Daily Archives: අගෝස්තු 7, 2017
හුරුවෙයන් මචං මෙන්න මේවට………………… ඒක පට්ට
අපි හැමදේම කරන්නෙ ජීවත් වෙන්න… සමහරු බොහොම හොඳට ජීවත් වුනත්, තවත් සමහරු වේලක් ඇර වේලක් කාලයි ජීවත් වෙන්නෙ.. ඇති හැකි අය වගේම නැතිබැරි අයත් මේ සමාජයෙම කොටස් – ජීවිතය දෙවිදියකට සැලකුවත්, අපි හැමෝම උපදින්නෙ නිරුවතින්.. මිය යන්නෙ හිස් අතින්.. ඒ අතරෙ අපි විවිධාකාර ජීවිත රංගනයන් කරනවා. අපි බොහෝ දේ වලට හුරු වෙලා ඉන්නවා… සමහර පුරුදු ජීවිත කාලෙම ගෙන යනවා.. තවත් සමහර ඒවා පුහුණු කළ පුරුදු බවට පත් වෙනවා… ඉතිං ඒ අතරේ හුරු වෙයං මෙන්න මේවට කියලත් රැල්ලක් යනවා.
මචං කියලා මම මේ කියන්නෙ මචංලට සහ මැචීල දෙගොල්ලොන්ටම….
හුරුවෙයං මචං… ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ හොඳට ඉගෙන ගන්න… අපේ අම්මලා තාත්තලා දහ දුක් විඳලා සමහර වෙලාවට වේලක් නොකා නොබී සල්ලි ඉතුරු කරන්නෙ අපිට හොඳට උගන්නන්න මචං… අපි මොකද ඒ මිනිස්සු දුක් මහන්සියෙන් හම්බ කරන පනං හතරට කරන්නෙ ? ෆෝන් එකට කාඩ් දාගෙන ඉන්ටනෙට් යනවා, ෆේස්බුක් යනවා, චැට් කරනවා, රවුම් ගහනවා… නේද මචං ? පොඩ්ඩක් හිතලා බලපං මචං… අපි හොඳ දෙයක් කළොත් ඒ මිනිස්සුන්ගෙ මූණට වැටෙන එළිය ? අපි හොඳ රිසල්ට් එකක් දැම්මාම ඒ මිනිස්සුන්ගෙ ඇස්වලින් පනින කඳුළු බිංදු.. අන්න ඒවයි මචං පට්ට.. ඒ සතුට, ඒ කඳුල මිල කරන්න බෑ මචං.. හුරුවෙයං මචං ඒ මිනිස්සුන්ගෙ බලාපොරොත්තු සඵල කරන්න…. ඒක පට්ටයි මචං…..
අපේ දෙමව්පියො දවස තිස්සෙ රස්සාවට ගිහින්, නැතිනම් කුලියක් මලියක් කරලා අපි ගැන මහා බලාපොරොත්තු තියාගෙන ජීවිතේ එක්ක ෆයිට් කරනවා මචං…ඒ මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිත කතාව සමහරවිට බොහොම දුඛිතයි… අපි දන්නෙත් නෑ…අපි වෙනුවෙන්ම හැම දේම කරනවා මිසක්, ඒ මිනිස්සුන්ට කියලා යමක් කරගන්නෙම නැති තරම්. අපි සමහර වෙලාවට, ක්ලාස් ගිහින් හෝ රවුමක් ගහලා ඇවිත්, ඒ මිනිස්සු කන්න උයලා දෙනකල් ටී වී එක ඉස්සරහ ඇමරිකන්කාරයො වගේ ගේම් ඔෆ් ත්‍රෝන්ස් එනකල් බලාගෙන හරි ෆේස් බුක් එකේ චැට් එකක් දාගෙන ඉන්නවා නේද මචං ? නරකද හවසට ඒ මිනිස්සුන්ට පොඩ්ඩක් උයන්න පිහන්න, ගේ අස්පස් කරන්න සපෝට් එකක් දුන්නොත් ? සමහර විට මචං, ඔයාගෙ තාත්තා වාහනයක් තියෙන කෙනෙක් වෙන්න පුළුවන්… නරකද තාත්තා වාහනය හෝදනකොට පොඩි සප් එකක් දුන්නොත්? ඒ මනුස්සයා සංතෝෂ වෙනවා නේද මචං ? ඒ සංතෝෂය ෆේස් බුක් එකේ චැට් එකකින් ගන්න පුළුවන්ද මචං ? හුරුවෙයං මචං අම්මට තාත්තට හැකි හැම වෙලාවකම උදවුවක් කරන්න… ඒක පට්ට මචං….
අපි පාරෙ යනකොට සමහර වෙලාවට කඩල ගොට්ටක්, අයිස්ක්‍රීම් එකක්, චොකලට් එකක් කනවා නේද මචං ? අපි ඒකෙ ඉවත ලන කොළ දාන්නෙ කොහෙද මචං ? කිසි සද්දයක් නැතුව ශේප් එකේ බිමට දානවා නේද මචං ? එතකොට මොකද වෙන්නෙ ? පරිසරය අපවිත්‍ර වෙනවා… කුණු එකතු වෙනවා… හරි නෑ නේද මචං ? වැරදිලාවත් සිංගප්පූරුවට වගේ ගිහින් ඒවගේ කරන්න එපා මචං… හිරේ ලගින්න වෙනවා… ඇයි අපි අපේ ලංකාව ලස්සනට තියා ගන්න හිතන්නෙ නැත්තෙ මචං ? අනිත් එවුන් කරන නිසා මමත් ගානක් නැතුව ඒකම කරනවද ? ගෙදර එකතුවෙන කුණු, අපි කොච්චරවත් පාරෙ අයිනට ගිහින් දානවද මචං? ඇයි අපිට වෙනස් වෙන්න බැරි ? අනිත් එවුන්ට බම්බු ගහ ගන්න කියලා.. අපි හරි දේ කරමු මචං…. කුණු පාරෙ නොදා, නිසි තැනට බැහැර කරමු… ඒකට හුරුවෙයං මචං… ඒක පට්ට..
කුණු කිවුවාම අපිට කුණු කන්දෙ සීන් එක අමතක වෙන්නෙ නෑ නේද මචං ? පවු… අපේ කුණු නිසාම අවුරුද්ද දවසෙ මිනිස්සු සෑහෙන මැරුණා… තව සමහරු තවමත් අතුරුදහන්,.. අවතැන්… අපට නං ගානක් නෑ නේද මචං ? ඒ දවස්වල නං අපි කුණු කන්දෙ ෆොටෝ දාගෙන ෆේස්බුක් එකේ ඇඬුවා… නේද මචං ? අපි මුල ඉඳලම කසළ කළමණාකරණය කළා නම් මේක පොඩ්ඩක් හෝ අඩු කරගන්න තිබුණා නේද මචං ? නරකද ගෙදරම කසළ වෙන් කරලා දිරන කසළ කොම්පෝස්ට් කළොත් ? ඒ එක්කම එළවලු ගහක් දෙකක් හදා ගත්තොත් ? අඩුම ගානෙ මිරිස් කරලක් හරි ගන්න පුළුවන් නේද මචං ? හුරුවෙයන් මචං ඒ වගේ දේකට… ඒකෙන් ලැබෙන ලාභය.. සතුට කඩෙන් එන නොදන්නා තැනක හැදුන, මොන කෙමිකල් එක ගහලද එවන්නෙ කියලා දන්නෙ නැති එළවලුවකින් ගන්න බෑ මචං…. ඒක පට්ට…
පාරට බැස්සම නොමැරි ගෙදර එන එක ලේසි නෑ නේද මචං ? කොහෙන් හැප්පෙයිද දන්නෙ නෑ…. බෝම්බ ගහපු කාලෙ හොඳයි කියලා හිතෙන්නෙ මෙන්න මේ වෙලාවට… නේද ? අපි පාරෙ ඇවිද්දත් වාහනයක් පැදෙව්වත් කොච්චර වැරදි කරනවා ද ? ඇයි අපිට හරි දේ කරන්න බැරි මචං ? ඇයි අපිට නීතිගරුකව කහ ඉරෙන්.. සමාවෙන්න… සුදු ඉරෙන් පනින්න බැරි ? අපේ මාන්නය බිඳෙනවද මචං ? අපි හදිස්සියෙන් පාර පැනලා මොකද්ද ලබා ගන්න හදන්නෙ ? තප්පර දහයක වාසියක්ද ? ජීවිතේ වන්දියක්ද ? අපි වාහනයක් එලවනකොට වුනත් මචං… පුළුවන් තරම් හදන්නෙ කොහෙන් හරි රිංගලා යන්න… නේද මචං ? ඇයි අපිට බැරි අනිත් එකාට පොඩ්ඩක් ඉඩ දීලා ට්‍රැෆික් එක අඩු කරගෙන යන්න? මොනවද අපට නැති වෙන්නෙ ? මේ ඉක්මන නිසා ජීවිත කීයක් නැතිවෙනවද කියලා හිතලා බලපන් මචං…. ඇයි අපි අනිත් එකාට පොඩ්ඩක් ගරු කරලා යන්න බැරි ? පාරෙ ලේන් දෙක තියෙද්දි, අපිම නේද තුන්වැනි ලේන් එකක් හදාගෙන ගිහිං පාර හිර කරන්නෙ ? ඇයි අපිට අනිත් අය වගේ ඉවසීමෙන් ගිහින් හරි විදියට යන්න බැරි ? බැරි නෑ මචං… අපිට ඕනකමක් නෑ,.. පොර වෙන්න අපි හෙඩ් ලයිට් ගහගෙන හෝන් ගහගෙන රෝං සයිඩ් එකෙන් ගිහින් ඉස්සරහ පාර බ්ලොක් කරලා ඒ මදිවට ඉස්සරහින් එන අයට සද්දෙකුත් දානවා.. නේද මචං… ඒක හරි නෑ…. හුරුවෙයං මචං මාර්ග නීති හරියට පිළිපදින්න… එතකොට පොලීස් රාලහාමිලා ඉස්සරහා දෙකට නැවෙන්න ඕන නෑ . පගාව දෙන්න ඕනත් නෑ.. පොලීසිය ඉන්නකොට විතරක් නෙවෙයි මචං පාරෙ හරියට යන්න ඕන.. හැම තිස්සෙම.. හිතට එකඟව… හුරුවෙයන් මචං වාහනයක හෝ පයින් යනකොට නීතිගරුකව පිළිවෙලකට යන්න… එතකොට අවදානමත් අඩුයි, පොලීසියත් ගරු කරනවා මචං… අන්න ඒක පට්ට…
ඒ විතරක් නෙවෙයි, සමහර වෙලාවට අපි රැල්ලට ගිහින් බොහොම අවදානම් අවස්ථාවල සෙල්ෆි ගහලා ලයික් හිගා කන්නත් යනවා….. සෙල්ෆියකට ලැබෙන උපරිම ලයික් ගණන කීයද ? 1000 ක් ? ඒ වගේද මචං ජීවිතය.. ? ජීවිතේ විඳලා දිගුකාලයක් සාර්ථකව හිටියොත් ලයික් කී දාහක් ලැබෙයිද ? ඒ නිසා මචං… ලයික් කීපයක් වගේ බොහොම ලාභ දේකට ඔය වටින ජීවිතේ අවදානමේ දාන්න එපා.. හුරු වෙයං ජීවිතේ විඳින්න… විඳවන්න නොවෙයි… විඳින්න…. ඒක ඔක්කොටම වඩා පට්ටයි මචං….
ඒ ඔක්කොම කරලා රස්සාවට ගියාම අපි 100% ක් වැඩ කරනවද මචං ? සමහර වෙලාවට උඩින් පල්ලෙන් අතගාලා වැඩේ ගොඩ දාන්න නේද අපි ට්‍රයි කරන්නෙ ? එහෙම හොඳද මචං ? අපි අපේ පඩියට සරිලන වැඩක්වත් කරන්න ඕන නේද මචං ? හරියට හතරහමාර වෙනකොට ඇඟිල්ල ගහන්න හතරයි කාලෙ ඉඳලා මැශින් එක ඉස්සරහට වෙලා ඉන්නෙ අපිම නේද මචං ? එහෙම ඉඳලා අපිම නේද ෆේස්බුක් එකේ පොරටෝක් දෙන්නෙ ලංකාව හදන්න.. ? සමහර වෙලාවට වෙන ඔෆිස් එකකට ගිහින් වැඩක් කරගන්න බැරුව කොච්චර අපහසුතාවයට පත් වෙලා තියෙනවා ද මචං ? අපි අනිත් මිනිස්සුත් ඒ විදියටම අපහසුතාවයට පත් කරන්න ඕනද? හුරුවෙයං මචං කරන වැඩේ හරියට, සංතෝෂෙන් කරන්න මචං… ඒක පට්ට ෆීලිං එකක්.
ඒ වගේමයි මචං… අපි කොච්චර දේවල් හොරකං කරන්න පුරුදු වෙලා තියෙනවද ? සමහරු ඔෆිස් එකේ හාෆ්ශීට් එක පවා මාටියා ගහනවා නේද මචං ? ඕවා යාදෙන්නෙ නෑ මචං… හොරකං කරන්න, පගා ගහන්න පුරුදු වෙන්න එපා… දරුවන්ටවත් ලැබෙන දෙයක් නෑ . මලාට පස්සෙ වුනත් අනිත් අය කියයි.. මේකා හොරා.. පගාකාරයා, වගේ දේවල්….. හුරුවෙයං හොර බොරු, කොමිස් නැතුව, අවංකව වැඩ කරන්න මචං…ඒක පට්ට… එතකොට ලොක්කා වුනත් පැහැදේවි… සමහරවිට ප්‍රමෝෂන් එකක්, ඉන්ක්‍රිමන්ට් එකක් වුනත් ලැබෙන්න ඉඩ තියෙනවා.. යාළු මිත්‍රයො වුනත් උඹ ගැන හොඳ කියාවි… මැරෙන දවසට ඔළුව කෙළින් තියාගෙන බරක් නැතුව මැරෙන්න වුනත් පුළුවන් මචං… හුරුවෙයං කොන්ද කෙළින් තියාගෙන හරි හැටියට ජීවත් වෙන්න… ඒක පට්ට මචං…
ඒ විතරක් නෙවෙයි මචං…. සමහර වෙලාවට අපි හුඟක් අනිත් එවුන් දිහා බලලා අනුකරණය කරනවා… ඇඳුම් ඇඳින්නෙ, කොණ්ඩෙ හදන්නෙ.. කතා බහ කරන්නෙ අපේ අනුකරණය කරන අය දිහා බලලා… කෝ මචං ඒ ඇඟ ඇතුලෙ හිටපු කෙනා ? ඇයි අපි අනුන් වෙන්න හදන්නෙ ? ඇයි අපට අපිම වෙන්න බැරි ? ඇයි මටම කියලා අනන්‍යතාවයක් හදා ගන්න බැරි ? හුරුවෙයං මචං තමන්ව බ්‍රෑන්ඩ් එකක් කරගන්න.. තමන්ටම ආවේණික, යහපත් ශෛලියක් ගොඩ නගා ගන්න… එතකොට හැමෝම සලකන්න පටන් ගනීවි… ඒ ෆීලිං එක පට්ට මචං… කොහෙන්වත් ගන්න බෑ…..
අපි හැමෝම ආදරේ කරනවා නේද මචං ? ජීවිතේට… සමහර වෙලාවට බොහොම පොඩි කතාවක් ලොකු වලියක් දක්වා ඇදිලා ගහගන්නවා නේද? දුර දිග ගියොත් එකෙක් දෙන්නෙක් මැරෙන්නත් පුළුවන්… අපි හැමෝම ජීවිතේට ආදරෙයි මචං… මම වගේම උඹත්… අපි හැමෝගෙම ජීවිත අනිත් අයට සම්බන්ධ වෙලා තියෙන්නෙ.. අපි මලොත් දුක අපට නෙවෙයි, අපෙන් යැපෙන්නන්ට, අපිට ආදරේ කරන අයට… අපි ගැන නොහිතුවත් අපි එවුන් ගැන හිතමු මචං… ආවේගශීලීව ක්‍ෂණික තීරණ අරගෙන අමාරුවෙ වැටෙනවට වඩා පොඩ්ඩක් දුර හිතමු මචං.. අපි අතින් මැරෙන එකාටත් අපට තියෙන ජීවිතයම තියෙනවා මචං… ඌ වෙනුවට අපි මැරුණොත් මොකද වෙන්නෙ මචං ? හුරුවෙයං මචං ප්‍රශ්න ඇති කරගන්නෙ නැතුව සාමදානෙන් ඉන්න… ඒක පට්ට මචං…
අපි ආදරේ කරනවා නේද මචං…කෙල්ලට, කොල්ලට, බිරිඳට, ස්වාමි පුරුෂයට… ඉතිං මේ ආදරේ ඇත්තම එකක්ද ? ඉස්සර නං එහෙමයි… දැන් නං ටිකක් වෙනස්… ඉස්සර මාර ගේමක් දීලයි කෙල්ලෙක් කැමති කරව ගන්නෙ.. දැන් එහෙමද ? ෆේස් බුක් එකෙන්ම සෙට් වෙලා ෆේස් බුක් එකෙන්ම අවසාන කරන ජීවිත… ඒ වගේමයි සමහර වෙලාවට අපි ඇත්තටම ආදරේ කරනවද ? කරනවා නම් හොඳයි මචං… යාළු වෙලා ඉන්න කාලෙ නම් ගැලපීමක් නෑ කියමුකො… ඒත් බැඳීමක් ඇති වුනාම, පවුලක් වගේ එකට එකතු වෙලා ජීවිතේ ගෙනියන්න ගත්තාම, ඒ බැඳීමට ගරු කරන්න ඕන මචං… ඒත් සමහරු එහෙමම නෑ… විනාඩි ගානක සැපතට මුළු ජීවිතේම විනාශ කර ගන්නවා.. මුළු ජීවිතයක්ම විනාශ කරනවා… හුරුවෙයං මචං ජීවිතේකට ගරු කරන්න… ඒක පට්ටයි මචං…
අපිට මේ ලැබිලා තියෙන ජීවිතේ ගිෆ්ට් එකක් මචං.. මේ ලෝකෙ අනන්තවත් මිනිස්සු ඉන්නවා කන්න වේලක් හොයා ගන්න බැරි, බොන්න පිරිසිදු වතුර දැකලාවත් නැති, අඳින්න හරිහමන් ඇඳුමක් නැති.. ඒ වගේම ජීවිතේ කොයි වෙලාවෙ නැති වෙයිද කියලා හිතන්නවත් බැරි අවදානමක ඉන්න. ඒ අතින් අපි හරි වාසනාවන්තයි මචං..අපිට වැටිලා ඉන්න තැනක්, කන්න යමක්, අඳින්න ඇඳුමක්, තියෙනවනේ… ඒ වුනත්, ඒ ජීවිතේ අපි නාස්ති කරනවා.. අපට පමණක් නෙවෙයි, අපි සමාජයටත් යමක් කරන්න ඕන මචං… ජීවිතේ කියන්නෙ සල්ලිම නෙවෙයි, ජොලි කිරීමම නොවෙයි.. අනුන්ට උදව්වක් කරලා ඒ මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිතෙත් යම් පමණකට ගොඩ දාන්න පුළුවන් නම්, තවත් මනුස්සයෙකුගෙ මූණෙ හිනාවක් අඳින්න පුළුවන් නම්, අන්න ඒකයි මචං ජීවත් වෙනවා කියන්නෙ.. අපිට කොච්චර සල්ලි තිබුණත්, අනුන්ට උදවුවක් නැතිනම්, නැති බැරි මිනිහෙකුට රුපියල් දහයක් දෙන්නෙ නැතිව පොදි ගහගෙන ඉඳලා මැරිලා යනවා නම්, ඒ ජීවිතේ ලොකු හිස් බවක් තියෙනවා මචං.. හුරුවෙයං… තමන්ට වගේම අනුන්ටත් පොඩ්ඩක් හරි සලකන්න… ඒකට කවදා හරි ප්‍රතිඋපකාර ලැබෙනවා මචං… අන්න ඒක පට්ට මචං…
ඉතිං මචං… මෙන්න මෙහෙමයි අපි ජීවිතේට හුරු වෙන්න ඕන… අදහන ආගම මොකක් වුනත්, අපි මේ ලෝකෙට ඇවිල්ලා ඉන්නෙ යම් කිසි mission එකකට… අපිටම කියලා හිමි වෙච්ච භූමිකාවක් අපට ලියැවිලා තියෙනවා. ඒකම නිසා තමයි බුද්ධිමත්තු, ව්‍යාපාරිකයො, දේශපාලනඥයෝ, ආගමික නායකයෝ අතරේ හොරු, මංකොල්ල කාරයෝ, මිනී මරුවො වගේ අයත් ජීවත් වෙන්නෙ… ඒ ඒ හැම දෙනාටම තමන්ට හිමි වෙච්ච භූමිකාවක් තියෙනවා මේ සමාජයේ රඟපාන්න… ඉතිං අපි උපරිමව ජීවත් වෙන මේ දවස් 36,500 අතරේ අපි අපට හිමි වෙච්ච භූමිකාව හොයා ගන්න ඕන… ඉක්මනින්ම හොයා ගත්තොත් අපට උපරිමය කරන්න පුළුවන් වේවි… එදාට අපි මේ ලෝකෙට සාධාරණයක් කළා කියලා සතුටු වෙන්න පුළුවන්. ඒ අතරෙම ජීවිතය විඳින්නත් පුරුදු වෙමු මචං.. එහෙම ජීවිතේට සාධාරණයක් කළාම… මැරෙන දවසට ඇතිවෙන පට්ට ෆීලිං එක…වෙන මොනවා කළත් ලැබෙන්නෙ නෑ මචං…
ඉතිං මේ අපිට කරන්න පුළුවන් දේ වලින් බොහොම අල්පයක් විතරයි. අපි කීබෝඩ් වීරයෝ වගේ අනුන්ව විවේචනය කරන්නෙ නැතුව ඇත්තෙන්ම ඒ දේට බැහැලා වැඩක් කරනකොට තමයි අමාරුකම පේන්නෙ… ඉතිං මේ හැම දේම බොහොම උපේක්‍ෂාවෙන් සලකගෙන සමාජයේ තමන්ටත්, අනුන්ටත් හොඳ වැඩක් කරලා ජීවත් වෙන එක තරම් පට්ට ෆීලිං එකක් කවදාවත් ලැබෙන්නෙ නෑ,.. හුරුවෙයං මචං මෙන්න මේ දේවලට… ඒක පට්ටයි.
අපි හැමෝම උපදින්නෙ නිරුවතින්.. මිය යන්නෙ හිස් අතින්….හුරුවෙයන් මචං මෙන්න මේවට………………… ඒක පට්ට
මෙන්න රිවිර පත්තරේ මේ ලිපියේ දිගුව
ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත | Alchemist's Diary 