ඇස්බැස්ටස් දෙස ඇස් ඇරලා බලන්න

රජය විසින් මෑතකදී ඇස්බැස්ටෝස්  තහනම් කරන්නට යෙදුනා. මේ නිසා එය පාවිච්චි කරන මහජනතාව වගේම ඇස්බැස්ටෝස්  ආශ්‍රිත නිෂ්පාදන ආනයනය කරන සහ වෙලඳාම් කරන අයට මහත් අපහසුතාවයකට මුහුණ පාන්නට සිදු වෙනවා. කෙසේ වුවත් මේ තහනමට සමගාමීව වෙනත් ආදේශකයක් නිර්ණය වී නැහැ. ඇත්තෙන්ම ඇස්බැස්ටෝස්  අනතුරුදායකද ? එසේ අනතුරුදායකනම් එය සිදු වන්නේ කෙසේද ? අපට එය වලක්වා ගන්නට නොහැකිද ?

ඇස්බැස්ටෝස්  යන නම මූලිකව පැමිණුනේ ගිණිනොගන්නා යන සමාන පදයක් වූ ග්‍රීක වදනක් ආශ්‍රයෙන්. මෙය අවුරුදු 4500 කට එහා කාළයේ සිට පැවතුනක්. රෝමන්වරු ධනවත් මියගිය පුද්ගලයින් ඔතා ඔවුන් ගිණි තැබීමට ඇස්බැස්ටොස් වලින් සැකසූ රෙදි පාවිච්චි කළ බවට තොරතුරු තිබෙනවා. එසේ සිදු කරන්නේ මියගිය අයගේ අළු, දැව අළු හෝ වෙනත් දෑ සමග මුසු වීම වලකාලීමට බව ඉතිහාසයේ සඳහන්. රෝමයේ පළමු අධිරාජ්‍යයා වන Charlemagne (800–814) විසින් ඇස්බැස්ටෝස් රෙදිවලින් සැකසූ මේස රෙද්දක් භාවිතා කළ බව සඳහන්, ධනවත් පර්සියානුවන් එවැනි රෙදි ගින්නට දමා පිරිසිදු කර සිය අමුත්තන් පුදුම කළ බව ඉපැරණි වාර්තා සාක්‍ෂි දරනවා. නැගෙනහිර ෆින්ලන්තයේ Juorjävi නම් විල ආශ්‍රිතව සොයාගත් පෞරාණික භාණ්ඩ වලින් පෙනීගොස් ඇත්තේ ඔවුන් සිය වලං වැනි දෑ ශක්තිමත් කිරීමට ඇස්බැස්ටෝස් කෙඳි භාවිතා කර ඇති බවයි. පසුව මාර්කෝ පෝලෝ පවා ඇස්බැස්ටෝස් වල ඇති සුවිශේෂී ගුණ හඳුනාගෙන එවැනි රෙදි සැකසූ බව ඉතිහාසයේ සඳහන් වනවා. කෙසේ වුවත් ඇස්බැස්ටෝස් මහා පරිමාණව කැණීම් ආරම්භ වූයේ 19 වන ශතවර්ෂයේදී යි. මේවා සුවිශේෂ භෞතික ගුණවලින් සමන්විත ලවණ විශේෂයක්. ඒවා අතර ශබ්ධ අවශෝෂණය, ඉහළ ආතතියකට ඔරොත්තු දීමේ හැකියාව, මිලෙන් අඩු වීම සහ ගින්නට, තාපයට, සහ විදුලියට දක්වන ප්‍රතිරෝධීතාවය වැනි දෑ ප්‍රබලව සැලෙකෙනවා. මේ නිසාම ඒවා උදුන් වලට භාවිතා කරන වයර් ආවරණය කිරීමට සහ ගොඩනැගිලි පරිවාරණයට භාවිතා කරනවා. ඇස්බැස්ටෝස්  ගින්නට හෝ තාපයට ඔරොත්තු දෙන සේ සකසන විට ඒවා සිමෙන්ති සමග මිශ්‍ර කිරීම හෝ රෙදි-නැතහොත් පැදුරු වැනි දෑ විවීම සිදු කරනවා. මෙවැනි වාසිදායක ගතිගුණ නිසා ඇස්බැස්ටෝස්  බහුලව භාවිතා වුවත් 20 වන සියවසේදී එහි ඇති සෞඛ්‍යමය හානිදායක තත්ත්‍වයන් නිසා ලොව පුරා ඉදිකිරීම් ක්‍ෂෙත්‍රයේ සහ ගිණි ආරක්‍ෂණ ද්‍රව්‍ය සැකසීමේදී භාවිතයෙන් ඉවත් කළා.

ඇස්බැස්ටෝස්  තන්තු දීර්ඝකාලීන ආශ්වාසය නිසා පෙනහළු පිළිකා,Mesothelioma නම් පෙනහළු පටක ආශ්‍රිත පිළිකාවන් සහ ඇස්බැස්ටෝසිස් නම් නියුමෝනියා තත්ත්‍වය ඇති වීමට පුළුවනි. මේ සියල්ල මාරාන්තිකයි. ඇස්බැස්ටෝස්  පිළිබඳ මේ තත්ත්‍වයන් කරලියට ආවේ 1920-30 ගණන්වල වුනත්, 1980-90 පමණ වන තෙක් විශේෂ නීතිමය පද්ධතියක් සැකසුනේ නැහැ. නමුත් ඒ වනවිට ලොව බොහෝ රටවල් ඇස්බැස්ටෝස්  සිය ඉදිකිරීම් කටයුතු වලින් ඈත් කිරීමට පටන් ගත්තා. ඒ අනුව බොහොමයක් රටවල් ඇස්බැස්ටෝස්  තහනම් කිරීමට කටයුතු කළේ මේ කාළයේදීයි. ඇස්බැස්ටෝස්  ආශ්‍රිත රෝග කෙතරම් දරුණු වුවත්, ලෝකයේ බොහෝ දෙනා, විශේෂයෙන් සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල තවමත් ඇස්බැස්ටෝස්  බහුලව භාවිතා වනවා.

ඇස්බැස්ටෝස්  යනුවෙන් පොදුවේ හඳුන්වන්නේ ස්වභාවිකව පවතින සිලිකේට් ඛණිජ වර්ග හයක එකතුවකටයි. මේවා අයත් වන්නේ Serpentine නම් ඇම්ෆිබෝල් (Amphibole) ඛණිජ සමූහයටයි. එසේම මේ ඛණිජ වර්ග හයම මානව පිළිකා කාරක ද්‍රව්‍ය ලෙස හඳුනාගෙන තිබෙනව‍ා. මේ බොහොමයක් ඛණිජ ඇලුමිනියම්, සිලිකන්, මැග්නීසියම්, සෝඩියම්, කැල්සියම් සහ යකඩ යන මූලද්‍රව්‍ය වල  ඔක්සයිඩ වලින් සමන්විතයි. මේ විවිධ මූලද්‍රව්‍යවල විවිධාකාර සැකසීම් නිසා සහ ඒවායේ සාන්‍ද්‍රණය අනුව ඒ ඒ ඛණිජ විවිධ වර්ණය ගන්නවා.

ඇස්බැස්ටෝස්  වලට නම ලැබී ඇත්තේ ලවණ වල ඇති තන්තුමය ස්ඵටිකමය ස්වභාවය නිසායි. මෙම ස්ඵටික සාමාන්‍යයෙන් ඉතාම තියුණු තන්තු ස්වභාවයක් ගනු ලබනවා. මේ තන්තු එහි විෂ්කම්භය මෙන් 20 ගුණයක දිගකින් යුක්තයි. මෙම තන්තු පියවි ඇසට දැකගතහැකි වුවත්, ඒවා ඇත්තෙන්ම ඊටත් වඩා කුඩා ක්‍ෂුද්‍ර තන්තු මිලියන ගණනකින් සමන්විතයි. මේ සියුම් ක්‍ෂුද්‍ර තන්තු සමහරවිට ඝර්ෂණයකදී, කැපීමකදී, පීරිගෑමක දී වැනි අවස්ථාවක පරිසරයට මුදා හැරෙන්නට පුළුවනි. මේ ඇස්බැස්ටෝස් වල ඇති ස්ඵටිකවල වර්ණය අනුව ඇස්බැස්ටෝස් නිල්, දුඹුරු, සුදු, සහ කොළ ඇස්බැස්ටෝස් ලෙස නම් කෙරෙනවා.

ඇස්බැස්ටෝස් විෂවීම බොහෝ දෙනා සිතන පරිදි ක්‍ෂණිකව සිදු වන්නක් නොවෙයි. ඕනෑම රසායන ද්‍රව්‍යයක්, හෝ විෂක් ශරීර ගතවීම දෙආකාරයකින් සිදු වනවා. ඉතා කුඩා ප්‍රමාණයක් දීර්ඝ කාළයක් තිස්සේ ශරීර ගතවීම නිදන්ගත (Chronic) තත්ත්‍වයක් ලෙසින් හඳුන්වන්නට පුළුවනි. මෙවිට ශරීරයේ රෝග ලක්‍ෂණ පෙන්වීමට සමහරවිට අවුරුදු 10 ක් හෝ 20කටත් වැඩි ගණනක් ගත වන්නට පුළුවනි. මෙයට හොඳම උදාහරණය වන්නේ රජරට වකුගඩු රෝගයයි. ආසනික්, කැඩ්මියම්, ග්ලයිෆොසේට් හෝ වෙනත් කිසියම් හෝ කරුණක් නිසා ශරීරයේ එකතු වන ද්‍රව්‍යයක බලපෑමෙන් දීර්ඝ කාලීනව සිදුවන බලපෑමක් නිසා වකුගඩු රෝගී තත්ත්‍වය ඇති වීමයි. අනෙක් ක්‍රමය වන්නේ ඉතා ඉහළ සාන්‍ද්‍රණයකින් යුතු රසායන ද්‍රව්‍යයක් ඉතා කෙටි කාළයක් තුළ ශරීරගත වීම නිසා සිදුවන ක්‍ෂණික මරණය හෝ අනතුරුදායක තත්ත්‍වයක් (Acute). මේ ක්‍රම දෙක අතරින් ඇස්බැස්ටෝස් විෂවීම සිදු වන්නේ දීර්ඝකාලීනවයි. එය සමහරවිට අවුරුදු 10 ක් හෝ 40 ක් වන්නට පුළුවනි. මෙම තත්ත්‍වය ඇස්බැස්ටෝසිස් (Asbestosis) යනුවෙන් හඳුන්වනවා. මෙහිදී සිදු වන්නේ ඇස්බැස්ටෝස් කෙඳි දීර්ඝකාලීන ආශ්වාසය නිසා පෙනහළුවල පටකවලට සිදුවන හානියයි. මෙසේ හානි වන පටක පසුකාලීනව පිළිකා තත්ත්‍වයන් දක්වා දුරදිග යා හැකියි.

මෙම කාරණයේ දෙපැත්තක් තිබෙනවා. ඇස්බැස්ටෝස් තහඩු හෝ වෙනත් දෑ වලින් ඇස්බැස්ටෝස් කෙඳි ගැලවී නොයන තාක්, ඇස්බැස්ටෝස් කිසිවෙකුගේ සෞඛ්‍යයට තර්ජනයක් වන්නේ නැහැ. ඇස්බැස්ටෝස් ශරීරයට හානිදායක වන්නේ විශේෂයෙන්ම ඒ හා සම්බන්ධව වැඩ කරන පෙදරේරුවන්ට වැනි පුද්ගලයන්ට සහ එවැනි කටයුතු කරන අවස්ථාවේ ඒ අවට සිටින පුද්ගලයන්ටයි. සමහරවිට ඇස්බැස්ටෝස් තහඩු තරමක් ඝණ තීන්ත ආවරණයකින් වසා තැබුවහොත් මේ ක්‍ෂුද්‍ර තන්තු පරිසරයට එක් වීමේ හැකියාවක් නැහැ. මේ නිසා ඇත්තෙන්ම හොඳින් තීන්ත පිරියම් කළ ඇස්බැස්ටෝස් තහඩු සෙවිළි කළ වහලයක් යට සිටින පුද්ගලයෙකුගේ සෞඛ්‍යමය අවදානම ඉතා පහළ තත්ත්‍වයකයි පවතින්නේ. ඒ ගැන බිය විය යුතු නැති බව ඉතා වගකීමෙන් සඳහන් කළ හැකියි.

නමුත් කෙනෙකු ඇස්බැස්ටෝස් ආශ්‍රිතව කැපීම්, ඉදිකිරීම් ආදිය සිදු කරන්නේ නම්, ඒ පුද්ගලයාට සහ ඒ අවට සිටින්නවුන්ට මේ ඇස්බැස්ටෝස් ක්‍ෂුද්‍ර කෙඳි ආඝ්‍රාණය වීමේ හැකියාව ඉහළයි. විශේෂයෙන්ම මේ කෙඳි පියවි ඇසට නොපෙනෙන නිසා සහ වායුගෝලයේ ඉතා විශාල පරාසයක පැතිර යා හැකි නිසා මේ අවදානම අධිකයි. මෙන්න මේ නිසා බොහෝ රටවල් දැන් ඇස්බැස්ටෝස් තහනමකට ලක් කර තිබෙනවා. එසේම ඇස්බැස්ටෝස් ආශ්‍රිත ද්‍රව්‍ය වලින් තැනූ ගොඩනැගිලි පවා වසා දමා තිබෙනවා. ජර්මනියේ ලුඩ්විග්ෂ්හාෆන් නගරයේ වූ BASF ආයතනයේ සුවිසල් ගොඩනැඟිල්ල දැලකින් වසා දමා ඇත්තේ එහි ඇති ඇස්බැස්ටෝස් ප්‍රමාණය අධික වීම නිසා. එය කඩා බිඳ දැමුවහොත් මුළු නගරයම ඇස්බැස්ටෝස් දුමාරයෙන් දූෂිත වන නිසා ඉතා කුඩා සිදුරු ඇති දැලකින් එම ගොඩනැගිල්ල වසා දමා තිබෙනවා.

රටවල් බොහොමයක් ඇස්බැස්ටෝස් තහනම් කළත් 2009 වසරේ දත්තයන්ට අනුව ලෝකයේ ඇස්බැස්ටෝස් නිශ්පාදනයෙන් 9% ක් සිදු කර ඇත්තේ කැනඩාවයි. නමුත් 2011 වනවිට කැනඩාව සම්පූර්ණයෙන්ම නිෂ්පාදනය නවතා දැමුවා. 2015 වනවිට ලොව පුරා ඇස්බැස්ටෝස් ටොන් මිලියන දෙකක නිෂ්පාදනයක් සිදු වූයේ 55% ක්ම රුසියාවෙන්, 20% ක් චීනයෙන්, 15.6% ක් බ්‍රසීලයෙන් සහ 10.8% ක ප්‍රමාණයක් කසකස්ථානයේ නිපැයුම් ආශ්‍රයෙන්. ඇස්බැස්ටෝස් කාර්මික කටයුතු සඳහා කැණීම ආරම්භ වූයේ කැනඩාවේ 1878 වර්ෂයේදී, එසේම එය කෙතරම් වර්ධනය වූවාද කිව හොත් 1895 වනවිට එය සම්පූර්ණයෙන්ම යාන්ත්‍රිකව සිදු කෙරුණා. 19 වන සියවස වනවටම ඇස්බැස්ටෝස් ඉතා පුළුල් පරාසයක භාණ්ඩ නිපදවීම කෙරෙහි යොදා ගත්තා. ගින්නට ඔරොත්තු දෙන තීන්ත වර්ග, කොන්ක්‍රීට්, ගඩොල්, උදුන් සඳහා යොදා ගන්නා පයිප්ප සහ ගඩොල්, ගින්නට-තාපයට-සහ අම්ලවලට ප්‍රතිරෝධයක් දක්වන අමතර කොටස්, පයිප්ප සහ සිවිලිං පරිවාරක ලෙස, බිමට, වහලට, එලිමහන් ගෘහභාණ්ඩ, බ්‍රේක් පෑඩ් ආදී නොයෙකුත් දේ සඳහා ඇස්බැස්ටෝස් යොදා ගැනුනා. වසර ගණනාවකට පෙර එක්සත් රාජධානියේ ඇස්බැස්ටෝස් තහනම් කර තිබුණත්, 2011 වනවිටත් එහි නිවෙස් වලින් 50% ක ප්‍රමාණයක ඇස්බැස්ටෝස් වලින් සැකසූ උපාංග ඇතුලත්ව තිබුණා. ජපානයේ ඇස්බැස්ටෝස් භාවිතා වූයේ වෙනස් අන්දමකටයි. ඇස්බැස්ටෝස් වල වූ අමුද්‍රව්‍ය භාවිතයෙන් ඔවුන් වී වගාවට අවශ්‍ය ඇමෝනියම් සල්ෆේට් නිෂ්පාදනයට යොදා ගත්තා. මෙයට අමතරව බලශක්තිය සකසුරුවමින් පාවිච්චි කිරීමට සීලිං, බිත්ති සහ බිමට තාප පරිවාරකයක් ලෙසින් ඇස්බැස්ටෝස් යොදා ගත්තා.

1899 තරම් ඈත කාලයකදී වෛද්‍ය මොන්ටේගු මරේ විසින් ඇස්බැස්ටෝස් වල වූ විවිධ සෞඛ්‍යමය ගැටළු අවබෝධ කර ගත්තා. ඇස්බැස්ටෝස් නිසා සිදු වූ පළමු මරණය 1906 දී වාර්තා වූවා. 1900 මුල්භාගයේදී ඇස්බැස්ටෝස් කැණීම් සිදු වූ ප්‍රදේශ වල මිනිසුන් විශාල  වශයෙන් විවිධ පෙනහළු ආබාධ වලින් පෙළිම සහ මියයාම සිදු වීම නිරීක්‍ෂණය කළ වෛද්‍ය මරේ විසින් එසේ මියගිය අයගේ පෙනහළු විශ්ලේෂණය කිරීමේදී පෙනී ගියේ ඔවුන්ගේ පෙනහළු ඉතා විශාල වශයෙන් තුවාල වී සහ විනාශ වී ගොස් ඇති බව සහ ඇස්බැස්ටෝස් තැන්පත්ව තිබූ බවයි. ඒ අනුව එක්සත් රාජධානියෙහි අන්තරායකාරී කාර්මික රසායනද්‍රව්‍ය ගොන්නට  ඇස්බැස්ටෝස් 1902 දී එකතු වූවා. එයට සමගාමීව 1906 දී ප්‍රංශයත්, 1908 දී ඉතාලියත් ඇස්බැස්ටෝස් එම ලැයිස්තුවට ඇතුලත් කළා.

ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ පමණක් දෙවන ලෝක යුද්ධය කාලයේදී නැව් නිෂ්පාදන කර්මාන්තයේ යෙදුනු කාර්මිකයන් ලක්‍ෂයක් පමණ මියගොස් තිබුණේ ඇස්බැස්ටෝස් නිසා. එසේ වුවත් ඇමරිකාව අන් රටවල් මෙන් ඇස්බැස්ටෝස් තහනම් කරන්නට කටයුතු යෙදුවේ නැහැ. එය 1970 දශකය දක්වාම කිසිදු බාධාවකින් තොරව පාවිච්චි කෙරුණා. එසේම එහි සෞඛ්‍යමය හානිය 1930 කාලයේ සිටම දැන සිටියත්, සාමාන්‍ය ජනතාවගෙන් එය ඒ කාලයේ සිටම වසන් කරගෙන සිටි බවට පසුව සොයාගෙන තිබුණා. 2001  සැප්තැම්ර් 11 වන දින සිදු වූ ඇමරිකාවේ ලෝක වෙළඳ මධ්‍යස්ථාන ප්‍රහාරය නිසා එහි කුළුණු දෙක සම්පූර්ණයෙන්ම බිඳ වැටුනා. එහි වූ දූවිලි සහ දුමාරයේ ඉතා විශාල වශයෙන් ඇස්බැස්ටෝස් අඩංගුව තිබීම නිසා බොහෝ සෞඛ්‍ය ගැටළු පැන නැගුනා.

කාර්මිකව භාවිතා වූ  ටැල්ක් පවුඩර් සැකසුනේ ට්‍රෙමොලයිට් නම්  ඛණිජය මගින් සෑදුන ඇස්බැස්ටෝස් නිධි ආශ්‍රිතවම තිබූ ටැල්ක් නිධි අනුසාරයෙන්. මේ නිසා ඒවා ඇස්බැස්ටෝස් මගින් දූෂිතව තිබුණා. මේ නිසාම දැන් ශරීරයේ ගල්වන ටැල්ක් සහ කාර්මිකව භාවිතා වන ටැල්ක් පවුඩර් ඉතා වෙනස් ප්‍රභව වලින් ලබා ගැනීමට කටයුතු යොදා තිබෙනවා.

ඇස්බැස්ටෝස් ඇත්තෙන්ම හානි දායක වන්නේ එහි ආශ්වාස කෙරෙන සාන්‍ද්‍රණය මත සහ ආශ්වාස කෙරෙන කාළය මතයි. කෙනෙකු ඇස්බැස්ටෝස් ආශ්‍රිත නිෂ්පාදන හෝ ගොඩනැගිලි කර්මාන්තයේ දිගු කාළයක් නියැලී සිටියේ නම්, අනිවාර්යයෙන්ම පෙනහළු පරීක්‍ෂා කර ගැනීම වැදගත්. හුස්ම ගැනීමේ අපහසුතාවයන් ඇතිනම්, එයින් අදහස් වන්නේ පෙනහළු, ශ්වාස නාල, ප්ලූරාව වැනි දෑ ඇස්බැස්ටෝස් නිසා යම් තුවාලවීමකට ලක් වී ඇති බව විය හැකියි. මෙය ඇස්බැස්ටෝස් සෙවිලි කළ වහලයක් යට සිටින කෙනෙකුට ඒ තරම් බලපාන්නේ නැති වන්නට පුළුවන්. මක් නිසාද යත්, වහලයෙන් සියුම් තන්තු වායුගෝලයට මුදා හැරීම අවම වන නිසා සහ එම තන්තු වායුගෝලයට එකතු වීමේදී ඒවායේ සාන්‍ද්‍රණය ඉතා අවම වීම නිසා. මේ නිසා පෙනහළුවලට ඇතුළුවන තන්තු ප්‍රමාණය නොගිනිය හැකි තරම්.

මේ කරුණු නිසාම ඇස්බැස්ටෝස් වලට ආදේශකයන් සෙවීමට පර්යේෂකයන් පෙළඹුනා. ඒ අනුව ඒ සොයා ගන්නා සියළුම ද්‍රව්‍ය මානව පිළිකා කාරක නොවිය යුතු බවට නීතියක් පැන නැංවූයේ නව සොයා ගැනීම් සමහරවිට පැරණි දේටත් වඩා හානිදායක විය හැකිව තිබූ නිසා. ඒ අනුව 1978 දී වෙනස් ආකාරයක රටාවකින් බැඳී පවතින, Zetex නමින් හැඳින්වූ  වීදුරු තන්තු වර්ගයක් සොයා ගැනුනේ Bal Dixit විසින්. එය ඇස්බැස්ටෝස් වලට වඩා සැහැල්ලු වූ අතර ඒ තරම්ම ඝර්ෂණයට ඔරොත්තු දෙන, ඇස්බැස්ටෝස් මෙන්ම භාවිතා කළ හැකි ද්‍රව්‍යයක් වූවා.

ඇස්බැස්ටෝස් බොහෝ භෞතික ගතිගුණ ගොන්නකින් සමන්විත වුවත් එහි වූ සෞඛ්‍යමය ගැටළු නිසා එහි වෙනස් ගුණ ආදේශක ද්‍රව්‍ය වලින් පිරිමසා ගැනීමට මිනිසුන් පෙළඹුනා ඇස්බැස්ටෝස් වල වූ ගින්නට ඔරොත්තු දෙන ගතිය ලබා ගන්නට සමත් ද්‍රව්‍යයක් වන PolyBenzImidazole නැතහොත්  PBI තන්තු නිෂ්පාදනය වූයේ තාප සහ ගින්දර පරිවාරක ද්‍රව්‍ය ලෙස භාවිතා කිරීමට. එය ද්‍රවාංකය 760 °C (1,400 °F) වන ගිනි නොගන්නා ද්‍රව්‍යයක් නිසා ගොඩනැඟිලි පරිවාරණයට භාවිතා කළා.

ඇස්බැස්ටෝස් භාවිතයෙන් ඉවත් කිරීමත් සෞඛ්‍යාරක්‍ෂිතව කළ යුතුවූ නිසා බොහෝ විට ඒවා වගුරුබිම් පිරවීම වැනි දෑ සඳහා යොදා ගත්තා. සෙන්ටිග්‍රේඩ් 1000 – 1250 වැනි උෂ්ණත්‍වයකට රත් කළ පසු ඇස්බැස්ටෝස් සෞඛ්‍යාරක්‍ෂිත සිලිකේට් වීදුරු බවට පත් වන නිසා මයික්‍රොවේව් භාවිතයෙන් එසේ ඇස්බැස්ටෝස් සිලිකේට් වීදුරු සහ විවිධ වීදුරු භාණ්ඩ බවට පරිවර්තනය කිරීම ද සිදු වූවා.

ලංකාවේ ද පමා වී හෝ ඇස්බැස්ටෝස් තහනම සිදු කිරීම විශේෂයෙන්ම ඇස්බැස්ටෝස් ආශ්‍රිතව ගොඩනැගිලි කර්මාන්තයේ යෙදෙන කාර්මිකයන්ට සහ පෙදරේරුවන්ට සිදු කළ සාධාරණයක්. ලංකාවේ කර්මාන්ත ආරක්‍ෂණ කටයුතු ඉතා ලිහිල්ව සිදු කෙරෙන නිසා මේ කර්මාන්තයේ යෙදෙන්නන් මුඛ ආවරණ හෝ පැළඳ සේවය කරන්නේ නැහැ. මෙය ඉතා භයානක තත්ත්‍වයක්. ඇස්බැස්ටෝස් නොවුනත්, වෙනත් දූවිලි වර්ග පෙනහළු කරා යාම වලක්වන්නට බැහැ. මේ නිසා ගොඩනැඟිලි කර්මාන්තයේ යෙදෙන්නන් වෙත ආරක්‍ෂණ ක්‍රියා පිළිවෙලක් සැකසීම ඉතා යෝග්‍ය වන අතර එය කොළවලට සීමා නොවී සත්‍ය වශයෙන්ම ක්‍රියාවේ යෙදවිය යුතුයි. දැනට ඇස්බැස්ටෝස් සෙවිළි කළ ගොඩනැඟිලිවල ජීවත් වන උදවිය ඒ තරම් දැඩි අනාරක්‍ෂිත බවකට පත් වී නැති වුවත්, වහලවල් හෝ සිවිලිං ඉවත් කිරීමේදී හැකිතාක් දුරට ඒ අවටින් ඉවත් වී නාස් ආවරණය කරගෙන සිටීමෙන්, ඇස්බැස්ටෝස් ආඝ්‍රාණය වීම වලක්වා ගන්නට පුළුවනි. එසේම, ඒ පිළිබඳ අනවශ්‍ය බියක් ඇතිකරගතයුතු නැහැ. මක්නිසාද යත්, අප කොතරම් අවාසනාවන්තද යත්, ඇස්බැස්ටෝස් වලට වඩා භයානක රසායන ද්‍රව්‍ය සහ රසායනික සමඟ අප බොහෝ දෙනා සාමාන්‍ය ජීවිතයේදී ගැටුනත්, අපි ඒ පිළිබඳ නිසි අවබෝධයක් නොමැති නිසා එය හානිදායකදැයි කියා හෝ නොදන්නා නිසා… මේ නිසා අප භාවිතා කරන මොනයම් හෝ රසායන ද්‍රව්‍යයක්, ඖෂධ වර්ගයක්, හෝ ආලේපනයක රසායනික සංයුතිය සහ එහි අහිතකර ආචරණ සොයා බැලීම ඔබේ සෞඛ්‍යයට ඉතාමත් වැදගත්.

2012 දෙසැම්බර් 25: දෙවසරක ප්‍රගතිය.

මේ ඇල්කෙමියාගේ දිනපොතේ හීලියම් සංවත්සරයයි.

ඇල්කෙමියාගේ රසායනාගාරය පටන් ගත්තේ 2009 අප්‍රේල් 13 වනදාය. ඇල්කෙමියාගේ රසායනාගාරයේ පළ වූයේ වඩාත්ම රසායන විද්‍යාවට බර ලිපි වූ අතර, ඉඳහිට දේශපාලනික යමක් ද ලියැවුණි. අළුත් යමක් පාඨකයාට සැපයීමටත්, රසායන විද්‍යාවෙන් තරමක් ඈත් වූ ලිපි පාඨකයාට යොමු කිරීමටත්, වර්ඩ් ප්‍රෙස් වෙබ් අඩවියේ වූ දිනකට එක ලිපියක් ලිවිය හැකිද යන අභියෝගය භාර ගැනීමටත් අදාලව මගේ දෙවන බ්ලොග් අඩවිය වූ ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත 2010 දෙසැම්බර් 25 වන දින ඇරඹීමි.

භාරගත් අභියෝගය ඒ අයුරින්ම ඉටු කිරීමට, මොන කටයුත්ත තිබුණත් දවසට ලිපියක් බැගින් ලිවීමට දිවා රෑ නොබලා කාළයක් කටයුතු කළෙමි. ඇල්කෙමිච්චිගෙන් බැණුම් අහගෙන රෑ පුරා අකුරු කර පළ කළ ඒ බොහොමයක් ලිපි එදිනෙදා දින සටහන වලට වඩා වෙනසක් නොගත්තත්, ඉන් යමක් ඔබ වෙත ගෙන ඒමට මම උත්සාහ කළෙමි. කෙමෙන් කෙමෙන් ඒ අභියෝගය ඉටු කිරීමට නොහැකි වෙද්දී, අවම වශයෙන් දින දෙකකට වරක්වත් ලිපියක් පළ කිරීමට උත්සාහ ගත්තෙමි. සමහර මාස වල අධික වැඩ කටයුතු නිසාත්, ගමනේම යෙදීම නිසාත්, මේ අභියෝගය ඉටු කිරීමට නොහැකි වුවත්, ප්‍රමාණාත්මක බවට වඩා ගුණාත්මක බව හොඳ නිසාම, ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත තෝරාගත් මාතෘකා ඔස්සේ ලිපි පළ කරන්නට විය. බොහෝ ඒවා නීරස වුවත්, ලිංගිකත්‍වය සහ දේශපාලනය සබැඳි ලිපි වලට ලැබුණ ප්‍රතිචාර අතිමහත්ය. නමුත් මා දේශපාලන ලිපි රචකයෙකු නොවේ.

මගේ පෑණේ මුවාත ඇත්තේ විද්‍යාවට බර ලිපි ලියන්නටයි. එමෙන්ම ඔබට මගේ ලිපි කියැවීමෙන් යමක් ඉගෙන ගැනීමට හැකි නම් ඒ මගේ අභිප්‍රාය ඉටු වීමකි. කුඩා කළ සිටම විද්‍යා ප්‍රබන්ධ කියැවීමෙහි රුචිකත්‍වයක් තිබූ නිසාමත්, පසු කළෙක සිදු කිරීමට අදහස් කරගෙන සිටින කාර්යයකට මුට්ටිය දා බැලීමක් ලෙසත් “පිටස්තරයා” නම් විද්‍යා ප්‍රබන්ධය ද අකුරු කරන්නට විය. එහි පසුබිම් පර්යේෂණ සඳහා බොහෝ කාළයක් වැය වුවද, එයින් මාද ඉගෙන ගන්නා දේ බොහෝය. ඒ නිසාම ඉතා සතුටින් එය ලියමි. පසුගිය දින කීපය තුළ වූ කාර්ය බහුලත්‍වය නිසාම කොටස් 14 කින් නතර වී තිබුණද, ඉදිරියේදී නැවතත් එය දිගටම ලියාගෙන යාමට අදහස් කරමි. ඒ සඳහා මටත් වඩා දැන් උනන්දු වන්නේ මගේ ලොකුම රසිකාවිය වන ඇල්කෙමිච්චියයි.

ඔබ මෙහි පැමිණීමට සමානවම මට වටින්නේ ඔබ මේ සියල්ල ගැන සිතන ආකාරයයි. එය ඔබ සිතුවිලි තුල සිරවී තිබුණාට මට පරචිත්ත විජානන ඥාණය නොමැති නිසා දැන ගැනීමට හැකියාවක් නැත. මේ නිසාම මා Blogger.com අඩවියේ ද ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත යාවත්කාලීන කරන්නේ සමහර බ්ලොගර් පාඨකයින්ට වර්ඩ්ප්‍රෙස් අඩවියේ ප්‍රතිචාර දැක්වීමේ අපහසුව වලකාලනු පිණිසය. නමුත්, මගේ ලිපි ඔබට රුචි නොමැති නිසාදෝ ඒ සඳහා නිසි ප්‍රතිචාර ලැබීමක් නැත. මා පෙර කලෙක කිවුවාක් මෙන් මා ලිපි ලියන්නේ සමාජයට යමක් ලබා දීමටය. මගේ කතාන්දර ශෛලිය රසවත් නැත. ඒ නිසාම මා කතාන්තර ලිවීම හෝ වෙනයම් දෑ ලිවීම පිළිබඳ අවධානයක් යොමු කර නැත. එසේ කිරීමට පෙළඹෙන්නේ ද නැත. ඒ සඳහා බොහෝ දක්‍ෂ බ්ලොග් කරුවන් සිටිති.

මගේ උත්සාහය විද්‍යාව  – විශේෂයෙන් රසායන විද්‍යාව ජනතාව අතරට ගෙන යාමටය. ඉදිරියේදී මේ බ්ලොග් අඩවිය තවත් පිම්මක් පණිනු ඇත. ඒ සඳහා අවශ්‍ය අඩිතාලම සැකසෙමින් පවතින අතර ලබන වසර අවසන් වනවිට එහි එකලාසයක් දැකිය හැකි යැයි සිතමි. මගේ බලාපොරොත්තු සඵල වුව හොත් එය සැමට දැනුම බෙදන මධ්‍යස්ථානයක් වනවා ඇත. නමුත් ඒ සඳහා වූ බාධක බොහෝය. ඒ ගැන පසුව කතා කරමු. අවුරුදු 13 ක් ජනතාවගේ මුදලින් ඉගෙන ගත් මා පසුගිය අවුරුදු 12ම ගත කළේ වැඩිදුර අධ්‍යාපනයත් රසායන විද්‍යා පර්යේෂණ විධික්‍රමත් අධ්‍යයනය කිරීමටය. දැන් මගේ අධ්‍යාපනය සම්පූර්ණ වී ඇත. දැන් ඇත්තේ මා ලබා ගත් දැනුම බෙදා හදා ගැනීමයි. ඒ සඳහා මා උපන් මා ණයගැති රට තරම් උචිත ස්ථානයක් තවත් සොයා ගත හැක. කළකිරීම් ඇති විය හැකි වුවත්, ඉදිරි වසර තුළ මගේ ආගමනය සිදු වේ යැයි බලාපොරොත්තු වෙමි. පසුගිය කාළයේ මා ශ්‍රී ලංකා රසායන විද්‍යා ආයතනයේ සිදු කළ ඉගැන්වීම් වලින් තහවුරු වූයේ මට විදේශයක සැප පහසු ජීවිතයක් ගත කරනවාට වඩා ශ්‍රී ලංකාව තුළ බොහෝ සිසු සිසුවියන්ගේ ජීවිත වලට නිසි මඟ පෙන්වීමක් කර ඔවුන්ගේ ජීවිත ද ආලෝකමත් කිරීමේ හැකියාවක් ඇති බවය.

යමෙකු තමා වෙනුවෙන් කරගන්නා දේ තමන්ගේ මරණයත් සමඟම විනාශ වී යයි; නමුත් යමෙකු අනුන් වෙනුවෙන් සහ ලෝකය වෙනුවෙන් කරන යමක් වේ නම් එය අමරණීයව පවතී. මට අමරණීයවීමේ අවශ්‍යතාවයක් නැති වුවත්, තවත් ජීවිතයක් ආලෝකමත් කිරීමේ සංතෝෂය මා සතු කරගත හැක. මේ තාක් කල් මා ආලෝකමත් කළ ජීවිත බොහොමයක් මටත් වඩා හොඳ ජීවිත ගතකරනු දැකීමම මා ප්‍රමෝදයට පත් කරවයි. මට අවශ්‍ය වන්නේ මගේ සේවය තවදුරටත් ඔවුනට ලබා දීමයි. ජයග්‍රහණයක් පතා නොවන මුත්, මගේ බ්ලොග් අඩවිය ද බස් රේඩියෝ බ්ලොග් තරඟාවලියට ඉදිරිපත් කළෙමි. එහි වූ විනිසුරු මඬුල්ල මගේ බ්ලොග් අඩවිය හොඳම රැඩිකල් බ්ලොග් අඩවිය සහ හොඳම පර්යේෂණාත්මක බ්ලොග් අඩවිය යන අංශ දෙකටම මා තෝරාගෙන තිබූ අතර හොඳම පර්යේෂණාත්මක බ්ලොග් අඩවියට හිමි සම්මානය දිනා ගන්නා ලදී… ඒ මගේ බ්ලොග් අඩවිය දිනා ගත් එකම සම්මානයයි. නමුත් එය මට බොහෝ වටී.. ඒ නිසාම තව තවත් පර්යේෂණාත්මක ලිපි ලිවීමේ ආශාව මට ඇති විය. මා මගේ මාර්ගය හඳුනා ගත්තේ එම සම්මානය තුළිනි.

මේ තාක් කල් මා එකතු කරගත් දෙයක් වේද, ඒ ඔබගේ හෘදයාංගම බවයි. ඔබේ දැනුම් පරාසය පුළුල් කරන අතරම මා ලොව වටා ගොස් එකතු කරගත් දැනුම ඔබ වෙත බෙදා හැරීමද මගේ අභිප්‍රායයි. මා මෙලොවට කළ යුතු සේවය කුමක්දැයි හඳුනා ගත්තේ ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත සහ රසායනාගාරය තුළිනි.  මෙතෙක් කල් ඇල්කෙමියාගේ රසායනාගාරය සහ ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත කියැවූ ලක්‍ෂයකට අධික පාඨක පිරිසට මගේ ප්‍රණාමය පුද කරමි. ඇල්කෙමියාගේ ලිපි කෙසේ සකස් විය යුතු දැයි මා දැන ගන්නේ ඔබේ ප්‍රතිචාර අනුවය. මෙතෙක් කල් මගේ ලිපිවල ගුණාගුණ වචනයකින් හෝ සටහන් කළ සියළුම දෙනාට මගේ විශේෂ ස්තූතිය හිමි වන අතර, තිරයෙන් පිටුපස සිට මගේ ලිපි සියල්ලේ ගුණදොස් නිර්දය ලෙස විවේචනය කරන ඇල්කෙමිච්චියට කිව නොහැකි තරම් ස්තුතියක් හිමි විය යුතුය (නැත්තං ඉඳලා හමාරය).

ඉදින්, තවදුරටත් කාළය මට ඉඩ ලබා දෙන ආකාරයට විවිධාකාර ලිපි හරහා මෙන්ම පිටස්තරයා විද්‍යා ප්‍රබන්ධයේ තවත් කොටස් හරහා ඔබ හමු වීමට අදහස් කරමි.

ස්තූතියි.

ඇල්කෙමියා.

2012 ඔක්තෝබර් 08 : ලිපි 300 ක්, ප්‍රතිචාර 2000 ක්, සමඟ ඉදිරියටත් ඔබ අතරට

ඇල්කෙමියාගේ රසායනාගාරය මුලින්ම ආරම්භ කළේ ඔබ අතරට සාමාන්‍යයෙන් නොඑන විද්‍යාත්මක පසුබිමක් ඇති පුවත්, ලිපි රැගෙන ඒමේ අභිලාශයෙන්.. ඉතින් නිතරම නොවුනත් එය ඒ විදියටම සිදු වුනා… ඒ වගේම ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත පටන් ගත්තෙ එදිනෙදා දේ මෙන්ම කිසියම් දැනුමක් ඔබ කරා ගෙන එන්න… පසු කාලීනව වැඩ වැඩි වෙද්දි ඇල්කෙමියාගේ රසායනාගාරයට අවධානය ටික ටික අඩු වෙලා දිගටම දිනපොත ලියැවෙන්න ගත්තා… ඉතින් ඒ දිනපොතේ තුන්සිය වන ලිපිය ඊයෙ ලියැවුනා….

අවුරුදු එකහමාරක් පමණ වයසැති මේ දිනපොතෙන් ලිපි 300 ක් ලියැවුනා කිවුවාමත් පුදුමයි… ඒත් ඇත්තයි…

මේ ලිපි 300 න් 10% ක් පමණ වැදගත් ලිපි ලියැවුනත් සමහරක් නම් නිකම්ම නිකං දේශපාලන ප්‍රලාප…. ඒ ගැන සමාව අයැදිනවා…

ඉතින් ආයෙම හෙට දිනයෙත් මතු දිනවලත් දිගටම ලිපි ගෙන ඒවි.. ඉඳලා හිටලා දේශපාලන ප්‍රලාපයක් ලියැවුනත් වැඩි වැඩියෙන් අධ්‍යාපනික වටිනාකමක් ඇති දේ ගෙන එන්නත් බලාපොරොත්තු වෙනවා. සමහරවිට ඇල්කෙමියාගේ රසායනාගාරයේ තිබූ ලිපි නැවතත් මේ අඩවියේ පළවේවි දැනුම බෙදා ගැනීම උදෙසාම…

ඉතින් මෙතෙක් කළක් මා සමඟ හිටි ඔබ සැමටත්, මගේ ලිපි වලට ප්‍රතිචාර පළ කරමින් මා දිරිමත් කරවන මගේ මිතුරන්ටත්, මට හොඳම පර්යේෂණාත්මක සහ ගවේෂණාත්මක බ්ලොග් අඩවියට හිමි සම්මානය දුන් බස් රේඩියෝ බ්ලොග් සම්මාන උළෙලේ සංවිධායක මඬුල්ලටත් මගේ අවංක ආදර ස්තුතිය පිරිණමනවා…

හෙට ආයෙම හමුවෙමු…..

2012 අප්‍රේල් 28 : ඇල්කෙමියාගේ රසායනාගාරය ආයෙමත් විවෘත කරන්නයි යන්නෙ…

ඇල්කෙමියට පොත් කියවන්නයි ලිපි ලියන්නයි තියෙනවා නම් වෙනත් මොකුත් ඕන නෑ.. කවුරු හරි කන්න ගෙනැත් දෙනවා නම්, සහ ජීවිතේ ගැට ගහගන්න සල්ලි හොයලා දෙනවා නම් ජීවිත කාලෙම ලිය ලිය ඉන්න පුළුවන්.  ලියන්නෙ නම් බොහෝ දුරට සිංහලෙන්.. නමුත්  ඇල්කෙමියාගේ රසායනාගාරය යනුවෙන් මුලින්ම මා පටන් ගත් බ්ලොග් අඩවිය ඇල්කෙමිච්චි ඇතුළු මගේ පාට පාට පාඨක පිරිසගේ ඉල්ලීම නිසා නැවතත් විවෘත කරන්නයි හිතාගෙන ඉන්නෙ. නමුත් මේ වතාවෙ නම් එය වෙනස් ආකාරයක් ගන්නවා.

සිංහලෙන් ලියන්න ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත තිබෙන නිසා ඇල්කෙමියාගේ රසායනාගාරය ඉංගිරිසියෙන් ලියන්නයි හිතාගෙන ඉන්නෙ. වැඩ වශයෙන්ම මේ ලිපි රසායන විද්‍යාවට සහ පරිසරයට අදාලව ලියැවේවි.

ඉතිං තවමත් ඒ ගැන සිතාගෙන ලිපියකට කරුණු එකතු කරමින් පවතින නිසාත්, අතරමග හදිසියෙම ඇත්තම රසායනාගාරයේ ඉක්මනින් අවසන් කරන්න ඕන වැඩක් පංගාර්තු වුන නිසාත්, ඇල්කෙමියාගේ රසායනාගාරයේ නැවත විවෘත වීම  තරමක් කල් යාවි. නමුත් ළඟදිම යමක් ලියැවේවි… සිංහලෙන් ලියැවෙන දේවල් බොහොමයක් දිනපොතේ ලියැවේවි.

පස්සෙ හමුවෙමු….

2012 ජනවාරි 07 : දැන්වත් අපි විනයක් ඇති මිනිසුන් පිරිසක් බවට පත් වෙමු ද ?

2012 ලැබුවාට පසු මම හිතාගත් එක දෙයක් තමයි මගේ පාඨකයන්ට වටිනා යමක්, හිතන්න යමක් ලබා දිය යුතුයි කියලා. දැන් මට ලබන්න අළුත් පාඨක පිරිසක් නැහැ. සමහරු ලිපියක් දෙකක් බලලා තමන්ට ගැලපෙන්නෙ නැති නිසා ඉවත්ව යනවා. සිටින පිරිස හැමදාම ඉන්නවා. ඒ නිසා මට අළුතෙන් ලබන්නවත් නැති වෙන්නවත් දෙයක් නැහැ. ඉන්න අයට ජීවිතයට යමක් අරගන්න මඟ පෙන්වන්න හෝ හිතන්න දෙයක් දෙන එක තමයි මේ වසරේ මගේ බලාපොරොත්තුව.

මිනිසා තිරිසන් සතුන්ගෙන් වෙන්ව හඳුනාගන්න පුළුවන් ලක්‍ෂණ කිහිපයක් තිබෙනවා. පැහැදිලි භාෂාවක් කතා කිරීම, පිළිගත් සම්මත රටාවක් අනුව ජීවත් වීම, කිසියම් දර්ශනයක් අරමුණු කර ගැනීම (ආගමක් හෝ වෙනයම් කරුණු සමූහයක්) , බුද්ධිය මෙහෙයවා කටයුතු කිරීමට ඇති හැකියාව (සමහරු බුද්ධිය මෙහෙයවන්නෙ නැහැ) සහ තවත් බොහෝ කරුණු  නිසා මෙසේ මිනිසුන් තිරිසන් සතුන්ගෙන් වෙන්ව හඳුනාගන්නට පුළුවනි. නමුත් මේ සමහර වෙලාවකට සමහර විට මිනිසා පෙර කී තිරිසන් සතුන්ටත් වඩා අන්තයකට ගමන් කරන ආකාරයකුත් පෙනෙන්නට තිබෙනවා. මේ සම්මතයන් ආදියෙහි පිහිටවා කටයුතු කිරීමට මිනිසා පෙළඹවීම හෝ යොමු කිරීම සරළව විනය – එහෙමත් නැතිනම් Discipline කියා හඳුන්වන්න පුළුවනි.

අපට විනයක් අවශ්‍ය ඇයි ? විනයක් නැහැ කියලා අපට දියුණු වෙන්න බැරිද ? මේ වගේ ප්‍රශ්න සමහරක් දෙනාට පැණ නඟිනවා ඇති…

විනයක් අපට මූලිකවම අවශ්‍ය වන්නේ සමාජයේ සියළුම දෙනා පිළිගත් නීති හෝ රීති පද්ධතියකට අනුකූලව තබාගෙන පාලනය කරන්නට යි කියලයි මට හිතෙන්නෙ. මේ කිසිම තැනකින් ගනිපු වචන නෙවෙයි ඇල්කෙමියාට හිතෙන විදිය. අපට විනයක් අනවශ්‍ය තැනක් තියෙනවාද ? පාසලේ, ක්‍රීඩා පිටියේ, සමාජයේ, බස් රියේ පමණක් නොවෙයි ගෙදර දෙන්නා දෙමාල්ලෝ තනි වෙලා ඉන්න අතිශය පෞද්ගලික අවස්ථාවකදී වුනත් විනයක් නොතිබුණොත් අමාරුවෙ… වලං කඩේට පැන්න හරකා වගේ කාටවත් කොතැනකවත් ජීවත් වෙන්න බැහැ ලංකාවෙ පාර්ලිමේන්තුවේදි ඇරෙන්න.

නමුත්, අපේ රටේ මීට අවුරුදු 20 කට පමණ පෙර තිබුණ විනය දැන් දකින්නට තිබෙනවා ද ? පාසලේ වුනත් විනය පවත්වාගෙන යාම එතරම් පහසු නැහැ. සිසුන් පමණක් නොවෙයි… ගුරුවරුන්ගෙ පවා… බස් රථවල ගමන් කරනවිට බස් රියැදුරන්ගේ සහ කොන්දොස්තර වරුන්ගේ  විනය පවා පිරිහිලා. විනය  පවත්වාගෙන යන්න ඉන්න පොලීසියේ විනය ඔක්කොටම අන්තයි. අපව පාලනය කරන්නට කියලා දියවන්නා මඩ වගුරට යවපු අම්බරුවො 225 දෙනාගෙ විනය ගැන කියන්න දෙයක් ඇත්තෙම නැහැ. රූපවාහිනියෙ, ගුවන් විදුලියෙ රූප, භාෂාව ගැන විනයක් ගැන කතා කරන්න බැහැ. සංගීතයේ තිබුණ විනය, සංයමය නව පරපුරේ අවශ්‍යතා සමග කොහේ ගිහින් ද කියලා හොයා ගන්න නැහැ.. මේ ලඟදි විවෘත කළ අධිවේගී මාර්යේ විනය කඩකිරීම නිසා 471 දෙනෙකුට දඬුවම් පැමිණ වූ බවත් බොහෝ අනතුරු සිදු වූ බවත් වාර්තා වී තිබුණා.

සංගීතයේ විනය

සමාජයේ විනය සැකසිය හැක්කේ කෙසේදැයි සියළුම දෙනා පාහේ දන්නවා. නමුත් කිසි කෙනෙක් ඒ සීමාවන් තමන්ට අදාල කරගෙන පිළිපදින්නෙ නැහැ. නීති රීති පැණවීම සහ ඒවා හරියට ක්‍රියාත්මක කිරීම ප්‍රධාන දෙයක්. එසේ ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී සැම දෙනාටම එකසේ නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීම ඉතාම වැදගත්. ආණ්ඩුවේ දේශපාලනඥයන්ට එක විදියකුත් විපක්‍ෂ දේශපාලනඥයින්ට තවත් විදියකටත් නීතිය ක්‍රියාත්මක වනවිට වගේම හිතවතුන්ට සහ බලපුළුවන්කාරයන්ට වෙනස් විදියට නීතිය ක්‍රියාත්මක වීමේදී තමයි ජනතාව නීතිය අතට ගන්නෙ. බොහෝ රටවල නීතිය හරියට ක්‍රියාත්මක වනවා පමණක් නොවෙයි සමහර විට නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන ආයතන ද නිසි ලෙස ක්‍රියාත්මක වෙනවා. පොලීසිය අල්ලස් ගැනීම – පගා ගැනීම කරන්නෙ නැහැ. එසේම ජනතාව ද පොලීසියට නිසි ගෞරවය ලබා දෙන අතර පොලීසිය ද ඒ ගෞරවය උපයා ගන්නවා. අපේ මිනිසුන් පමණක් නෙවෙයි සමහර දේශපාලනඥයින් පවා පොලිස් නිලධාරීන්ට කතා කරන්නෙත් පොලිස්කාරයා කියලා.. ඒ වගේමයි දේශපාලනඥයො විසින් පොලිස් නිලධාරීන්ව ඉතාම පහත් තත්ත්‍වයට ඇද දාලා තියෙනවා. මේ නිසාම මහජනතාවගේ ගෞරවයත් පොලීසියේ නිලධාරීන්ට නොලැබී ගොස් තිබෙනවා. එහි අනෙක් පැත්ත වන පොලිස් නිලධාරීන් ද ජනතාවට නිසි ගෞරවය දී කටයුතු කරන්නෙ නැහැ.. මේ නිසා විනය රකින්න ඉන්න අයගේ විනය කඩවීමත්, ඔවුන්ට විනය ක්‍රියාත්මක කිරීමට ඉඩ නොලැබීමත් නිසා මූලිකම පියවර ඇණ හිට තිබෙනවා.

අනෙක් කරුණ තමයි දැනුවත් කිරීම… ප්‍රසිද්ධ ස්ථානවල දුම්බීම තහනම් කළා සේම, කහ ඉරෙන් පැනීම වැනි වැදගත් කාරණා ක්‍රියාත්මක කළා සේම බොහෝ දේ මාධ්‍ය මගින් ප්‍රසිද්ධ කිරීමෙන් ජනතාව දැනුවත් කිරීම කරන්න පුළුවනි. නිතර නිතර දැනුවත් කිරීම මගින් ජනතාවගේ සිතට මේ පණිවුඩය යැවීමට පුළුවනි. මෙසේ දැනුවත් වීම නිසා මිනිසුන් ඒ ඒ නීති-රීතීන්ට අනුව කටයුතු කිරීමට පුරුදු වෙනවා. එසේම දරුවන්ට කුඩා කාළයේ සිට හරි පුරුදු හුරු කිරීම ඉතා වැදගත් කටයුත්තක්. දරුවන් කිසියම් නීති රීති පද්ධතියකට හුරු වීමට මුල සිටම හුරු පුරුදු කිරීම නිසා වැඩිහිටියන් බවට ඔවුන් පත් වන විට ඔවුන් නිතැතින්ම තමන්ගේ බාල පරපුර ද එසේ නීත්‍යානුකූල කිරීම සිදු වෙනවා. මේ රටවල දෙමාපියන් තම දරුවන්ට යහපත් ලෙස කතා කිරීමට යහපත් පුරුදු වලට අනුගත කිරීමට දරන උත්සාහය දෙස බැලීමේදී ඒ බව මනාව වැටහෙනවා. සමහරක් නීති කඩ කළත් බහුතරය නීති රීති වලට එකඟයි. එසේම ඔවුන් ඒ පිලිබඳ දැනුවත්.. නීති කැඩිම නිසා සිදුවන දේත්, එහි දඬුවමත් ඔවුන් හොඳින් දන්නවා.

අපේ රටේ සිදු වන්නේ දරුවෙක් පාසලට දමාගන්න දරුවා බොරු කියන්න පුරුදු කරවනවා. එතැන ඉඳලාම දරුවා දකින්නෙ බොරුව වංචාව හොරකම, ඒ නිසා දරුවාටත් ඒක සාමාන්‍ය දෙයක් බවට පත් වෙනවා. උදේට දරුවා පාසල් එක්කගෙන යන ගමන් රෑට ගෙදර එකතු වෙච්ච කුණු ටික පාරේ  අයිනේ දාලා යනවා (දැන් නම් මේ තත්ත්‍වය අඩුයි ලු) එවිට දරුවාට ඒ පිළිබඳ විනයක් ඇති වන්නෙ නැහැ. පාසලේ කැලි කසල වුනත් හරි හැටි බැහැර කිරීමක් කියලා දෙන්නෙ නැහැ… ලංකාවෙ මේ විදියට මිනිස්සු කටයුතු කළත් පිටරටකට ගියාම ඒ සියළුම දෙනා ඒ රටේ නීති වලට අනුව වැඩ කරනවා. නැවත ලංකාවට පය ගහපු හැටියෙම ගුවන් තොටුපලේදීම නැවතත් අර පරණ ජරා මිනිහා බවට පත් වෙනවා. ඒ අපේ රටේ හරි හැටි විනයක් නීතියක් ක්‍රියාත්මක වෙන්නෙ නැති බව දන්න නිසා. ඔන්න ඕකයි ඇත්ත තත්ත්‍වය. අනෙක් කරුණ තමයි රටේ ඉහළම තැන් වලින් සිදු වන නීති කඩ කිරීම්. පසුගියදා මූල්‍යමය අක්‍රමිකතාවයකට හසු වෙච්ච මහනුවර ප්‍රදේශයේ පුද්ගලයෙක් ජනාධිපති සමාව යටතේ නිදහස් කෙරුණේ “ඔන්න උඹ නිදහස් කළා – දැන් පුළුවන් තරම් ගසා කාපන්” කියන්නා වගේ. අපේ දේශපාලනඥයොන්ට විනයක් නැති වුනත් ඔවුන් විනය තකා වැඩ කරන්න නම් දක්‍ෂයි. අපේ ජොනී මහත්තයා , නිමල් සිරිපාල මහත්තයා, අර ජීනා මැඩම්ගේ මොඩලිං ඒජන්සියේ ඉඳලා දුවපු නියෝජ්‍ය ඇමතිවරයා වගේ කට්ටිය සහ තවත් දන්නා නොදන්නා බොහෝ දෙනෙක් ඒ වැඩ වලට නම් දක්‍ෂයි.

මාධ්‍ය මගින් අපේ දරුවන්ට සිදු කරන විනාශය වහාම නතර කල යුතුයි. ඉස්සර හිටපු වීරයොන් වෙනුවට අද අපේ දරුවන්ගේ වීරවරයින් වන්නේ එක රැයින් ජනප්‍රිය වෙච්චි සුපිරි තරු.. ඉස්සර තිබූ සදාචාරාත්මක ගතිය කිසිම රූපවාහිනී චැනලයක දකින්න බැහැ. ටෙලිනාට්‍යවල වැඩි හරියක් තියෙන්නේ මනස අවුල් කරන දේවල්… ඒවායේ ද විනයක් නැහැ. අවම වශයෙන් විනය ක්‍රියාත්මක කරන්න සිටින අධිකරණයටත් දේශපාලනඥයින් ඇඟිලි ගසන තත්ත්‍වයට අපේ සකල සිරින් පිරි සිරි ලංකාව පත් වෙලා. ඕපාදූපයක් විය හැකි වුනත් අපේ ආචාර්ය මර්වින් සිල්වා මැතිතුමාව රැකබලා ගන්නැයි ඉහළින්ම විධාන ලැබිලා ලු… අපේ දියවන්නාවෙ ඉන්න 225 දෙනාගෙ කෙරුවාව ගැන අමුතුවෙන් කියන්න දෙයක් නැහැ. අපට විනයගරුක වෙන්න කියලා ඉල්ලාසිටින්න ඔවුනට කිසිම බලයක් නැහැ. දුමින්ද සිල්වා විනයගරුක වුනා නම් තවමත් පරණ විදියට යහතින් වැජඹෙනවා – භාරත ලක්‍ෂමන් වුනත් විනය ගරුක වුනා නම් තවමත් ජීවත් වෙනවා. තවත් උදාහරණ ඕනෑ තරම්….

අනෙක් කාරණය තමයි අපේ රටේ කිසිම කෙනෙකු තමන් කරන කාර්යයේ හෝ සිදු කළ කාර්යයක වගකීමක් භාර ගන්න ඉදිරිපත් නොවීම.. හොඳම උදාහරණය මෑතදී සිදු වූ උසස් පෙළ ලකුණු අවුල… ඇමතිවරු හැට හුටහමාරක් හිටියත් එකෙක් එහි වගකීම භාර ගන්නෙ නැතිව අනෙක් අයට බෝලෙ පාස්කළා… හරිම පිළිකුල්… අන්තිමට රටේ නැති බොරු කියමින් මිනිසුන්ට කොකා පෙන්වනවා… විපක්‍ෂයත් ඊට දෙවැනි නැහැ… උනුත් එකයි මුනුත් එකයි අරුනුත් එකයි…. අනේ ඉතිං මුං ඔක්කොම ලබන වතාවෙත් වැඩිම මනාපෙන් දියවන්නා මඩවගුරට යවනවා නේ අපේ ගොං හැත්ත… උන්ටත් විනයක් නෑ…

විනයක් ඇති තැන....

මිනිසාට තරම් මොළය වර්ධනය නොවුනත් සතුන් නම් පුහුණු කළාට පසු දැඩි විනයක් ඇති පිරිසක් බවට පත් වෙනවා. මේ තත්ත්‍වයට පත් වන්නේ දැඩි පුහුණුව, සත්කාරය, ප්‍රතිචාර, විනය නිසායි. ලංකාවෙ නම් බල්ලොත් විනයක් නැති සතුන් පිරිසක් බවට පත් වෙලා තියෙන්නේ මිනිස්සු කරන වැඩ දිහා බලලා වෙන්න ඇති. ස්වාමියා විදියටයි සතුනුත් හැඩ ගැහෙන්නේ. නමුත් පිටරටවල බල්ලන් වැනි සතුන් ඉතාම විනයානුකූලව හදා වඩනවා. ආබාධිත පුද්ගලයන්ට පිහිට වීමට උදවුවට Seeing eye Dogs නම් සුවිශේෂිත පුහුණුව ලබන බල්ලන් සිය ස්වාමියාගේ අණට හැරෙන්නට කිසිම දෙයකින් සසල වන්නෙක් නොවෙයි. සමහර ආපන ශාලා වලට වුනත් නිසි ලෙස පුහුණු කළ බල්ලන් ගෙන යන්න පුළුවන්.. මේ දැඩි විනය යටතේ පුහුණු කළ සතුන්…

ක්‍රීඩා කණ්ඩායමක විනය පිරිහුණ විට ඔවුන් නැතිතින්ම පරාජයට පත් වෙනවා. සංයමය නැති තැන සාර්ථක නැහැ. ඒකයි මේ දවස්වල අපේ ක්‍රිකට් කණ්ඩායමටත් වෙලා තියෙන්නේ. ක්‍රීඩා පිටියේ රඳවාගත යුතු මානසික ඒකාග්‍රතාවය, නිසි පුහුණුව, ලැබූ පුහුණුව ක්‍රියාත්මක කරවීම සිදු නොවෙනවා වෙන්න පුළුවන්.

විනයක් ඇති තැන සංයමයක් ඇති වෙනවා. සංයමයක් ඇති තැන බුද්ධිය ඇතිවෙනවා. විනයක් නොමැති බුද්ධියෙන් පළක් නැහැ. අපි කොච්චර බුද්ධිමත් සංවාදයක් ගොඩ නගන්න උත්සාහ කළත් අර බුද්ධිමතුන් විනයක් නැතිව කටයුතු කරනවා නම් එය මෝඩයින්ගේ පාරාදීසයක් බවට පත් වෙනවා. හොඳම උදාහරණය තමයි ලංකාවෙන් වැඩිම ලකුණු අරගෙන විශ්ව විද්‍යාලයට යන උගත්තු ටික… යම් යම් බලපෑම්වල උසි ගැන්වීම් නිසා විවිධාකාර දේ වලට පෙලඹෙනවා… සමහරු ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙවනවා.. තවත් සමහරු ජීවිත කාලකන්නි කරගන්නවා…. මේ ලංකාවේ ඒ වසරේ ඉහළම අධ්‍යාපනික සුදුසුකම් ඇති අය… නමුත් විනයක් නැති නිසා ජීවිත කාලකන්නි කරගන්නවා.

ඉතින් හිතලා බලන්න… නිවසේ විනයක් නැති වුනොත් නිවස වණයක් වෙනවා… ඔබ කැමතිද ඔබේ දරුවා ඔබට මචං කියලා කතා කරනවාට ? ඒ නිසා ඔබ විනයානුකූලව ඔබේ දරුවා හදා වඩනවා. නමුත් ඔබ දරුවා ඉදිරියේදීම පිස්සෙක් වගේ හැසිරෙනවා නම් ඒ දරුවාට ඔබ දෙන්නේ වැරදි ආදර්ශයක්. විනයක් නැති සමාජයක පැවැත්මක් නැහැ… ඔබ ජීවත් වෙන්නේ අන්න ඒ විනයක් නැති සමාජයක් ඇති වීමේ අවසාන සීමාව තුළ.. ඔබ විනාශ කරන්නේ ඔබේ දරුවාගේ අනාගතයයි… අපි වෙන් වෙන්ව හෝ එකතු වී මේ ගැන සිතා තමන්ගෙන් විය යුතු යුතුකම් කොටස සමාජයට ඉටු කළ හොත් මේ සමාජය හැදේවි… අපි ඉදිරියට යන්න ඕන විනය ගරුක සමාජයක් මතින් මිසක් වනචාරී සමාජයක් මතින් නොවෙයි. දේශපාලනඥයින්ට මේ ගැන වගකීමක්වත් හැඟීමක්වත් නැහැ, ජාතියේ අවාසනාවට… උන්ට ඔන සල්ලි විතරයි.. රටට හෙණ ගැහුවත් කමක් නෑ…. මෙහෙම ගියොත් අපට වැඩි කල් පැවැත්මක් නැහැ. ඔය ලෝකෙට පුරසාරම් කියන ජාතික සංවර්ධනය, ඉහළ යන සංවර්ධන වේගය ආදී මවාගත් ලෝකයන් (Bubbles) ඉදිරියේදී පුපුරා යනවිට හැමෝටම තේරේවි…

වැඩට යන්න පරක්කු වෙනවා කියලා පිස්සෙක් වගේ වාහනය පදවන්න එපා…. අනුන් කොහොම ගියත් තමන් හරියට යන්න.. පරක්කු වෙනවා නම් ටිකක් වේලසනින් ගෙදරින් පිට වෙන්න.. කාර්යාලයේ හරියට තමන් ලබන පඩියට සාධාරණයක් ඉටු කරන්න.. යුතුකම් ඉටු කරන විට අයිතිවාසිකම් ලැබේවි – පරක්කු වෙලා හරි. හොරකම් කරන්න එපා.. පගා ගහන්න එපා.. ඒවා දරුවන්ටත් පටිසන් දේවි…. ජීවිතයට Short cut නැහැ… සමහර විට එකක් දෙකක් තියේවි… හැමදාම Short cut එකෙන් යන්න ගියොත් ඔබේ ජීවිතයත් Short වේවි… අද ඉඳලා වෙනස් වෙන්න.. ඔබ දිහා බලලා ඔබ අවට අයත් වෙනස් වේවි.. ඒ අයටත් හෙමින් කියලා දෙන්න.. ඒ අය අනිත් අයටත් කියලා දේවි..  මේක එකපාරට කරන්න බැහැ.. ටික ටික කරමු… රෝමය ගොඩ නැගුවේ එක දිනකින් නොවෙයි….

අපි වෙනස් වෙමු…. අනාගත පරපුර ගැන හිතලා…එතකොට අපි මැරිච්ච දවසක හරි උන් අපිට පින් දේවි, අපි උන්ට හරියට මග පෙන්වුවා කියලා.. නැතිනම් ඉතිං Old Man මලා.. අපි ජොලි කරමු කියලා ඔබේ මලකඳ මල් ශාලාවක තියලා ඇවිත් ගෙදර පාටි දමාවි..

2011 අප්‍රේල් 29 : සෑම මිත්‍රත්වයකම විවිධාකාර බලාපොරොත්තු සහ සීමාවන් ඇත………..

ඊයෙ යොදාගෙන තිබුණ පරිදි Group meeting එක ඉවර වෙලා බෝලිං යන්න බැරි වුනා… ලොක්කා වෙන වැඩකට සෙට් වෙලා… අළුතෙන් රසායන විද්‍යා දෙපාර්තරම්න්තුවට පත්වෙලා ආපු මහාචාර්යවරිය එක්ක ලොක්කත් තවත් මහචාර්ය වරු දෙපලකුත් එක්කලා රෑ කෑමට යන්න වෙලා.. අළුතෙන් පත් වෙලා එන අය පිළිගන්නේ එහෙමයි… ඒ නිසා බෝලිං යන එක ලබන සතියට කල් දැම්මා.. ඒක එක අතකට හොඳ වුනේ ඊයෙ රෑ අපට පොඩි පාටියකුත් යෙදිලා තිබුණ නිසා..
අපේ ගැන්සියේ මල්ලි කෙනෙක් MBA එක ඉවර වෙලා උපාධි ප්‍රධානෝත්සවය තිබුණේ ඊයෙ.. එයාගෙ පවුලේ අය රෑ කෑමකට තවත් යාළුවෙක්ගේ ගෙදරට ආරාධනා කරලා එයාට Surprise Graduation Party එකක් දෙන්න යොදාගෙනයි තිබුණෙ ඊයෙ.. දිනපොතේ ඒක ලිවුවෙ නැත්තේ බැරි බැරි ගානේ හරි එයා දිනපොත ඉඳලා හිටලා කියවන නිසා.. ඉතිං ඒකට වේලසනින්ම යන්න පුළුවන් වුනා. ඒ අතරෙම තවත් යාළුවෙකුගේ උපන් දිනය ලබන සතියේ යෙදෙනවා.. එයාටත් Surprise Birthday Party එකක් ඒ අවස්ථාවෙම දුන්නා… ඒ නිසා චූටි චූටි පාටි ගොඩයි ඊයෙ… ඒ අතරේ කට්ටිය කැරම් ගහන්නත් සෙට් වුනා… සෑහෙන වෙලාවක් කැරම් ගහලා ආගිය තොරතුරු කතා කරලා ඒ කටයුතු නිම කරලා ගෙදර එනකොට මධ්‍යම රාත්‍රියත් පහු වෙලා…
සෙනසුරාදා වුනත් උදේ පාන්දර ඇහැ ඇරුණේ පැටියව පිහිණුම් පුහුණුවීම් වලට දාගෙන රසායනාගාරයට යන්න ඕන නිසායි… විශේෂයෙන් සෙනසුරාදා උදේ අවදිවීම ටිකක් අමාරු කටයුත්තක් වුනත් අකැමැත්තෙන් හරි කළ යුතු දේ කරන්න වෙනවා… රසායනාගාරයේ වැඩ ටික කරන අතරේ මිතුරෙක් අපූරු කතාන්දරයක් ගෙනාවා… ඒ තමයි එයාගෙ මිතුරෙක් උදවුවක් ඉල්ලලා එය ඉටු කරන්න බැරි වීම නිසා නෝක්කඩුවක් ඇති වීම ගැන… එවිට තමයි මිත්‍රත්‍වයේ බලාපොරාත්තු කියන තේමාව ඇදිලා ආවේ..

Friends, -මිතුරන් ගැනම විතරක් නොවේ...

විවිධ මිත්‍රත්ව විවිධාකාරයි.. සමහරු ඒකපාර්ශ්විකව මිත්‍රයි.. හරියට පරපෝෂිතයො වගේ මිතුරාගෙන් උදවු ලබාගෙන ඒ මිතුරා අතහැර දමනවා.. හෝ මිතුරාට නරකක් කරනවා… සමහරු තමන්ගේ පණ ගියත් මිතුරාට උදවු කරනවා… තවත් සමහරු සල්ලි තියෙනකල් මිතුරුයි… මටත් හිටියා විවිධාකාර මිත්‍රයන්… සමහරු මගෙන් උදවු ගන්නට මට ලං වුනා… තවත් සමහරු මගෙන් ඉගෙන ගන්නට ලං වුනා … පුංචි කාලයේ හිටපු මිතුරු මිතුරියන් සමහරු තවමත් ගමේ ඉන්නවා.. පුංචිම කාලයේ මගේ හොඳම මිතුරෙක් වෙච්චි අමල් යුධ බිමේදි මියගිහින්…. සී අයි සී එකේ හිටිය ප්‍රසන්ත මටත් නොකියම අප හැර දා ගිහින්…. තවත් සමහරු නොකියම තරහ වෙලා…. ඊයෙ එකෙක් (අරුණ) දුරකථන ඇමතුමක් දීලා අහනවා වල්කෙමියා තවම ජීවත් වෙනවද කියලා… ඒකා හිතලා තියෙන්නේ මාව කුණාටුවට ගහගෙන ගිහින් කියලා.. ඒ වගේ සුන්දර මිත්‍රයොත් ඉන්නවා….. නිතර හමු වුනේ නැතත් අපි ගැන මතක් වෙන… කැලිෆෝනියාවෙ ඉන්න මහේන් මාසෙකට සැරයක් කතා කරලා විස්තර අහනවා විතරක් නෙවෙයි දවසට ඊ මේල් 25 ක් විතර Forward කරනවා..   රසායන විද්‍යා ආයතනයේ හිටි මගේ සමීපතම මිතුරන් හය දෙනා තවමත් මගේ හොඳම මිතුරන්… මම ලංකාවට ගිය හැම වතාවකම වැඩියෙන්ම හමු වුනේ ඔවුන්…. කාලයක් අතහැරී ගොස් තිබූ පාසලේ මිතුදම් නැවත අළුත් වුනේ ෆේස් බුක් එකට සම්බන්ධවීමත් සමග… ෆේස් බුක් එකේ ඉන්න මිතුරු මිතුරියන් 500 කට වඩා වැඩි දෙනාගෙන් බොහොමයක් රසායන විද්‍යා ආයතනයේ දැනට ඉගෙන ගන්නා අය… සමහරු මාව දැකලවත් නෑ… ඒත් ඔවුන් ඉන්නවා ලිස්ට් එකේ… යුනිලීවරයේ හිටිය මිතුරා මෙවන් මගේ හොඳම විවේචකයා… මාව විවේචනය කරන්න මෙවන් තරම් දක්‍ෂයෙක් නෑ. ඒත් අපි අතරේ තරහක් නෑ… කොපමණ  විවාද කළත්, අදහස් අතින් දුරස් වුනත් අවසානයේ ඒ සියල්ල අමතක කරන්න තරම් හොඳ හිතක් මෙවන්ට තියෙනවා…. කොළඹ උසස් පෙළ පන්ති යන කාලයේ හමු වූ විවිධාකාර මිතුරු මිතුරියන් තවමත් හොඳ සබඳතාවයක් පවත්වාගෙන යනවා.. ඩෙලවෙයාර් වල ඉන්න මිතුරු මිතුරියන්ට නම් එක සතියක් වත් හමු නොවී ඉන්න බැහැ… ඒ අපි ලංකාවෙන් බොහෝ දුරස්ව සිටින නිසා වෙන්න ඇති… ඊයෙ පාටි දාලා.. අද රෑටත් පාටි දාන්නේ ඒ නිසා…. ඒත් ඒ කවුරු හිටියත්, මගේ හොඳම මිතුරිය ඇල්කෙමිච්චි… 1994 ඉඳලම හොඳම මිතුරිය වෙච්චි ඇල්කෙමිච්චි කොච්චර රණ්ඩු වුනත්, මට කොච්චර කෑගැහුවත් ඒ සියල්ල කරන්නේ අපි දෙන්නාගේ හොඳට බව අපි දෙන්නම දන්නවා…

පිරිමියෙක් සහ කාන්තාවක් අතර මිත්‍රත්වය ඊට බොහෝ වෙනස්… සමහරවිට ඔවුන් කායික අවශ්‍යතා සඳහා පමණක්ම මිතුරු වෙලා සිටිනවා (Friends with Benefits) තවත් සමහරු ඇත්තෙන්ම මිතුරුයි.. එහෙත් ඒ අය එකිනෙකා මත යැපෙනවා.. එනම් විවිධාකාර ප්‍රශ්න කතා කරන්න, එකට ගමන් බිමන් යන්න, එකට වැඩ කරන්න, වෘත්තීයමය හෝ අධ්‍යාපන කරුණු සාකච්ඡා කරන්න වගේ කායික නොවූ සහජීවනමය බැඳීමකට ඔවුන් යටත්ව සිටිනවා. මටත් හිටියා ඒ වගේ මිතුරියක්, ඉස්සර රසායනාගාරයේ… ඇයත් මාත් අතර තිබුණේ ඒ වගේ සරළ සම්බන්ධයක්… ඇය සහ ඇගේ සැමියා රැකියාව සඳහා ඈත දුරක ගියත් ඉඳ හිට හෝ අපි තවමත් දුරකථනයෙන් කතා කරනවා..
ඒ වගේමයි බොහෝ දෙනෙක් සිතනවා පිරිමියෙකු සහ ගැහැණියක් අතරේ මිතුරු සම්බන්ධතාවයක් කායික ඇසුරකින් තොරව තිබෙන්නට විදියක් නැහැ කියලා… නමුත් ඇත්තම කාරණය තමයි ඔවුනොවුන් ඒ අවබෝධය ඇතිව, තමන්ගේ සීමාවන් ඇතුලත ඒ මිතුරු සබඳතාවය ගෙන යනවා නම්, එය සංකීර්ණ නොවන බව… මෙය බොහොමයක් දෙනා තමන්ගේ වාසියට අනෙක් පැත්තට හරවා ගන්නවා…

නමුත් ඇත්තම කාරණය, හැම මිත්‍රත්‍වයකම තිබෙන්නාවූ පොදු දේ නම්.. ඒ සියල්ලකම විවිධාකාර බලාපොරොත්තු සහ සීමාවන් ඇති බවයි.. ඒ ඒ බලාපොරොත්තුවලට අනුකූලව සහ සීමාවන්ට යටත්ව මිත්‍රත්‍වය ගෙන යන්න පුළුවන් නම් ඒක හැමදාම සුන්දර මිත්‍රත්‍වයක් වේවි…

2011 අප්‍රේල් 28 : මහ වැස්සක පෙර නිමිති පෙනෙනවා,…. පාරට බැස්සම ඔලුව තෙමෙනවා…

ඊයෙ සහ අද අමෙරිකාවෙ නැගෙනහිර පලාතට ලොකු කුණාටුවක් හමාගෙන යනවා… මගේ හිතවතෙක් වන සමීර මල්ලි ඉන්න මිසිසිපි ප්‍රාන්තයේ සෑහෙන කොටසකට ඊයෙ ඉඳන්ම විදුලි බලයවත් තිබුණෙ නැහැයිලු.. ඇමරිකාවෙත් මෙහෙම වෙනව කිය කිය උන් කෑගහනව… මිසිසිපි ඇලබාමා ප්‍රාන්ත වල දැඩි වාසුලි තත්ත්‍වයක් හටගෙන පලාත් කිහිපයකටම හානි වෙලා තිබුණා.. කත්‍රිනා සුලි සුළඟින් පසු වැඩිම ප්‍රමාණයක් අවතැන්ව රතු කුරුස කූඩාරම්වල ගතකලේ මේ අවස්ථාවෙ කියලයි CNN වාර්තා කළේ… මිනිසුන් 200 ක් ඒ වනවිටත් මියගිහින්, ගණන තව වැඩි වේවි කියලයි ඒ අය කිව්වේ..ඒ කුණාටුව අදයි අපේ පැත්තට ආවෙ… වැඩි හානියක් නැති වුනත් දැඩි වැස්සක් ලැබුණා අපේ පලාතටත්. උදේම තවන් දාපු පැල, ඇට අඩංගු පෝච්චි ටික ගෙට ගත්තා.. වැරදිලාවත් කුණාටුව ලොකු වෙලා පෝච්චි වලට හානි වුනොත් කරදරේ අපටමයි…
හිතූ තරම් නපුරු නොවුනත් කුණාටුව අපව පසු කරගෙන ගියා.. අරුණි අක්කගේ ගෙදර යහතින් ඇති කියලා හිතනවා… අළුතෙන් පෝස්ට් එකක් දාලා තියෙන්නේ කරදරයක් නැතිව ඉන්න නිසානේ… අදත් ලොක්කා පාසල් වල වැඩසටහනකට ගිහින්…. උදේ වරුවේ සුපුරුදු පරිදි වැඩ කරලා දවල් ගියා වොලිබෝල් ගහන්න… පැය බාගයක් වොලිබෝල් ගහලා පැය බාගයක් ව්‍යායාම කරලා එනකොට වැස්ස… එතැන ඉඳලා රසායනාගාරයට යනකල් දිවුවා.. පොඩ්ඩක් තෙමි තෙමි…
මෙහේ අයට නම් වැස්සට තෙමෙන එක එච්චර ගානක් නෑ… ලංකාවෙ තමයි කුඩ ඉහලන් යන්නේ… පොඩි කාලෙ නම් අපිත් වැස්සට තෙමෙන්න හරිම ආසයි… ඉස්සර වැස්ස වෙලාවට අපිව ගෙට ගන්න අම්මා කෑගහලා ඉවරයක් නෑ.. අපේ පැටියගේ වැඩෙත් වැස්ස වෙලාවට කුඩයක් ඉහලන් එළියට වෙලා ඉන්න එක තමයි..

දැන් එන්න එන්න කාලගුණ රටා වෙනස් වෙන බවයි මට නම් හැඟෙන්නේ… තෙල් සමාගම්වල සල්ලි වලට යටවුන විද්‍යාඥයො අරෙන්න, අනිත් හැමෝගෙම මතය වැඩිවන කාබන් ඩයොක්සයිඩ් ප්‍රමාණය හරිතාගාර ආචරණයත්, මිහිතලය උණුසුම් වීමත් ඉක්මන් කරනව කියලයි… මේ නිසාම වැඩිපුර වලාකුළු ඇති වෙනවා. හැම තැනටම වැස්ස ඇති වෙනවා… මේ නිසා සමහර පලාත්වල ගංවතුර වැනි තත්ත්‍ව බහුලයි.. ඒ වගේම සමහර පලාත්වලට වාසිදායකයි.. ඔවුන්ගේ අස්වැන්න වැඩි වෙනවා. නමුත් ඉස්සර කරපු සාම්ප්‍රදායික ගොවිතැනට අළුත් කාලගුණ රටාව අහිතකරයි.. මේ නිසා මගේ නම් හැඟීම අපි අළුත් ගොවිතැන් රටාවලට හුරු වෙන්න කාලය ඇවිත් කියන එකයි… පසුගිය දවසක තාත්තට කතා කරද්දි තාත්තා කිව්වෙත් වෙනදා වැසි වැටෙන්නේ නැති කාලවල් වල දැන් වැසි වැටෙන බවයි.. මේ නිසා වෙනදා කළ ගොවිතැන් දැන් කිරීමට අපහසු බවයි… එක්කෝ අපි වෙනත් වගා වලට හුරු වෙන්න හෝ වගා කරන විධි වෙනස් කරන්න වෙනවා.. නැත්නම් අමාරුවේ වැටෙන්නයි වෙන්නේ… කියන්න ලේසි වුනත් මෙය කරන්න අමාරු නැහැ.. නමුත් හිතුවොත් කරන්න බැරි වෙන්නෙත් නැහැ….

හෙට වැඩ ගොඩයි.. හවස් වරුවේ අළුත් ශිෂ්‍යයෙක්ව පුහුණු කරන්න තියෙනවා. ඊට පස්සේ Group Meeting ඒක ඉවර වෙලා අපේ Group එකම ලොක්කා ගානේ රෑ කෑමකට යනවා.. ඊටත් පස්සේ අපි බෝලිං යන්නයි හිතාන ඉන්නේ… මේ නිසා සමහරවිට දිනපොත ලියන්නට වෙලාවක් එන එකක් නැහැ… කෙළින් ඉන්න පණ තිබුණොත් සෙනසුරාදට දිනපොත ලියන්නම්…

වැස්සට තෙමෙන්නේ නැතිව ඉන්න…

2011 අප්‍රේල් 26 :අවුරුදු පහකට පසු ලැබුණ දඬුවම සහ පත්තරේ ඇත විස්තරේ …………….

අදත් උදේ අර කිවුව අනිත් පාරෙන් බයිසිකලේ පැදගෙන පැදගෙන ආවා රසායනාගාරෙට… අර ඊයෙ ආපු හපුතලේ කන්ද නැතුව අද නම් පොඩි කඳු පල්ලම් අතරින්, ගෙවල් අයිනෙන් පේමන්ට් උඩින් දාලා නයිට් රයිඩර් වගේ අඟල් හයක් විතර උස කණ්ඩියකිනුත් බයිසිකලේ පන්නලා විනාඩි 20 කින් විතර රසායනාගාරෙට ආවා… වැඩිය දාඩිය දැම්මෙත් නෑ… (මෙහේ පාර අයින්වල තියෙන පේමන්ට් එක දිගේ බයිසිකල් පදින්න පුළුවන්… කඩ දාලා නෑ ඒවයේ)
උදේ වරුවෙම වැඩ ගොඩක් කළා… ඊයෙ කරපු ප්‍රතික්‍රියා කිහිපයක්ම අද දවසේ ඉවර කරන්න යෙදිලා තිබුණා… ඒ සියල්ලම වගේ නිම කරලා ලැබුන සංයෝග හොඳින් වියලීම සඳහා රික්ත පම්පයට සම්බන්ධ කළා.. හවස ඒව අරගෙන පරීක්‍ෂා කළා… සමහර ඒව හොඳයි… තවත් සමහර ඒවා නැවත පිරිසිදු කරන්න වෙනවා…

ලොක්කයි මමයි

දවල් ලොක්කා ඇවිත් ආරංචියක් දුන්නා.. ඒ තමයි අපේ පර්යේෂණ පිළිබඳ විස්තරයක් විශ්ව විද්‍යාලයීය පුවත්පතේ සහ වෙබ් අඩවියේ පළවෙලා තිබීම… අර ඉස්සර දවසක මම කිව්වේ පින්තූර නෝනා කෙනෙක් ඇවිත් පින්තූර ගත්තා කියලා… අන්න ඒ පින්තූරෙකුත් පළවෙලා තිබුණා… මෙන්න මෙහෙම

ඉතින් අපි හැමෝටම සතුටුයි… මමත් පොටෝ එකට සෙට් වුනේ අහම්බෙන්… ඔය පිටිපස්සේ තියෙන්නේ අර මම හැමදාම කියන Glove Box එක… ඕකෙ තමයි වැඩිහරියක් මම වැඩ කරන්නේ….

හවස ඇල්කෙමිච්චියි පැටියයි ආවා රසායනාගාරයට, ඇල්කෙමිච්චි ළමයෙකුට උගන්වන්න ඇවිත්, පැටියට මේ සතියෙ ඉස්කෝලෙ නිවාඩු Easter holiday ලු… ඉතින් අම්මයි පුතයි ඇවිත් අම්මා උගන්වනකල් පුතා මගේ කාර්යාලයේ වාඩි වෙලා වැඩ… දෙන්නා එක්ක ඊට පස්සේ රවුමක් ගියා විශ්ව විද්‍යාලෙ වටේ… ඇල්කෙමි පැටියා පිළිසිඳගත් දා සිටම හැදුනේ වැඩුනේ මේ විශ්ව විද්‍යාලෙ ඇතුලෙම තමයි… එයා ඉස්කෝලේ යන්න ඉස්සෙල්ලා ආවේ විශ්ව විද්‍යාලෙට…. ඉතින් මෙතැන එයාට හරිම පුරුදුයි… රසායන විද්‍යා අංශයේ බොහෝ දෙනෙක් එයාව හොඳින් අඳුනනවා… බලන්න ඕන අනධ්‍යයන අංශයේ ඉන්න වයසක ලේකම්වරියො එක්ක තියෙන කතාව.. මෙයත් ගිහින් ඒ අයගෙ ලඟ තියෙන රසකැවිලි බෝතල්වල බැහැලා ඉන්නේ… අපි යන්තම් කෑගහලා පාලනය කරගන්නවා.. නැත්තං බෝතලේම අරන් තමයි ගෙදර එන්නේ… (මෙහේ හැම ලේකම්වරියක් ලඟම පොඩි රසකැවිලි – චොකලට්- බිස්කට්-ටොපි- වගේ දේවල් අඩංගු බෝතලයක් තියෙනවා. එන අයට සංග්‍රහ කරන්න)

පැටියත් එක්ක රවුමක් ගිහින් එනකොට අම්මගේ වැඩත් ඉවර වෙලා… දෙන්න යන්න ලෑස්ති වෙලා මම පැටියට පොඩි hug එකක් දෙන්න යනකොටම මේකා උඩ පැන්නෙ නැතෑ… මගේ මූණ ගිහින් වැදුනේ එයාගේ ඔලුවේ… මගේ තොල පැලිලා ලේ ගලන්න ගත්තා… විගහට අයිස් තියලා ඉදිමුම අඩු කරගත්තේ නැත්තං ඉතිං දාසය දෙනෙක්ගෙන් විතර ගුටි කාපු මූණක් තමයි එන්නේ.. ඒකට ඉතිං පැටියට දොස් කියන්නත් බෑ.. මගෙත් වැරැද්ද.. ඒකටත් එක විදියකට ඉන්න බෑ… ඒකත් මගේ වැරැද්ද… අන්තිමට ඔක්කොම මගේ වැරැද්ද… මට මතක් වුනේ මගේ අතින් වෙච්චි වැරැද්දක් නිසා දවසක් කෑම කවනකොට මේසෙ වැදිලා පුංචි කාලෙ පැටියගෙත් මේ වගේම තොල පැළුණා… මම හිතන්නේ ඒ වැරැද්දේ දඩුවමයි අද මට ලැබුණේ…. ඔහොම තමයි..

අද හවස ඇල්කෙමිච්චි යොදාගෙන තිබුණෙ පවුල පිටින් ආපන ශාලාවකට ගිහින් රෑ කෑමක් ගන්න යන්න… ඉතින් අම්මයි පුතයි ආයෙත් ආවා රසායනාගාරෙට මාවත් එක්කන් යන්න… ආපන ශාලාව තිබුණේ විශ්ව විද්‍යාලය ලඟමයි… පවුල් පිටින් ගිහින් හොඳ වෙලාවක් ගත කරලා කාලා, අම්මයි පුතයි දෙන්නා ආයෙම ගෙදර ගිහින් දාලා රසායනාගාරෙට ආවා.. දැන් වෙලාව රාත්‍රී 10.00 යි… ඒත් වැඩ… පොඩි එවුන් ටික පන්තියක project එකක්.. උන් ටිකක් ඇණගෙන වැඩේ… ඒ අයට පොඩි උදව්වක් කරන්නත් මට තව වැඩ ටිකක් තියෙන නිසාත් ඇවිත් ඉස්සෙල්ලම මේ දිනපොත ලියලා දානවා…

තව ටිකකින් ගෙදර යන්නත් ඕන…. නැත්තං ගුටි කන්නයි වෙන්නේ රෑ දෙගොඩහරියේ ගෙදර ගිහින්….

2011 අප්‍රේල් 25 : ඇල්කෙමියාගේ මංගල බයිසිකල් ගමන…. බයිසිකලෙන් වැඩට ගිය හැටි…..

ඊයෙ පොරොන්දු වුනා වගේ ඔන්න අද ඇල්කෙමියා උදේ පාන්දර නැගිටලා, නාලා පිරිසිදු වෙලා සුදු පිරුවට ඇඳලා, දෙවියන් බුදුන් සිහිකරගෙන, හොඳට කාලා බීලා තඩි මල්ලත් කරේ දාගෙන හෙල්මට් එකත් දාගෙන පිටත් වුනා රසායනාගාරෙට බයිසිකලෙන් යන්න…. ඊයෙ බයිසිකල් පැදලා කකුල් දෙකත් ටිකක් රිදුනත්, ඔන්න ඔහේ නැග්ග එකේ පදිනවා කියලා ටිකදුරක් ගියා.. මහපාරට වැටුනාම රසායනාගාරෙට යන්න පාරවල් දෙකක් තියෙනවා.. එකක් පුංචි කන්දක් (පුංචි කියලා හිතෙන්නේ කාර් එකේ යනකොට විතරයි වගේ දැන් නම් දැනෙන්නේ) නැගලා පල්ලමක් බැහැලා යන පාරක්. අනෙක ඇවිල්ලා පුංචි පුංචි කඳු ටිකක් තියෙන නමුත් තැනිතලා පාරක්… මමත් ඉතිං පොර වගේ කන්ද තියෙන පාරෙ ගියා ඒක හැතැප්ම දශම එකක් දුර අඩු නිසා… (දශම එකක් වුනත් වටිනවනේ) හැබැයි ගණන් හදන්න බැරි වුනේ කන්ද නගින්න වැයවන ශක්තිය…. ඉතිං ඔන්න කන්ද නගින්න ගත්තා… බයිසිකලේ තිබුන ගියර් හයම දාගෙන පදිනවා පදිනවා එකම තැන වගේ….. අන්තිමට කකුල් රිදුන එක විතරයි… මාව පහු කරගෙන යන වාහන කාරයො නම් අත වනාගෙන යනවා පැත්තකට වෙලා… (මෙහේ බයිසිකලයක් හරි පාරෙ පයින් යන කෙනෙක් හරි හැපුනොත් වාහන කාරයට සොරිම තමයි… ලංකාවෙ වගේමයි) ඒ නිසා වාහන පදින අය බයිසිකල් වලට බොහොම බයයි.

මේ මම බයිසිකලේ පැදගෙන යනවා... ලස්සනයි නේද ?

බැරිම තැන ආපහු හැරිලා ගෙදර ගිහින් කාර් එකේම රසායනාගාරයට යන්න හිතුනත් අර ගෙදර ඉන්න ඇල්කෙමිච්චිගෙන් කන්න වෙන නෝන්ඩියයි, ඊටත් වඩා ගෙදර ඉන්න පැටියට නරක ආදර්ශයක් දෙන්න වෙන එකයි නිසා මොන කට්ටක් කාලා හරි බයිසිකලේ පැදගෙන යනවා කියලා කන්දේ අන්තිම හරිය බැහැලා තල්ලු කරගෙන ගියා… කන්ද මුදුනට ආවම පල්ලම තියෙන නිසා ඔන්න ආයෙම නැගලා යනවා හුලං වැදීගෙන… බයිසිකලේ යනකොට තියෙන  වාසි තමයි A/C එක නිකං… ඒ වගේම ඉන්ධන වැය වෙන්නෙත් නෑ.. කකුල් රිදෙනවා ඇරෙන්න… ඔන්න ඉතිං කොහෙම හරි මග ගෙවාගෙන රසායනාගාරයට ආවා… කට්ටියට හරි පුදුමයි මම මෙච්චර දුරක් බයිසිකලේ පැදගෙන ආවා කියලා… ලොක්කත් ඇවිත් ඇහුවා කොහොමද ගමන කියලා.. වැඩිය නෑ පැය බාගයක් විතර ගියා හැතැප්ම හතරකට….
ඒ කොහොම වුනත් බයිසිකල් ගමන නම් හරිම ජොලි… ඇල්කෙමිච්චි නම් කිවුවා රෑට මාව එක්කගෙන යන්න එනවා කියලා… රෑට බයිසිකල් පදින එක ඒතරම් හොඳ නෑ… හෙට අනිත් පාරෙන් ඇවිත් බලන්න ඕන ඒක කොහොමද කියලා…. මෙහේ රස්නෙ කාලෙට බොහොමයක් දෙනා බයිසිකල් වලින් තමයි ගමන… ඒක ඇඟටත් පොකැට්ටුවටත් හොඳ නිසා… එක අතකින් ඒක පරිසරයටත් හොඳයි.. පරිසරයට එකතු වන කාබන් ඩයොක්සයිඩ් ප්‍රමාණය අඩු වෙනවා…  මම කරන්නෙත් කොහොමත් කාබන් ඩයොක්සයිඩ් අඩු කිරීම ගැන පර්යේෂණයක් නිසා ඒක මටම ගැලපෙනවා…

ටික දවසක් බයිසිකලේ පදිනකොට මේ අමාරු අඩු වෙනවා.. ඊට පස්සේ පුරුදු වෙනවා.. ඒ නිසා මොනව වුනත් නොනවත්වාම බයිසිකලෙන් වැඩට එන්න තීරණය කරලා ඉවරයි, වැස්ස දවස්වලට ඇරෙන්න…

ඔන්න ඔහොමයි ඇල්කෙමියාගේ මංගල බයිසිකල් ගමන….

2011 අප්‍රේල් 24 : ඇල්කෙමියාගේ මහා වගා සංග්‍රාමය ඇරඹේ… අපි වවමු අපිම හැදෙමු……

අද ඉරිදනේ… ටිකක් පරක්කු වෙලා ඇහැ ඇරෙන්න කියලා හිතාගෙන උන්නත් පැටියා ඇවිත් ඇඳ ලඟ කැරකෙනවා… තාත්තා තාත්තා… නැගිටින්න කිය කිය… එක වෙලාවකට හිතෙනවා මොන මගුලකට බැන්දද, ළමයි හැදුවද කියලා….  (අද නම් ගුටි කන්න වෙනවා මේක ඇල්කෙමිච්චි කියවපු ගමන්ම)… ගෙදර හිටියට නිකම් ඉන්න බෑ අද… වැඩ කෝටියයි… අද සාපේක්‍ෂව රස්නෙ දවසක්… ෆැරන්හයිට්ම 83 යි උෂ්ණත්‍වය…

න්‍යායපත්‍රාණුකූලව අද උදෙන්ම යොදාගෙන තිබුණේ සුභ නැකතට එළවලු ඇට තවාන් දැමීම…ගරු ඇල්කෙමිච්චිගේ අදහසක් අනුව ඇල්කෙමියා විසින් සකසන ලද පෝච්චිවල, නැගෙනහිර බලා සුභ නැකතින්, මිරිස් වර්ග කිහිපයක්, වම්බටු, තක්කාලි, පාස්ලි, සලාද කොළ, බොංචි වර්ග දෙකක්, පිපිඤ්ඤා යන එළවලු වර්ගවල ඇට තවාන් දැම්මා.. ඉන්පසු මීට පෙර තවාන් දමා තිබූ මල්ඇට පෝච්චිත් අළුතෙන් තවාන් දැමු එළවලු පෝච්චිත් පිළිවෙලට තියා බැල්කනිය පොඩ්ඩක් පිළිවෙලකට සැකසුවා.. තව අර වැල් වැල් ඇති මල් ජාති වහලේ එල්ලන්න පුළුවන් පෝච්චිවල දාලා ඒවත් එල්ලුවා.. ඒ සියල්ල නිම වෙනකොට උදේ වරුව ඉවරයි… ඊට පස්සේ පැටියගේ කොණ්ඩය කැපීමේ මහා සංග්‍රාමය පටන් ගත්තා.. මේ වනතෙක් පැටියගේ කොණ්ඩය කැපුවේ කතුරෙන්… දැන් ටිකක් ලොකු නිසා කොණ්ඩෙ කපන මැසිමෙන් කපන්න හැදුවා.. මොන… පොඩ්ඩක් කොණ්ඩේ මැසිමට අහු වෙලා රිදිලා මෙන්න මරහඬ දීලා ඇඬුවා… එතැනින්ම මැසිමෙන් කැපිල්ල ඉවරයි… කොහොම හරි පුරුදු විදියට කතුරෙන් කපලා වැඩේ ගානට හදාගත්තා….

හවස් වරුවේ ගියා අපේ Organic කඩේට… එතැන තියෙනවා රසකාරක නොදාපු, රසායනික ද්‍රව්‍ය නොදාපු ගොඩක් දේවල්… හැබැයි පොඩ්ඩක් මිල වැඩියි.. නමුත් දිගු කාලීන වාසිය එක්ක බැලුවාම ඒව කන එක ටිකක් හොඳ නිසා පාන්, බනිස්, ජෑම්, සෝස් වගේ ජාති ටිකක් ගත්තා… ඒ අරගෙන ඉවරවෙලා තුන්දෙනාම එක්කලා ගියා ලඟ-පාත ඇති පාක් එකකට බයිසිකල් පදින්න.. තාත්තයි පුතයි බයිසිකල් පදිනකල් අම්මා ඇවිදිනවා… ඒක තමයි රස්නෙ දවසට අපේ වැඩේ… මෙහේ නම් නිකම් බයිසිකල් පැද්දත් හෙල්මට් එකක් දාලා පදින්න ඕන.. ලංකාවෙ නම් බයිසිකල් තියෙන හැටියටයි, තියෙන රස්නෙ හැටියටයි, හෙල්මට් දාන්න ගියොත් එපා වෙනවා.. ලංකාවෙ මෝටබයිසිකල් වලටත් හොල්මට් දාන්නෙ නෑනෙ සමහරු… දෙන්නටම හොඳට දාඩිය දානකල් බයිසිකල් පැදලා පැටියා එක්ක ගියා එතැනම තිබුණ ළමා ක්‍රීඩාපිටියට ටිකක් සෙල්ලම් කරවන්න… එතැන සෙල්ලම් කරගෙන යද්දි ඔන්න මහා තඩි මුරුගසං වරුසාවක් කඩාපාත්වෙන්න පටන් ගත්තා… ගෙනිච්ච කෑම කාර් එකේම තියාගෙන කාලා අපි ගෙදර ඇවිත් පැටියව නිදි කරවලා තමයි මේ ලියන්න ගත්තේ… ඉතිං මේ වගේ නිදහසේ දෙයියනේ කියලා දවස ගෙවෙනකොට ආයෙමත් හිතෙනවා, බැඳලා දරුවෙක් ඉන්නකොට ජීවිතේ සම්පූර්ණයි නේද කියලා.. ඒ වගේම ඇල්කෙමිච්චි වගේ භාර්යාවකුත් ඉතිං ලැබෙන්න ඕන… නැත්තං විනාසයි…

සායි බාබාත් අභාවප්‍රාප්ත වෙලා ලු.. දැන් ඉතින් ලෝකෙ ඉන්න තමන් සරණ යන්න බැරි උදවියට යන්න සරණක් හොයාගන්න කෙනෙක් මතු වෙන්න කාලෙ හරි… මම පෞද්ගලිකව සායි බාබාගේ දර්ශනය අදහන්නෙවත්, ගරහන්නේවත් නැහැ, ඒත් එය බුදු දහමට ඉහලින් තබන්නේත් නැහැ. ඔහුගේ දර්ශනය ගැඹුරින් බැලුවොත් බුදු දහමේ ආභාශය ලද්දක් ලෙසයි මට නම් පෙනෙන්නේ… එකම වෙනස සාමාන්‍ය මිනිස්සුන්ව එයට අද්දගන්න විවිධ ක්‍රම යොදා ගැනීම…. ඒත් සමහර මහලොකු බෞද්ධයෝ තෙරුවන් සරණ ගිහින් සිවුවැනුව යන්නේ සායි බාබා සරණ.. අපේ කරු ජයසූරිය මහතා ඔය සායි බාබාගේ ලොකුම ලොකු බැතිමතෙක් ලු…. හැබැයි සායි බාබාගේ සමාජ සේවය නම් අගය කළ යුතුයි…. ඒ ගැන ප්‍රසංශා කළ යුතුයි… නමුත්, මට නම් බුදු දහමේ උගන්නලා තියෙන ටික වැඩිත් එක්ක ඇති හරිහැටි ජීවත් වෙනවා නම් ජීවත් වෙන්න…

හෙට ඉඳලා ටික ටික රත් වෙන නිසා බයිසිකලෙන් වැඩට යන්න හිතුවා.. බලමුකෝ ඒ වැඩෙත්….