොදනිති.
අපගේ සරසවි සිසුන් තමන්ගේ නියම අයිතිවාසිකම් ගැන දන්නේ නැත. ඒ පිළිබඳව කිසිවෙකු ඔහුව දැනුවත්ද නොකරති. තමන්ට නවක වදයේ නාමයෙන් අසභ්‍ය වචනයෙන් බැනීමට, කුණුහරප කීමට බල කිරීමට, පුස්තකාලයට යාමට ඉඩ නොදීමට , බලහත්කාරයෙන් වියායාම වල යෙදවීමට, බල්ලෙකු සේ කකුල් හතරෙන් සිට මාළු කටු , ඉඳුල් බත් කෑමට බල කිරීමට , තමන්ගේ ඇඳුම ගැලවීමට, බලහත්කාරයෙන් පන්ති වර්ජනය කරවීමට, බලෙන් උද්ගෝෂණ වලට ගෙන යාමට කිසිම පුරවැසියෙකුට අයිතියක් නැති බවත් එවැනි දේ කිරීමට තැත් කිරීම බරපතල වරදක් බවත් බව සරසවි සිසුවාට දැනුවත් භාවයක් ලබා දිය යුතුය. එසේම නවක වදය යනු අපරාදයක් බවත් අපරාදයක් කාලවරෝධනයට යටත් නොවන නිසා තමන්ට නවක වදය දුන් පුද්ගලයට එරෙහිව තවත් වසර 5 – 10 පසුද නඩු දැමීමට හැකි වන ලෙසට නීති සංශෝදනය වීම වැදගති.
නවක වදය යනු ශ්රී ලංකික විශ්ව විද්යාල වසාගත් පිළිලයකි. එම පිළිලය බොහෝ දුරට අපගේ විශ්ව විද්යාල විනාශ කොට අවසානය. අපගේ විශ්ව විද්යාල පද්දතිය තුල අධ්‍යාපනික වශයෙන් වටිනාකමක් ඇති යමක් ඉතිරිව ඇත්තේ ඉතා සුළු වශයෙනි. එම සුළු කොටස හෝ ආරක්ෂා කිරීම පුරවැසියන් වන අප සැමගේ යුතුකමකි.
කැමතියිකැමතියි
This is sooooooooooooo great!!!!!!!!!!!!
කැමතියිකැමතියි
ලිපියනම් බොහොම සාර්ථකයි..එත් විදේශ රටවල ඉගෙනගත්ත අපි ලංකාවෙන් අරගෙන අවේ ඩිප්ලෝමා සල්ලි විතරයි..දෙවෙනි තුන්වෙනි අවුරුදු වලට දහස් ගණන් පවුම් හෙව්වේ රේ දහවල් මහන්සි වෙලා.. මේ උපාදියේත් වටිනාකමක් තියෙනව ..එක වැටහෙන්නේ මෙහෙ ඉගෙනගත්ත කෙනෙකුට විතරයි..
කැමතියිකැමතියි